Στο σινεμά έχουμε παρακολουθήσει πολλές σοκαριστικές σκηνές ταινιών που παρουσιάζουν δολοφονίες, βασανιστήρια και πλήθος άλλων βάναυσων σκηνών που είναι ικανές να σοκάρουν ακόμα και τον πιο εξοικειωμένο θεατή ταινιών τρόμου.
Σήμερα θα θυμηθούμε τους 11+1 χαρακτήρες που εκτελέστηκαν στην μεγάλη οθόνη.
Στόχος των ταινιών αυτών δεν είναι να προκαλέσουν, αλλά αντίθετα το γεγονός αυτό της εκτέλεσης ενός χαρακτήρα αποτελεί μέρος της δραματουργίας, της πλοκής, που τις περισσότερες φορές έρχεται στο φινάλε της ταινίας με το τελικό αντίο του κεντρικού κινηματογραφικού ήρωα και αποτελεί την κορύφωση του δράματος.
Η εκτέλεση αποτελεί ένα σοκαριστικό γεγονός, πόσο μάλλον όταν οι χαρακτήρες που εκτελούνται, μας είναι ήδη συμπαθείς και έχουμε ακολουθήσει την πορεία τους μέχρι την στιγμή που έρχεται το τραγικό τέλος.
Και φυσικά πρόκειται για spoiler σε περίπτωση που δεν έχετε παρακολουθήσει τις παρακάτω ταινίες, οι οποίες είναι όλες του πολύ καλές στο είδος τους.
Olga Hepnarová (Michalina Olszańska) – I, Olga
Η συγκλονιστική ιστορία της 22χρονης Όλγκα Χεπνάροβα, η οποία είχε υποστεί κοινωνική βαναυσότητα, που την οδήγησε σε μια αποτρόπαια πράξη.
Έχοντας βιώσει την αυστηρότητα της οικογένειας της, τον εξευτελισμό λόγω της ομοφυλοφιλίας της, το συνεχόμενο bulling, τον εγκλεισμό σε ψυχιατρική κλινική, την απόπειρα αυτοκτονίας, την απόρριψη από τους συγγενείς και τις ερωτικές συντρόφους, ανέπτυξε ένα έντονο αίσθημα θυμού και αποστροφής προς τους ανθρώπους.
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει με την ανατριχιαστική ατάκα «Εγώ η Oλγκα Χεπνάροβα, θύμα της κτηνωδίας σας, σας καταδικάζω σε θάνατο».
Η ψυχολογική κατάσταση της ηρωίδας εύθραυστη και έκρυθμη μαζί.
Έτσι λοιπόν, εν έτη 1973 οδήγησε ένα φορτηγάκι πάνω σε 25 περαστικούς, τραυματίζοντας τους 12 και σκοτώνοντας τους 8.
Για την μαζική δολοφονία, καταδικάστηκε σε θάνατο, με την νεαρή Oλγα να ξεσπά σε έντονες κραυγές όταν οι φρουροί της φυλακής την οδηγούν προς την εκτέλεση.
Ολιγόλεπτη η σκηνή της εκτέλεσης, η ταινία δεν εστιάζει σε αυτή, απλώς την παραθέτει σαν την τραγική κατάληξη αυτής της βασανισμένης ψυχής που δεν γνώρισε αγάπη και κατανόηση από κανέναν.
Το συναισθηματικό πορτραίτο της ηρωίδας είναι σύνθετο με την πρωταγωνίστρια Michalina Olszańska να εμβαθύνει στο ιδιαίτερο ψυχισμό της και να δίνει μια εξαιρετική ερμηνεία.
Amon Goeth (Ralph Fiennes) – Schindler’s List (1993)
Μια ταινία σταθμός στην ιστορία του σινεμά αποτελεί το αριστουργηματικό φιλμ του Steven Spielberg, το οποίο συγκέντρωσε 12 υποψηφιότητες στα Oscar, κερδίζοντας σε 7 κατηγορίες.
Η υπόθεση διαδραματίζεται την περίοδο του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου.
Μετά την εισβολή των Γερμανών στην Πολωνία οι Εβραίοι οδηγούνται στο γκέτο της Κρακοβίας, οι περιουσίες τους δημεύονται και λαμβάνεται η απόφαση να οδηγηθούν στα κρεματόρια.
