Ο Βρετανός παραγωγός, σεναριογράφος και σκηνοθέτης Rupert Wyatt επιστρέφει στο είδος της επιστημονικής φαντασίας που τον απασχόλησε στο ‘Rise of the Planet of the Apes’ (2011) με ένα θρίλερ επιστημονικής φαντασίας που σαν αρχική ιδέα έχει κάποιο ενδιαφέρον αλλά ως τελικό αποτέλεσμα μοιάζει πολύ με άλλες ταινίες του είδους και δεν γλυτώνει από τα γνωστά κλισέ.
Το σενάριο της ταινίας γράφτηκε από τον Wyatt και την Erica Beeney ενώ στους βασικούς ρόλους συναντούμε τον Ashton Sanders, τον Jonathan Majors (Hostiles) και τον βετεράνο John Goodman.
Έτος 2019.
Μια εξωγήινη εισβολή πραγματοποιείται και απειλεί τον κόσμο μας.
Λίγα χρόνια αργότερα, όλοι οι νόμοι και οι κανόνες της κυβέρνησης είναι στην εξουσία των εξωγήινων.
Βρισκόμαστε σε μια γειτονιά του Σικάγο όπου ζει ο Gabriel (Ashton Sanders, The Equalizer 2), ένας νεαρός που έχασε τους γονείς του κατά την εισβολή τους στη Γη.
Ο αστυνομικός διοικητής Mulligan (John Goodman, Once Upon a Time in Venice) τον παρακολουθεί από κοντά καθώς πιστεύει πως η αντιστασιακή ομάδα ‘Φοίνιξ’ εξακολουθεί να υπάρχει.
Ο αδερφός του Gabriel είναι ο αρχηγός της αντίστασης.
Η ομάδα παραμένει όντως ενεργή και σκοπεύει να χτυπήσει σύντομα με στόχο να εξολοθρεύσει τους εισβολείς.
Και αυτό είναι μόνο η αρχή…
Πομπώδης σκηνοθεσία και αισθητική με αμέτρητες στιγμές ‘φασαρίας’ εξαιτίας της υπερβολικής χρήσης ειδικών εφέ.
Η αρχική ιδέα έχει μέχρι ένα βαθμό ενδιαφέρον αλλά πολύ γρήγορα οι προσδοκίες μας δείχνουν να ‘εξατμίζονται’.
Κλισέ καταστάσεις δίχως μια πρωτότυπη κίνηση για αλλαγή σε ύφος σε ένα είδος που χρειάζεται ανανέωση άμεσα διότι έχει φτάσει σε επίπεδο που δεν προχωράει άλλο.
Και μπορεί αλλά δεν το επιθυμούν οι σύγχρονοι Αμερικάνοι δημιουργοί.
Ευτυχώς η εμφάνιση του John Goodman κάνει πιο ανάλαφρη την χρονική διάρκεια της ταινίας με την πάντα ευχάριστη παρουσία του.
Η δε σκηνοθεσία ίσως δεν προσθέτει και πολλά πράγματα αφού αποδεικνύεται ιδιαίτερα προβλέψιμη και αυτό αρκεί για να ξεχαστεί πολύ γρήγορα και η ίδια η ταινία.
Ο σκηνοθέτης Wyatt χρειάζεται να αντλήσει έμπνευση άμεσα ώστε να φέρει ένα αξιόλογο έργο επί της οθόνης.
Ίσως στα χέρια κάποιου άλλου σκηνοθέτη το σενάριο αυτής της ταινίας να έπαιρνε μια άλλη και περισσότερο ενδιαφέρουσα μορφή.
Ας ελπίσουμε στις επόμενες δουλειές του καλύτερα.
Στους κινηματογράφους από 28 Μαρτίου.
Πάνος Μουζάκης.
