F Κριτική: Οι Αδελφοί Σίστερς - The Sisters Brothers (2018) - FilmBoy Κριτική: Οι Αδελφοί Σίστερς - The Sisters Brothers (2018) - FilmBoy
  • Latest News

    Κριτική: Οι Αδελφοί Σίστερς - The Sisters Brothers (2018)


     
    Τα αδέρφια Sisters, δύο σκληροί πιστολέρο στην υπηρεσία ενός πλούσιου γαιοκτήμονα αναλαμβάνουν πάντα τη βρώμικη δουλειά καθαρίζοντας όσους χρωστούν λεφτά στο ισχυρό αφεντικό τους. 
    Αυτή τη φορά η αποστολή τους είναι να βρουν έναν χημικό, που έχει ανακαλύψει μία ουσία η χρήση της οποίας διευκολύνει την εξόρυξη χρυσού. 
    Σε συνεργασία με έναν κυνηγό επικηρυγμένων θα οργανώσουν μία επιχείρηση κλοπής της πολύτιμης ουσίας, αλλά απρόσμενοι παράγοντες θα δώσουν μια απρόοπτη τροπή στο παράτολμο σχέδιο τους.

    Η Άγρια Δύση ξανά ζωντανεύει με έναν διαφορετικό τρόπο μέσα από την ιδιαίτερη ματιά ενός καταξιωμένου δημιουργού. 
    Ο Jacques Audiard αποτελεί ένα από τα πιο καυτά ονόματα του σύγχρονου γαλλικού κινηματογράφου διαγράφοντας μία σταθερά ανοδική πορεία την τελευταία δεκαετία με αφετηρία το εξαιρετικό δράμα φυλακών «Un Prophet» (2009). 

    Τρία χρόνια αργότερα ακολούθησε το επίσης αξιόλογο ψυχολογικό δράμα «Rust and Bone» (2012), ενώ η μεγάλη επιτυχία ήρθε το 2015 με τον Γάλλο δημιουργό να φεύγει νικητής με Χρυσό Φοίνικα από τις Κάννες για το «Dheepan», ένα κοινωνικοπολιτικό δράμα που αφορά το μεταναστευτικό. 
    Στη πρώτη του εκτός συνόρων απόπειρα, επιχειρεί το αγγλόφωνο ντεμπούτο του και προς έκπληξη όλων είναι...γουέστερν! 

    Επιλέγοντας ένα all-star cast με τους χολιγουντιανούς Joacquin Phoenix (Mary Magdalene), John C. Reilly (Holmes and Watson) και Jake Gyllenhaal (Velvet Buzzsaw) σε πρωταγωνιστικούς ρόλους, διασκευάζει (μαζί με τον συνσεναριογράφο του Τομά Μπιντεγκέν) το ομώνυμο μυθιστόρημα του Καναδού Πάτρικ ντε Βιτ σε ένα γουέστερν που πατά με το ένα πόδι στην Αμερική και το άλλο στην Ευρώπη. 
    Μπορούν σε ένα γουέστερν να συνυπάρξουν η δράση και το χιούμορ με το δράμα και την πολιτική; 

    Την απάντηση έρχεται να δώσει ένας Γάλλος δημιουργός προσεγγίζοντας εναλλακτικά -με ευρωπαϊκό στιλ- ένα κινηματογραφικό είδος που άνθισε κυρίως στα αμερικάνικα studios και σπάνια ξεφεύγει από τη πεπατημένη (ακόμη και τα ιταλικά Spaghetti Western ακολουθούσαν τη συμβατική κινηματογραφική οδό). 
    Όσο βέβαια κι αν εξευρωπαΐζει δημιουργικά μια ιστορια που εξελίσσεται στην Άγρια Δύση, δεν  εγκαταλείπει την αρχετυπική συνταγή δομώντας τη ταινία με αυθεντικούς ήρωες της αμερικανικής παράδοσης. 

    Αδίστακτοι πιστολάδες, ισχυροί γαιοκτήμονες και χρυσοθήρες που οργώνουν τα ποτάμια της Αμερικής σε μία χώρα που η παρανομία είναι σε έξαρση, σκιαγραφούν την ταραγμένη εποχή των απαρχών του αμερικάνικου ονείρου. 
    Αυτό κυνηγούν και οι  παράνομοι αδερφοί Sisters (o χιουμοριστικός τίτλος «The Sisters Brothers» δίνει έναν κωμικό τόνο που συνοδεύει όλη τη ταινία). 