Στην πόλη βρίσκεται ο επιχειρηματίας Oskar Schindler (Liam Neeson),ο οποίος έχει προσλάβει Εβραίους εργάτες να λειτουργήσουν το εργοστάσιου, έναντι αδρής αμοιβής προς τα SS, δημιούργησε την περίφημη λίστα με τους Εβραίους εργάτες, καταφέρνοντας να σώσει περισσότερες από χίλιες ανθρώπινες ζωές.
Ο Σίντλερ διέσωσε πολλούς Εβραίους από την μανιώδη κτηνωδία του Συνταγματάρχη Amon Goeth (Ralph Fiennes), ο οποίος στην ουσία ήταν ένας ψυχοπαθής δολοφόνος, πιστός στο δόγμα του Χίτλερ.
Όταν ο Σοβιετικός Στρατός απελευθέρωσε τους φυλακισμένους, ο Amon Goeth συνελήφθη και καταδικάστηκε σε θάνατο για τα εγκλήματα του κατά της ανθρωπότητας.
Ο Ralph Fiennes έδωσε μια ανατριχιαστική ερμηνεία ως Γερμανός διώκτης των Εβραίων, μέχρι και την τελική σκηνή εκτέλεσης του με απαγχονισμό.
Matthew Poncelet (Sean Penn) – Dead man Walking (1995)
Συγκλονιστική ερμηνεία και του Sean Penn στο ρόλο του Matthew Poncelet, ενός ανθρώπου που καταδικάστηκε για την διπλή δολοφονία ενός νεαρού ζευγαριού.
Η Sister Helen (Susan Sarandon) αναπτύσσει μια ιδιαίτερη σχέση με τον μελλοθάνατο έπειτα από συναντήσεις που πραγματοποιεί στην φυλακή όπου κρατείται δείχνοντάς του τον δρόμο της αγάπης και της μετάνοιας.
Ανατριχιαστική η τελική σκηνή της εκτέλεσης με έναν εξαιρετικό Sean Penn και μία εκπληκτική Susan Sarandon, οι όποιοι βρέθηκαν και οι δύο υποψήφιοι στα Oscar, με την Sarandon να κερδίζει το χρυσό αγαλματίδιο.
William Wallace (Mel Gibson) – Braveheart (1995)
Μια διαχρονική ταινία που αποτελεί ενδεχομένως την καλύτερη ερμηνεία του Mel Gibson, ο οποίος βρέθηκε στην καρέκλα του σκηνοθέτη, κερδίζοντας τα Oscar καλύτερης ταινίας και σκηνοθεσίας.
Στον ρόλο του Σκωτσέζου ιππότη William Wallace, ο οποίος ηγείται του πολέμου κατά του βασιλιά Εδουάρδου της Αγγλίας.
Έχοντας βιώσει την σφαγή του πατέρα και του αδελφού του σε μικρή ηλικία, αλλά και την εκτέλεση της συζύγου του, θα εμπνεύσει τους συμπατριώτες του να εναντιωθούν, μέχρι την ανατριχιαστική στιγμή της εκτέλεσης του όπου φωνάζει δυνατά “Freedom”.
John Coffey (Michael Clarke Duncan) – The Green Mile (1999)
Στο πράσινο μίλι του Frank Darabont αποτυπώνεται η συγκινητική ιστορία του John Coffey (Michael Clarke Duncan), ενός ανθρώπου που είχε χαρισματικές ικανότητες, που αδίκως καταδικάστηκε σε θάνατο για ένα φρικιαστικό έγκλημα, το οποίο δεν διέπραξε.
Πριν την εκτέλεση του κατάφερε να αλλάξει τις ζωές των αστυνομικών φρουρών, με διάφορους τρόπους, με την αθώα παρουσία του, την συμπεριφορά του, θεραπεύοντας παράλληλα ανθρώπους από ασθένειες.
Βαθιά συγκινητική η σκηνή εκτέλεσης του μεγαλόσωμου αγαθού γίγαντα, ενώπιον των φρουρών-φίλων του πλέον.
Ο ηθοποιός που δεν βρίσκεται πλέον στην ζωή, τιμήθηκε για την εκπληκτική ερμηνεία του με υποψηφιότητα καλύτερου ηθοποιού σε β’ ρόλο στα Oscar.
