Ο Orson Welles υπήρξε μια από τις κορυφαίες προσωπικότητες στην ιστορία του κινηματογράφου, σκηνοθετώντας, γράφοντας, και παίζοντας σε ταινίες οι οποίες έχουν αφήσει ανεξίτηλα το σημάδι τους.
Φυσικά η πρώτη που έρχεται στο μυαλό δεν είναι άλλη από το Citizen Kane, η οποία θεωρείται ακόμα και σήμερα από πολλούς ως η κορυφαία ταινία που έχει γίνει.
Μπορεί να έχουν υπάρξει καλύτερες, αλλά το Citizen Kane ήταν σίγουρα άκρως επιδραστική και πρωτοποριακή σε κάθε τομέα.
Η απρόσμενη αφήγηση, οι εντυπωσιακές λήψεις, η επικών διαστάσεων βιογραφική ιστορία, η μουσική.
Όλα έμοιαζαν τότε να προέρχονται από το μέλλον, αλλά ακόμα και σήμερα δεν μπορούμε να μη θαυμάσουμε το αρτιότατο αποτέλεσμα.
Τώρα όσον αφορά το ντοκιμαντέρ που έχουμε στα χέρια μας, ο δημιουργός του Mark Cousins (με σημαντική προϋπηρεσία στο χώρο των ντοκιμαντέρ), κάνει μια διαφορετική, ασυνήθιστη, και όχι όσο κινηματογραφική θα περιμέναμε προσέγγιση.
Ο Cousins ο οποίος ανάλαβε να καταπιαστεί με το θρυλικό πρόσωπο του Welles, παίρνει σαν αφορμή ένα άλλο και λιγότερο γνωστό ταλέντο του πολύπλευρου καλλιτέχνη, το οποίο αφορά το σκιτσάρισμα και τη ζωγραφική.
Μέσα από αυτή την οπτική αναδεικνύει ένα άγνωστο στο ευρύ κοινό ταλέντο του Welles, εξιστορώντας παράλληλα την πιο γνώριμη κινηματογραφική ιστορία του και δίνοντας πολλά βιογραφικά στοιχεία.
Ενδιαφέρουσα σε πρώτο πλάνο, και ως ιδέα αλλά και ως θεματολογία, μιλώντας έμμεσα για τον Welles και εξυμνώντας με ένα διαφορετικό αντικείμενο σε σχέση με αυτό που έχουμε συνηθίσει το καλλιτεχνικό του ταλέντο.
Από την άλλη, αυτή ιδέα περιορίζει το αποτέλεσμα, κάνοντας το εγχείρημα να μοιάζει με ένα αρκετά «μακρύ» ντοκιμαντέρ, που σε ορισμένα σημεία τείνει να γίνει κουραστικό.
Παρόλα αυτά δεν χάνεται το ενδιαφέρον, μας δίνει αρκετές πληροφορίες γύρω από το πρόσωπο του πρωταγωνιστή, και σίγουρα πετυχαίνει το βασικό σκοπό αναγνώρισης του απέραντου ταλέντου του Orson Welles.
Στους κινηματογράφους από 6 Δεκεμβρίου.
Γιώργος Νυκταράκης
1.jpg)
