Το κινηματογραφικό έτος 2018 έφτασε στο τέλος του.
Αρκετές ταινίες από όλο τον κόσμο, άλλες καλές και άλλες κακές.
Ανάμεσα σε φαβορί ή πολυαναμενόμενες ταινίες όπως για παράδειγμα το Shoplifters του Hirokazu Koreeda ή το Roma του Alfonso Cuaron που κέρδισαν τις εντυπώσεις του κοινού, επιλέγουμε κυρίως ταινίες που ενδεχομένως να μην ακούστηκαν πολύ ή πέρασαν απαρατήρητες μέσα στη χρονιά.
Και προφανώς μας άρεσαν!
Πιθανό να υπήρχαν και άλλες εξαιρετικές ή έστω σημαντικές ταινίες από τη χρονιά αλλά ο γράφων πιθανώς να τις έχασε (τουλάχιστον μέχρι και αυτή την στιγμή).
Τέλος πάντων, παραθέτουμε 10 ταινίες που μας έδωσαν κάτι ενδιαφέρον και τις ξεχωρίσαμε από το 2018.
10. Dogman
Η σκληρή και σκοτεινή ταινία του Matteo Garrone είναι μια πραγματικά απαισιόδοξη εικόνα για το κτήνος που κρύβει ο άνθρωπος μέσα του και την δίψα για εκδίκηση και αναγνώριση που επιζητά.
Ρεαλιστική και βίαιη οπτική του υποκόσμου, ο ήρωας Marcello είναι ανυπεράσπιστος μπροστά στους σκληροτράχηλους άντρες της περιοχής που ζουν καθημερινά στο έγκλημα.
Δύσκολη και ταυτόχρονα αληθινή, η ταινία δεν είναι εύκολη θέαση.
Έχει ενδιαφέρον σεναριακά και κυρίως για τον βασικό ήρωα της ταινίας Marcello που υποδύεται ταιριαστά ο Marcello Fonte.
9. Ποιος θα σου Τραγουδήσει - Quien Te Cantara
Η τρίτη μεγάλου μήκους ταινία του Carlos Vermut ξετυλίγει την ιστορία της ανάμεσα σε γυναικείους χαρακτήρες με έντονο ενδιαφέρον και δείχνει μια καλογραμμένη σεναριακή δουλειά που υποστηρίζεται υπέροχα από τις ερμηνείες των ηθοποιών και από τις τοποθεσίες των γεγονότων της ιστορίας.
Η συνάντηση του ειδώλου με την μεγαλύτερη θαυμάστρια του αποτελεί θέμα που χειρίστηκε με δεξιότητα και επιμονή ο Vermut και δείχνει με τρόπο ταπεινό την σχέση που αναπτύσσεται μεταξύ τους.
8. Ο Κύριος και το Όπλο - The Old Man and The Gun
Ο παλαίμαχος Robert Redford πρωταγωνιστεί στην ταινία του David Lowery στην όπως ξέρουμε έως τώρα τελευταία κινηματογραφική του εμφάνιση.
Και να μην έρθουν έτσι τα πράγματα, η ταινία παραμένει μια στιγμή που δεν θα την ξεχάσεις αμέσως κυρίως λόγω του χαμογελαστού Redford που συνοψίζει την καριέρα του σε αυτή την ταινία.
Ευχάριστες παρουσίες και ερμηνείες από το υπόλοιπο καστ σε ένα έργο που όπως ο χαρακτήρας που υποδύεται ο Redford κλείνει το μάτι στο κοινό παίρνοντας τις ξένοιαστες στιγμές των περασμένων δεκαετιών μαζί της.
Δράμα, road movie, βιογραφία, ίσως όλα μαζί σε ένα διασκεδαστικό συνδυασμό.
7. Ο Εξαφανισμένος Φάκελος - Fleuve Noir
Το γαλλικό αυτό θρίλερ παρουσιάζει μια σκοτεινή ιστορία με πρωταγωνιστή τον Vincent Cassel ως έναν αινιγματικό αστυνόμο που παλεύει με τους δαίμονες του και αναζητά την λύτρωση με το δικό του τρόπο.
Ο Cassel σε έναν από τους καλύτερους ρόλους του που του ταιριάζει γάντι.
Το έργο κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον και η σκηνοθεσία του Erick Zonca ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για αυτό.
Διπρόσωποι χαρακτήρες σε ένα ενδιαφέρον και γεμάτο ένταση σενάριο που ξεχωρίζει για τη δύναμη του.
6. Η Τζούλιετ, γυμνή - Juliet, Naked
Το ομώνυμο βιβλίο του Nick Hornby μετατρέπεται σε μια γλυκόπικρη ταινία από τον Jesse Peretz με τον Ethan Hawke να δίνει μια ζεστή ερμηνεία ως μουσικός που έχει σχεδόν αποσυρθεί από την ενεργό δράση.
Ερμηνείες και σκηνοθεσία είναι σε αρκετά καλό επίπεδο ενώ η νοσταλγία για το ένδοξο παρελθόν της επιτυχίας χτυπά την πόρτα του ήρωα με τον οποίο ταυτιζόμαστε πολύ γρήγορα.
Η μουσική δένει με μοναδικό τρόπο την ταινία χαρίζοντας μερικές πολύ όμορφες σκηνές που σου μένουν.