Selma Jezkova (Bjork) – Dancer in the Dark (2000)
Στο υπέροχο φιλμ του Lars Von Trier, Χορεύοντας στο σκοτάδι, παρουσιάζεται η αφοπλιστικά συγκινητική ιστορία της σχεδόν τυφλής μετανάστριας Selma Jezkova μέσα από την δική της ξεχωριστή οπτική και την μελωδική μουσική της Bjork.
Η καλοσυνάτη εργάτρια πασχίζει να μεγαλώσει το παιδί της συγκεντρώνοντας με δυσκολία χρήματα για επέμβαση του, αλλά καταλήγει να εξαπατηθεί και να καταδικαστεί σε θανατική ποινή για την δολοφονία που διέπραξε.
Μια αθώα ψυχή που αγγίζει όλους γύρω της, από την φρουρό της φυλακής μέχρι και τον θεατή που συμπάσχει μαζί της έως την τελική σκηνή της εκτέλεσης της, η οποία είναι μία από τις πιο δυνατές συναισθηματικά φορτισμένες σκηνές που έχουν προβληθεί στην μεγάλη οθόνη.
Μια σπουδαία ερμηνεία από την Bjork, η οποία απέσπασε βραβείο καλύτερης ηθοποιού στο φεστιβάλ των Καννών, όπου και η ταινία τιμήθηκε με Χρυσό Φόινικα.
Marv (Mickey Rourke) – Sin City (2005)
Το ατμοσφαιρικό neo-noir των Robert Rodriguez και Frank Miller ζωντάνεψε τους χαρακτήρες των comic στην μεγάλη οθόνη με εντυπωσιακό αποτέλεσμα.
Ένας από τους χαρακτήρες που παρουσιάστηκαν ήταν ο σκληρός Marv (Mickey Rourke), ο οποίος ενοχοποιείται για τον φόνο της θεϊκής Goldie (Jaime King), αλλά εντοπίζει τον πραγματικό δολοφόνο και τον εκδικείται.
Η αστυνομία όμως καταδικάζει σε θάνατο τον Marv, αποδίδοντάς του την ευθύνη για τον θάνατο του ψυχοπαθή δολοφόνου, αλλά και των υπόλοιπων θυμάτων του.
Εκτέλεση με ηλεκτρική καρέκλα είναι η ποινή, αλλά κανένα ηλεκτρικό ρεύμα δεν είναι αρκετό για εκείνον.
Ο ήρωας τελικά θανατώνεται ύστερα από διπλή δόση ηλεκτρικού ρεύματος.
Alfred Borden (Christian Bale) – The Prestige (2006)
Υποβλητική ατμόσφαιρα στο αγωνιώδες θρίλερ του Christopher Nolan, τα γεγονότα του οποίου λαμβάνουν χώρα στην βικτοριανή εποχή, όπου ύστερα από ένα τραγικό ατύχημα, δύο μάγοι ανταγωνίζονται ανελέητα μεταξύ τους, προσπαθούν να υπερισχύσουν ο ένας έναντι του άλλου στο ποιος θα δημιουργήσει την υπέρτατη οφθαλμαπάτη.
Μια εμμονή που θα τους οδηγήσει σε ολοένα και πιο ακραίες πράξεις, φτάνοντας στο σημείο να θυσιάσουν τα πάντα.
Ο φιλόδοξος μάγος Alfred Borden (Christian Bale) εκτελείται για την υποτιθέμενη δολοφονία του επίσης μάγου και εχθρού, Robert Angier (Hugh Jackman).
Τίποτα όμως δεν είναι αυτό που φαίνεται σε αυτή την ιστορία παραίσθησης και εξαπάτησης.
Colobel Claus von Stauffenberg (Tom Cruise) – Valkyrie (2008)
Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ο συνταγματάρχης Colobel Claus von Stauffenberg (Tom Cruise), ύστερα από σοβαρό τραυματισμό του στο μέτωπο στην Τυνησία, επιστρέφει στη Γερμανία.
Απογοητευμένος από τις μεθόδους του Αδόλφου Χίτλερ, αποφασίζει να πάρει μέρος στη συνωμοσία που στόχο έχει την δολοφονία μιας ομάδα υψηλόβαθμων αξιωματικών, αλλά και μια απόπειρα δολοφονίας κατά του Χίτλερ.