    Δύο εκ πρώτης όψεως αρχετυπικοί χαρακτήρες τους οποίους ο Audiard, αφού πρώτα μας συστήνει την σκληρή τους πλευρά στο μακελειό της πρώτης σεκάνς στη συνέχεια φροντίζει να ξεγυμνώσει για τα καλά από το σχηματικό τους περίβλημα δίνοντας μια πιο ρεαλιστική ανθρώπινη διάσταση. 
    Έτσι αντί για ανίκητους βιρτουόζους πιστολέρο, έχουμε δύο εύθραυστους αντί ήρωες με παιδικά τραύματα που δεν κύλησαν στη παρανομία λόγω του ταλέντου τους να τραβάνε γρήγορα το πιστόλι αλλά εξαιτίας μιας βίαιης ενηλικίωσης δίπλα σε έναν αλκοολικό πατέρα. 

    Ο μικρός επιπόλαιος αδερφός, υποκύπτει εύκολα στις παρορμήσεις του ψάχνοντας κάθε βράδυ παρηγοριά στις γυναίκες και το αλκοόλ, ενώ ο μεγάλος, εσωστρεφής, ευαίσθητος και προστατευτικός, προσπαθεί να τον συνετίσει. 
    Στη κοινή τους πορεία στη παρανομία συναντούν άλλον έναν -παραδοσιακό σε γουέστερν- χαρακτήρα (κυνηγός επικηρυγμένων) μόνο που κι αυτός παρουσιάζεται πιο ανθρώπινος, εμφανίζοντας ιδιαίτερες ευαισθησίες. 

    Κάτω από την ιδιότητα του κυνηγού, κρύβεται ένας ρομαντικός καουμπόϊ που εμπνέεται από το όραμα ενός πιο δίκαιου κόσμου. 
    Είναι φανερό ότι ο Γάλλος σκηνοθέτης προκειμένου να διατηρήσει την ταυτότητα του δημιουργού, προτίθεται να ρισκάρει ξεφεύγοντας εσκεμμένα από τα συμβατικά μοτίβα του είδους. 

    Χτίζοντας αρχικά τη ραχοκοκαλιά της ταινίας βασισμένος στην παραδοσιακή αμερικάνικη συνταγή, την απομυθοποιεί στη συνέχεια για να δώσει έναν ευρωπαϊκό χαρακτήρα που γκρεμίζει τα πατροπαράδοτα αμερικάνικα στερεότυπα. 
    Το αντί γουέστερν που παρουσιάζει δεν μένει μόνο στη δράση και τα πιστολίδια ούτε στα ευφάνταστα πανοραμικά πλάνα του Φαρ Ουέστ (εξαιρετική δουλειά στη φωτογραφία). 

    Εμβαθύνοντας στους καλοχτισμένους χαρακτήρες του, πάει ένα βήμα παραπέρα για να στοχαστεί πάνω σε ψυχοδραματικά και κοινωνικοπολιτικά ζητήματα όπως ψυχολογικά τραύματα, ηθικά διλήμματα και το ανελέητο κυνήγι του αμερικάνικου ονείρου. 
    Οι  αδερφοί Σίστερς καλούνται να δώσουν μία μονομαχία ενάντια σε εξωτερικούς κινδύνους, όπως και μια εσωτερική ψυχοφθόρα  δοκιμασία που δεν είναι όμως αυστηρά προσωπική υπόθεση. 

    Η αλληγορική περιπετειώδης διαδρομή τους μοιάζει να συμβαδίζει με τη πορεία ενός ολόκληρου έθνους που χτίζει τις βάσεις του πάνω στο αέναο κυνήγι του πλούτου. 
    Μία κατά τον Audiard στρεβλή, αδιέξοδη πορεία την οποία θα θελήσει να επαναπροσδιορίσει στο φινάλε δείχνοντας τον δικό του εναλλακτικό δρόμο...αυτόν της επιστροφής στην αθωότητα και τους ηθικούς κανόνες σε ένα σκεπτόμενο νέο-γουέστερν που τολμά να ανατρέψει τις συμβάσεις θυσιάζοντας μέρος του θεάματος, χάριν της ποιότητας. 

    Ακόμα κι όταν σε κάποιες στιγμές του δυσκολεύεται να χωνέψει την αντισυμβατική προσέγγιση του δημιουργού του, βγαίνει κερδισμένο από τα ρίσκα που παίρνει φτάνοντας μέχρι τον Ασημένιο Λέοντα σκηνοθεσίας στο φεστιβάλ Βενετίας.

    Στους κινηματογράφους από 14 Μαρτίου.

    Γιάννης Αποστολίδης.

    • ΜΗ ΞΕΧΑΣΕΙΣ ΝΑ ΣΧΟΛΙΑΣΕΙΣ
    • Facebook Comments
    Item Reviewed: Κριτική: Οι Αδελφοί Σίστερς - The Sisters Brothers (2018) Rating: 5 Reviewed By: Konstantinos
    Scroll to Top