Από τον Tate Taylor, σκηνοθέτη των ταινιών ‘The Help’ (2011) και ‘The Girl on the Train’ (2016), έρχεται αυτή η ταινία που διαθέτει έναν ιδιαίτερο συνδυασμό στοιχείων των κινηματογραφικών ειδών και έτσι κατατάσσεται τόσο στην κατηγορία του ψυχολογικού τρόμου όσο και σε αυτή του δράματος.
Το σενάριο της ταινίας υπογράφουν οι Taylor και Scotty Landes και πρωταγωνιστεί η Octavia Spencer στο ρόλο του τίτλου.
Το αποτέλεσμα τείνει να γίνεται προβλέψιμο καθώς προχωράει η ροή του έργου.
Όμως, μερικά στοιχεία του κεντρικού χαρακτήρα είναι αρκετά για να δώσουν κάποια αξία σε όλο το κινηματογραφικό εγχείρημα και να τραβήξουν την προσοχή του κοινού.
Η Sue Ann (Octavia Spencer, Instant Family) είναι μια ήσυχη και μοναχική γυναίκα η οποία εργάζεται ως βοηθός κτηνιάτρου.
Κάποια μέρα συναντά μια παρέα έφηβων από αγόρια και κορίτσια και τους προσκαλεί στο σπίτι της σε ένα πάρτι.
Μην έχοντας παρέες, η Sue Ann θέλει να περνάει το χρόνο της με τη νεαρή παρέα συμμετέχοντας και οργανώνοντας ακόμα περισσότερα πάρτι στο σπίτι της.
Η παρέα αποφασίζει να την διώξει και να διακόψει κάθε επικοινωνία μαζί της.
Η Sue Ann δεν θα μείνει άπρακτη και η αντίδρασή της δεν θα είναι και η πιο ήπια…
Το ύφος της ταινίας ήδη από πολύ νωρίς έχει να κάνει με ένα καλοστημένο δράμα γύρω από έναν ψυχικά τραυματισμένο ήρωα που προσπαθεί να φτιάξει τα λάθη του παρελθόντος.
Η Octavia Spencer εδώ φαίνεται να έχει πραγματικά κέφια και να κατανοεί απόλυτα τις απαιτήσεις του ρόλου της, πράγμα που καταφέρνει να πετύχει σε αρκετά καλό βαθμό.
Το περιβάλλον στο οποίο ανήκει είναι εχθρικό και αφιλόξενο για εκείνη και ο κοινωνικός περίγυρος την αποκλείει από μια φυσιολογική ζωή.
Με στοιχεία ταινίας εκδίκησης στο τελευταίο μέρος του έργου, η ταινία μας δικαιολογεί τον απόμακρο χαρακτήρα της Sue Ann που την οδήγησε σε απάνθρωπες πράξεις προς τους γύρω της αλλά προπάντων στον εαυτό της.
Όλο το στήσιμο των χαρακτήρων έχει δουλευτεί μέχρι το σημείο που συναντάς σε μια συνηθισμένη ταινία τρόμου και ελάχιστα η ιστορία τους αφήνει να αναπτυχθούν περισσότερο.
Ωστόσο, οι νεαροί ηθοποιοί και η χημεία που διαθέτουν με την Octavia Spencer μας άρεσε.
Επίσης, προς έκπληξή μας, πιστεύουμε πως το τραυματικό παρελθόν της Sue Ann και οι επιπτώσεις που έχει πάνω της είναι το πιο δυνατό σημείο της ταινίας.
Τέλος, παιδικά τραύματα μπορούν να έχουν πολλοί άνθρωποι.
Αν παίζει κάποιο ρόλο η επιλογή του χρώματος της ηρωίδας για την ίδια την ταινία, δεν είμαστε οι ειδικοί να δώσουμε απάντηση σε αυτό.
Στους κινηματογράφους από 30 Μαΐου.
Πάνος Μουζάκης
1.jpg)