Οι πρωτεργάτες όμως της συνωμοσίας εκτελούνται, όπως και ο Claus von Stauffenberg, ο οποίος οδηγείται και εκείνος με την σειρά του στο εκτελεστικό απόσπασμα.
Anne Boleyn (Natalie Portman) – The Other Boleyn Girl (2008)
Ένα ερωτικό τρίγωνο με πολλές ίντριγκες και δολοπλοκίες παρουσιάζεται με φόντο την Αγγλία του 16ου αιώνα του βασιλιά Ερρίκου του 8ου(Eric Bana), ο οποίος θα βρεθεί ανάμεσα στην δεύτερη σύζυγό του Anne Boleyn (Natalie Portman) και στην αδελφή της, Mary Boleyn (Scarlett Johansson).
Η Anne Boleyn καταδικάζεται σε θάνατο για μοιχεία και προδοσία, ενώ η αδελφή της δεν καταφέρνει να αποτρέψει το γεγονός.
Η Natalie Portman πραγματοποιεί μια εξαιρετική ερμηνεία, με στιγμή κορύφωσης τον σπαρακτικό λόγο της, λίγο πριν την εκτέλεσή της.
Jeanne d'Arc (Ingrid Bergman) – Joan of Arc (1948)
Τον 15ο αιώνα, η Γαλλία είναι ένα διαλυμένο έθνος, έπειτα από τον εκατονταετή πόλεμο ενάντια στην Αγγλία.
Η Ιωάννα της Λωραίνης (Ingrid Bergman) υποστηρίζει ότι ακούει φωνές από τον Παράδεισο, που της ζητούν να οδηγήσει τον Στρατό του Θεού εναντίον της Ορλεάνης και να στέψει τον Κάρολο VII βασιλιά της Γαλλίας.
Η Ιωάννα ενώνει τους ανθρώπους με την πίστη της, δημιουργεί έναν στρατό και πολεμάει την Ορλεάνη. Όταν ο στρατός της είναι έτοιμος να επιτεθεί στο Παρίσι, ο διεφθαρμένος Κάρολος πουλάει την χώρα του στην Αγγλία και απολύει τον στρατό.
Η Jeanne d'Arc συλλαμβάνεται, υποβάλλεται σε δίκη και εν τέλει καίγεται στην πυρά.
Εξαιρετική ερμηνεία της Bergman που έλαβε μία ακόμα οσκαρική υποψηφιότητα, ενσαρκώνοντας αυτή την ιστορική προσωπικότητα
Νίκος Μπελογιάννης (Φοίβος Γκικόπουλος) – Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο (1980)
Και ολοκληρώνουμε το αφιέρωμα με την ελληνική ταινία «Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο» σε σκηνοθεσία Νίκου Τζήμα, για τη δράση του Νίκου Μπελογιάννη σε μία υπόθεση, χαρακτηριστική για την σκληρότητα των μετεμφυλιακών αντικομμουνιστικών διώξεων, η οποία προκάλεσε παγκόσμια κινητοποίηση.
Ο τίτλος της ταινίας από το περίφημο στιγμιότυπο στο δικαστήριο όταν ο ίδιος έδωσε ένα κόκκινο γαρύφαλλο στην σύντροφό του Έλλη Παππά (Μίρκα Παπακωνσταντίνου), η οποία δεν εκτελέστηκε επειδή ήταν έγκυος στο γιο τους.
Το φιλμ επικεντρώνεται στην απολογία του αγωνιστή, που φυσικά δεν ήταν απολογία αλλά ένα δριμύ συγκλονιστικό κατηγορώ ενάντια στο μετεμφυλιακό καθεστώς.
Πρωτοφανής η εκτέλεσή του Μπελογιάννη, μαζί με τους τρεις συντρόφους του γιατί εκτός των άλλων έγινε Κυριακή, ημέρα κατά την οποία ούτε οι Γερμανοί δεν οδηγούσαν τους μελλοθάνατους στο απόσπασμα, και μάλιστα πριν ξημερώσει, με το φως από τους προβολείς των στρατιωτικών αυτοκινήτων.
Νάσος Κυριακίδης.
1.jpg)