5. Ο Άνθρωπος που Σκότωσε τον Δον Κιχώτη - The Man who Killed Don Quixote
Ταινία-άθλος για τον σκηνοθέτη Terry Gilliam που δίνει όλο τον εαυτό του για να φέρει εις πέρας ένα έργο που είχε εμφανώς απωθημένο από καιρό.
Και καταφέρνει να μας παρασύρει με τον ξεχωριστό τρόπο του στο αλλόκοτο σύμπαν του που είναι πέρα από χρόνο και από χώρο.
Το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό από όλα τα επίπεδα και η σκηνοθεσία του Gilliam έρχεται για να βάλει σε τάξη το χαοτικό σύμπαν του Δον Κιχώτη μέσα από τον μεγάλο αριθμό προσώπων που συναντάει και από τις διάφορες περιπέτειες που ζει.
Σε βαθμό παρωδίας και γεμάτο από αυτοαναφορικά στοιχεία, η ταινία του Gilliam είναι κάτι που πρέπει να δεις για να το πιστέψεις.
4. Μην ανησυχείς, δε θα φτάσει μακριά με τα πόδια - Don’t Worry, He Won’t Get Far On Foot
Μια από τις καλύτερες στιγμές του σκηνοθέτη Gus Van Sant όπως και του πρωταγωνιστή River Phoenix είναι αυτή η ταινία που μιλάει για την ζωή του αμφιλεγόμενου σχεδιαστή καρτούν John Callahan.
Αλκοολικός, παράλυτος με έντονη αίσθηση χιούμορ και γεμάτος από ιδέες, ο ήρωας της ιστορίας αποτελεί μια δυνατή παρουσία που εμπνέει τους συνανθρώπους του και κάνει τον εαυτό του να ξεπερνά τα εμπόδια αναζητώντας την ευτυχία.
Συγκινητική και ώριμη στιγμή στις φιλμογραφίες του Van Sant και Phoenix που προφανώς είναι κάτι που δεν πρέπει να χάσεις.
3. Η Παρείσφρηση - BlackKklansman
Ο Spike Lee σε πραγματικά μεγάλα κέφια μας παραδίδει μια από τις καλύτερες και πιο ολοκληρωμένες δουλειές του.
Διασκεδαστική, πότε αστεία, πότε σοβαρή, η ταινία περιέχει μια από τις πιο απίθανες ιστορίες που έχουμε δει ποτέ στη μεγάλη οθόνη.
Οι John David Washington και Adam Driver διαθέτουν απίστευτη χημεία που φαίνεται σε κάθε σκηνή της ταινίας.
Χωρίς κανένα ενδοιασμό, ο Lee τα λέει έξω από τα δόντια δίνοντας με τον τρόπο του τον καλύτερο εαυτό του εδώ και χρόνια.
Η ατμόσφαιρα της εποχής είναι πέρα για πέρα εντυπωσιακή και παρά τις γνωστές υπερβολές του Lee η ταινία είναι και εξαιρετικά επίκαιρη.
Από τις καλύτερες δουλειές του.
2. Ψυχρός Πόλεμος - Cold War
Από τις πιο συζητημένες ταινίες της χρονιάς, η υπέροχη ασπρόμαυρη ταινία του Pawel Pawlikowski καταφέρνει να συμπυκνώσει είκοσι χρόνια ιστορίας σε μιάμιση μόνο ώρα με τους δύο πρωταγωνιστές του να δίνουν πολύ καλές ερμηνείες.
Ο Pawlikowski έχει την τάση να εξελίσσεται και αυτό το αποδεικνύει και με το παραπάνω με αυτή την ταινία που δικαίως έχει λάβει τις ανάλογες βραβεύσεις στο εξωτερικό.
Οι δύο ήρωες συναντιούνται, χωρίζουν δρόμους, περιπλανιούνται, καταλήγουν μαζί σε ένα αβέβαιο μέλλον.
Η ένδοξη πολωνική σχολή βρίσκει έναν εμπνευσμένο και ώριμο κληρονόμο στο πρόσωπο του Pawlikowski που χρησιμοποιεί εν μέρει δικές του αναμνήσεις από την ζωή του για να συνθέσει αυτή την εντυπωσιακή δημιουργία.
1. First Reformed
Ο βετεράνος Paul Schrader αποδεικνύει πως είναι από τους ελάχιστους ενεργούς Αμερικανούς δημιουργούς που γνωρίζουν την τέχνη του σεναρίου απέξω και ανακατωτά.
Η γραφή του είναι απλώς υπέροχη, δίνει την ανάλογη υπόσταση στους χαρακτήρες του, τους τροφοδοτεί με ανάγκες και επιθυμίες και τους φέρνει σε σφοδρή αντιπαράθεση με όσους πάνε κόντρα σε αυτές.
Ο Ethan Hawke δίνει μια πραγματικά καλή ερμηνεία που κλέβει εντυπώσεις. Πολύ ενδιαφέρουσα σκηνοθετική προσέγγιση με απρόσμενο τέλος που διαλύει τα πάντα σε μια μόνο στιγμή.
Ταινία-μάθημα για ανάπτυξη χαρακτήρα και πλοκής.
Από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς όπως επίσης και στη φιλμογραφία του Schrader αλλά και στου Hawke.
Ένα δράμα αλλιώτικο από πολλά άλλα.
Μην το χάσετε!
Πάνος Μουζάκης.
1.jpg)
