Τρίτο μου “Year in Review” στο Filmboy και πια με έχετε μάθει πως δεν είμαι άνθρωπος που μου αρκεί να βγάλω ένα σκέτο Top5… κι έξω απ’ τη πόρτα.
Μια ολόκληρη χρονιά κατά την οποία από τα μάτια μου πέρασαν γύρω στις 280 ταινίες, δε μπορεί να σημαδεύεται μόνο από τη μια χούφτα από δαύτες, και να αγνοήσω τις ευχάριστες εκπλήξεις, τις απογοητεύσεις, και φυσικά τις… πατάτες!
Καλύτερη Ταινία: Αντίθετα με τα προηγούμενα χρόνια που αδυνατούσα να ξεχωρίσω μία μόνο ταινία, φέτος η δημιουργία του Samuel Maoz δε μου άφησε επιλογή.
Σπαρακτικά δραματικό και ταυτόχρονα εξωφρενικά αστείο, το Foxtrot μας χορεύει στους ρυθμούς του, παρέα με μια… καμήλα και παίρνει το βραβείο καλύτερης ταινίας του 2018.
Οι επιλαχούσες ταινίες που διεκδίκησαν τον τίτλο παίζουν σε σχεδόν όλα τα είδη, με το Ready Player One να είναι η απόλυτη blockbusterιά της χρονιάς, το Deadpool 2 να μην κάνει κάτι περισσότερο από τη πρώτη ταινία αλλά να καταφέρνει να είναι το ίδιο απολαυστικό, και τo Spider-Man: Into the Spider-Verse ήταν ότι πιο φρέσκο έχουμε δει στο super-hero genre από την εποχή του Batman του Tim Burton.
Όσον αφορά τις indie ταινίες, τα Lady Bird και Shoplifters ήταν οι ♥ ταινίες της χρονιάς που μου άνοιξαν τη καρδιά προκαλώντας υπερχείλιση συναισθημάτων, ενώ το Hereditary με έκανε να ζητάω διάλειμμα για να πάρω αέρα!
Τέλος έχουμε και τη περίπτωση του Blindspotting που πλησίασε στο να κλέψει τη πρωτιά με τη πληθωρική ιστορία του Daveed Diggs για την ελευθερία του, όμως ο λόγος που δεν το κατάφερε είναι γιατί έπρεπε να κοιτάξω τα ratings μου για να θυμηθώ την ύπαρξή της παρότι την είδα μόλις πριν δυο μήνες!
Χειρότερη ταινία (aka βραβείο Adieu Gary προς τιμήν της ομότιτλης ταινίας που πριν περίπου μια δεκαετία ήταν η πρώτη που κυριολεκτικά κατάφερε να μου ανεβάσει πυρετό παρακολουθώντας την, και δυστυχώς δεν ήταν η τελευταία): Εδώ με τεράστια ευκολία το βραβείο πάει στο Touch Me Not της Adina Pintilie, μία μη-ταινία, ένα ψυχολογικό πείραμα που ίσως είχε θέση σε αίθουσες διδασκαλίας μιας σχολής ψυχολογίας, αλλά όχι σε κινηματογραφικές αίθουσες, ένα προκλητικό παιχνίδι με τα νεύρα μας, μια μαλ… και μισή, με το συμπάθιο!
Καμία ταινία, ίσως της δεκαετίας δε θα μπορούσε να κλέψει το βραβείο από τη προαναφερόμενη, όμως δυστυχώς δεν ήταν η μόνη αθλιότητα που είδαμε φέτος με το L'Amant Double να ανήκει στην ίδια κατηγορία, της ταινίας που θέλει να αναπτύξει μια ψυχολογική κατάσταση αλλά καταλήγει κονσέρτο για πολυβόλα.
Το The 15:17 to Paris ήταν μια ταινία που ο Clint Eastwood θα πρέπει να γύρισε σε συνθήκες έλλειψης οξυγόνου μιας και ο εγκέφαλός του δεν υπήρχε περίπτωση να λειτουργούσε σωστά για να μας παραδώσει αυτό το σκουπίδι.
Το The Con is On είναι μια ταινία που περισσότερο κατηγορώ τον διανομέα που την έφερε να τη δούμε γιατί βρομούσε από χιλιόμετρα, ενώ τέλος τα The Predator και Venom είναι ότι χειρότερο είδαμε φέτος σε blockbuster, τόσο χάλια που δεν κατάφεραν να μας κάνουν ούτε καν να γελάμε από απελπισία.
Στη λίστα με τις ταινίες που με εξέπληξαν ευχάριστα έβαλα το Au Revoir Là-Haut, το Bohemian Rhapsody και το The Guilty, τρεις υπέροχες ταινίες από τις οποίες δεν περίμενα πολλά.
Στην ίδια λίστα αλλά πιο χαμηλά μπαίνουν και τα Terminal και Hunter Killer, που μπορεί να μην είναι κάτι το εξαιρετικό αλλά τις βρήκα πολύ καλύτερες από τις γενικές αρνητικές εντυπώσεις που κυκλοφορούν.
Φτάνουμε και στην πιο μακροσκελή λίστα με τις ταινίες που με απογοήτευσαν, με ταινίες που για τον έναν ή τον άλλον λόγο μου είχαν δημιουργήσει υψηλές προσδοκίες και όχι απλά δεν τις έφτασαν αλλά κινήθηκαν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας.
Και αυτές είναι οι:
The Post,
You Were Never Really Here,
A Quiet Place,
Adrift,
Mission: Impossible - Fallout,
Hotel Artemis,
Halloween,
The Girl in the Spider’s Web,
Fantastic Beasts: The Crimes of Grindelwald,
The Cloverfield Paradox,
Mortal Engines,
Roma
και το πιο πρόσφατο Mary Poppins Returns.
Το παρόν άρθρο γράφεται λίγες ώρες πριν την αλλαγή του χρόνου και μπορεί ημερολογιακά το 2018 να μας αποχαιρετά, όμως θα μας απασχολεί τουλάχιστον μέχρι τις αρχές της άνοιξης, με πολλές ακόμα τυπικά “φετινές” ταινίες να κάνουν πρεμιέρα με το νέο έτος.
Εδώ θα είμαστε για να τις δούμε και με το καλό να βρεθούν στην αντίστοιχη λίστα του 2019.
Καλή Χρονιά σε όλους και καλές προβολές…
Αλέξανδρος Κυριαζής.
1.jpg)
