Με μεγάλη καθυστέρηση ώστε να εκμεταλλευτεί το Oscars hype, κάνει πρεμιέρα στις ελληνικές αίθουσες η ταινία που σηματοδοτεί τη πρώτη συνεργασία δύο ιδιαίτερα ταλαντούχων γυναικών της indie σκηνής, της Nicole Holofcener (Enough Said) και της Marielle Heller (The Diary of a Teenage Girl), με τη πρώτη να γράφει το σενάριο και τη δεύτερη να σκηνοθετεί το Can You Ever Forgive Me?.
Η ταινία μας διηγείται την αληθινή ιστορία της Lee Israel (Melissa McCarthy, The Happytime Murders) μιας συγγραφέως που τις δεκαετίες του ’70 και του ’80 έφτιαξε ένα κάποιο όνομα γράφοντας τις βιογραφίες μιας ηθοποιού και μιας δημοσιογράφου, όμως η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη.
Βρισκόμαστε στα 1992, η Lee ζει μόνη σε ένα μικρό διαμέρισμα χωρίς να έχει χρήματα ούτε για τα απαραίτητα, με μοναδική συντροφιά τη γηραιά γάτα της.
Την ιδέα της για μια νέα βιογραφία δεν την αγοράζει κανείς, ενώ ο εσωστρεφής και στρυφνός χαρακτήρας της, της έχει κλείσει όλες τις πόρτες.
Για να ζήσει πουλάει τα υπάρχοντά της, μεταξύ των οποίων και μια υπογεγραμμένη επιστολή της Katharine Hepburn, η οποία αξιολογείται ανέλπιστα υψηλά.
Αυτό της βάζει την ιδέα, και η Lee αρχίζει να πλαστογραφεί επιστολές διάσημων και να τις πουλάει σε διάφορους έμπορους και συλλέκτες.
Μέχρι που κάποια στιγμή, η κομπίνα της γίνεται αντιληπτή…
Το Can You Ever Forgive Me? ξεκινάει ως μια ιδιαίτερα light-hearted και σπιρτόζα δραμεντί, με τη πρώτη πράξη να στήνει άριστα το σκηνικό, παρουσιάζοντας τη μίζερη ζωή της Lee, αλλά και την αναπάντεχη φιλία της με τον ξεπεσμένο socialite Jack Hock (Richard E. Grant, The Nutcracker and the Four Realms), με το μαύρο χιούμορ να κρύβεται πίσω από κάθε γωνία.
Ιδιαίτερα η σχέση των δύο τους, και το πόσο φυσικά έρχεται η φιλία τους παρά τους εντελώς διαφορετικούς χαρακτήρες τους, μας ανοίγει την όρεξη.
Δυστυχώς, κάπου εκεί μοιάζει να τελειώνει η βενζίνη.
Το δεύτερο act δεν είναι παρά μια φλύαρη επανάληψη σκηνών της Lee να πλαστογραφεί και να πουλάει τις επιστολές της, να (προσπαθεί να) φλερτάρει με μια βιβλιοπώλισσα και να περνάει χρόνο με τον Jack, με τις τελευταίες να είναι και οι μόνες που έχουν ένα ίχνος της πρότερης σπιρτάδας.
Οι ελπίδες για επαναφορά του ρυθμού χάνονται στο τρίτο και τελευταίο μέρος, με τη σκηνοθεσία να αδικεί τη πλοκή και με εξαίρεση μία-δυο σκηνές στο φινάλε, το τέλος έρχεται προκαλώντας μονάχα αδιαφορία.
Η Melissa McCarthy είχε το δύσκολο έργο να υποδυθεί μια γυναίκα που δε μπορείς να συμπαθήσεις εύκολα.
Τη βρίσκουμε σε μια πολύ κακή ψυχολογική και οικονομική κατάσταση, όμως στη πορεία μαθαίνουμε πως για αυτή σε μεγάλο βαθμό ευθύνονται η συμπεριφορά και οι επιλογές της.
Παρ’ όλ’ αυτά, η ταλαντούχα ηθοποιός δείχνει τη κλάση της και ενσαρκώνει την Lee με μια ήρεμη δυναμική, ενώ το ίδιο αξιόλογος είναι και Richard E. Grant στο ρόλο του Jack.
Τώρα, σχετικά με το αν αξίζουν την υποψηφιότητα για Όσκαρ, θα πω μόνο πως αν δεν τους έβλεπα στις αντίστοιχες πεντάδες, δεν θα με εξέπληττε.
Το Can You Ever Forgive Me? ξεκινάει δίνοντάς μας υποσχέσεις τις οποίες στη συνέχεια ξεχνάει.
Οι πολύ καλές ερμηνείες και το γεμάτο soundtrack είναι ίσως τα μόνα στοιχεία που κρατούν το φιλμ σε ένα αρκετά αξιοπρεπές επίπεδο μέχρι το φινάλε.
Στους κινηματογράφους από 21 Φεβρουαρίου.
Αλέξανδρος Κυριαζής.
1.jpg)
