Μια εξαιρετικά ευρηματική σάτιρα - με έντονο το στοιχείο της «Μαύρης Κωμωδίας» κατά της γραφειοκρατίας και των εντελώς παράλογων κανόνων λειτουργίας και των μηχανισμών της.
H ταινία είναι μια εξαιρετικά ευρηματική σάτιρα κατά της γραφειοκρατίας και των εντελώς παράλογων κανόνων λειτουργίας και των μηχανισμών της.
Σκηνοθετημένη με πρωτοτυπία και οίστρο είναι και ένας φόρος τιμής στο κινηματογραφικό είδος του μπουρλέσκ και στους μεγάλους κωμικούς του.
Ο κεντρικός ήρωας του Αλέα είναι ένας φτωχοδιάβολος που τινάζει τα πάντα στον αέρα, διακωμωδώντας τον ακατανόητο όσο και παρανοϊκό κόσμο της γραφειοκρατικής εξουσίας.
Η ταινία δεν είναι μονάχα μια από τις κορυφαίες στιγμές του κουβανικού κινηματογράφου, αλλά και μια από τις καλύτερες που έγιναν ποτέ για την εγγενή τρέλα κάθε γραφειοκρατικού μηχανισμού σε κάθε κοινωνία και σε κάθε εποχή.
Όταν ένας σταχανοβίτης εργάτης, αφοσιωμένος στο έργο της επανάστασης και στην οικοδόμηση της σοσιαλιστικής κοινωνίας χάνει τη ζωή του εν ώρα υπηρεσίας και καθήκοντος, στην κηδεία του οι σύντροφοί του κάνουν την ύψιστη τιμή να τον θάψουν μαζί με το εργατικό του βιβλιάριο.
Αυτό το γεγονός όμως ανοίγει τους ασκούς του Αιόλου, καθώς η χήρα του δεν μπορεί να πάρει την σύνταξη του νεκρού χωρίς το θαμμένο βιβλιάριο.
Ένας αφελής ανιψιός της προσφέρεται να διορθώσει τα πράγματα και μπλέκει σε ένα απίστευτο γραφειοκρατικό λαβύρινθο, σε έναν κόσμο από γραφεία υπηρεσίες και ατέλειωτες αναμονές, εχθρικό, καταπιεστικό, σχεδόν καφκικό, όπου η παράνοια συμβαδίζει με την ιλαρότητα και το τραγικό με το γελοίο.
Ο Tomas Gutierez Alea, ιδρυτής του Κουβανικού Ινστιτούτου Κινηματογραφικής Τέχνης και Βιομηχανίας, με την ταινία αυτή κάνει μια ευρηματική σάτιρα κατά της γραφειοκρατίας.
Η υπόθεση αναφέρεται σ' έναν υποδειγματικό εργάτη, που πεθαίνει στην Κούβα.
Στην κηδεία του τον θυμούνται όλοι και για να τον τιμήσουν του κάνουν τη μεγάλη τιμή να τον θάψουν μαζί με το εργατικό βιβλιάριό του.
Μετά το θάνατό του, η χήρα του μπλέκει σε μια σειρά περιπέτειες και ταλαιπωρίες, προκειμένου να πάρει τη σύνταξη του νεκρού.
Ενας ανιψιός της θα θελήσει να τη βοηθήσει, αλλά θα μπλέξει σε μια απελπιστική και αδιέξοδη γραφειοκρατία.
Συνήθως οι λαϊκές ταινίες κάθε χώρας απευθύνονται σχεδόν αποκλειστικά στους πολίτες αυτής της χώρας.
Π.χ. δύσκολα οι ξένοι θα παρακολουθήσουν και θα καταλάβουν μια ελληνική ταινία από τη δεκαετία του '60, την κλασική εποχή του ελληνικού κινηματογράφου δηλαδή.
Δύσκολο, αλλά όχι απίθανο.
Μια λαϊκή ταινία από την Κούβα, λοιπόν, δύσκολα θα είχε απήχηση σε διαφορετικό κοινό.
Έλα όμως που το θέμα του «Ο θάνατος ενός γραφειοκράτη» από τη χρονιά του 1966 ταιριάζει τόσο μα τόσο πολύ στο ελληνικό ταμπεραμέντο και οι ιστορίες του θα μπορούσαν να αφορούν το ελληνικό δημόσιο, με το οποίο όλοι έχουμε εμπειρίες, ιδία άποψη, ή και κάποια ανάλογη ιστορία να αφηγηθούμε.
Σαρδόνιο, μαύρο χιούμορ που ισοπεδώνει τα πάντα και προκαλεί αβίαστα το γέλιο!
Μια κωμωδία που αξίζει να ανακαλύψετε.
Όλα ξεκινάνε από τη στιγμή που θάψανε τον αγαπημένο τους θείο μαζί με την κάρτα ασφάλισης και πρέπει τώρα να τη βρούνε για να φτιάξουν τα χαρτιά της θείας ώστε να πάρει τη σύνταξη.
Και ακολουθώντας τις νόμιμες, γραφειοκρατικές οδούς, γίνεται της κακομοίρας!
Λίγα λόγια για τον σκηνοθέτη Τόμας Γκουτιέρεζ Αλέα (Tomás Gutiérrez Alea).
Ήταν Κουβανός σκηνοθέτης, σεναριογράφος και ντοκιμαντερίστας.
Γεννήθηκε στην Αβάνα το 1928.
Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο της Αβάνας και για δύο χρόνια κινηματογράφο στο CSDC της Ρώμης.
Επηρεασμένος από τον ιταλικό νεορεαλισμό, ξεκίνησε την καριέρα του ως ντοκιμαντερίστας στην Κουβα του Μπατίστα, αλλά μετά την επικράτηση της επανάστασης μεταπήδησε στον αφηγηματικό κινηματογράφο, με έντονα χιουμοριστικό στυλ.
Υποστήριξε την επανάσταση αλλά πάντα κρατούσε μια κριτική στάση απέναντι στην οικονομική και κοινωνική πολιτική της χώρας του.
Τις δύο τελευταίες του ταινίες τις σκηνοθέτησε μαζί με τον φίλο του Χουάν Κάρλος Τάμπιο.
Ο Τίτον, όπως τον φώναζαν οι φίλοι του, πέθανε από καρκίνο, το 1996 στην Αβάνα.
Στους κινηματογράφους από 20 Ιουνίου.
ΔΤ από τη New Star
1.jpg)
