Στην τρίτη του ταινία ως σκηνοθέτης, ο ηθοποιός Ralph Fiennes αντλεί έμπνευση από τον διάσημο χορευτή του μπαλέτου Rudolf Nureyev και με γνώμονα το σενάριο του David Hare φτιάχνει ένα συναρπαστικό πορτρέτο για έναν άνθρωπο με τόλμη και θέληση για εξέλιξη δίνοντας τον πρωταγωνιστικό ρόλο στον Oleg Ivenko, που του δίνεται η ευκαιρία να παίξει σε κινηματογραφική ταινία για πρώτη φορά.
Μετά τα ‘Coriolanus’ (2011) και ‘The Invisible Woman’ (2013), μπορούμε να πούμε πως ο Fiennes έχει να δώσει κάποια πράγματα τελικά και από την πλευρά του σκηνοθέτη.
Αυτό το απέδειξε με αυτή του την ταινία, η οποία βασίζεται στο βιβλίο της Julie Kavanagh με τίτλο Rudolf Nureyev: The Life.
Για το νεαρό Rudolf Nureyev ο χορός είναι αυτό που του δίνει ευτυχία και προσωπική ευχαρίστηση όσο τίποτε άλλο.
Θα εξελίξει την τέχνη του δίπλα στον μέντορα και δάσκαλο του Alexander Pushkin ενώ με τη γυναίκα του θα αναπτύξει μια διαφορετική σχέση.
Η κοινωνία στέκεται εμπόδιο στην εξέλιξη και τα σχέδια του Nureyev.
Εξαιτίας του ταλέντου του, θα φτάσει στο σημείο να επιλέξει ανάμεσα στην πατρίδα του και στη συνέχεια της καριέρας του στο εξωτερικό.
Η απάντηση για τον ίδιο αποτελεί μονοπάτι χωρίς επιστροφή.
Εντυπωσιακή και σαγηνευτική σκηνοθεσία με έναν πολύ καλό Oleg Ivenko στον πρωταγωνιστικό ρόλο που δεν καταλαβαίνεις αν πρόκειται για την πρώτη ή την εικοστή του ταινία ως ηθοποιός.
Μας δίνει με την ερμηνεία του ένα πορτρέτο του διάσημου χορευτή χωρίς προηγούμενο.
Ο Nureyev φαίνεται ένας άνθρωπος πεισματάρης και αυθάδης και, παράλληλα, ταλαντούχος και οραματιστής.
Ο Ralph Fiennes, σε δεύτερο ρόλο, δίνει μια ήσυχη ερμηνεία ως μέντορας του Pushkin.
Επίσης, αρκετοί ηθοποιοί της ταινίας προέρχονται από τη Σερβία – συμπαραγωγός μαζί με Ηνωμένο Βασίλειο και Γαλλία – και τη Ρωσία, επιλογή που δίνει μια αυθεντικότητα και για τους διαλόγους του έργου.
Ο Fiennes ίσως προτίμησε να δώσει περισσότερο βάρος στο πολιτικό ζήτημα που συναντούμε μέσα στην ταινία.
Η Σοβιετική Ένωση απεικονίζεται ως μια δύναμη η οποία έχει τη δυνατότητα να εμποδίσει και να ανατρέψει τα σχέδια της νέας γενιάς με κάθε κόστος ανά πάσα στιγμή και προς δικό της όφελος, κάτι που λειτουργεί πολύ σωστά σύμφωνα με τη δραματουργία της ταινίας.
Ο ήρωας μας πασχίζει να ξεπεράσει τα δεινά περιστατικά που τον περιτριγυρίζουν και να πάρει μια σημαντική απόφαση από την οποία θα κριθεί το μέλλον του.
Δίχως μελοδραματισμούς, η ταινία μας κερδίζει χάρη στον συμπαθητικό του κεντρικό χαρακτήρα βάζοντας το κοινό ως θεατές όχι μόνο της ταινίας, αλλά και των θεαματικών του παραστάσεων που τον οδήγησαν στην κορυφή και τον κατατάσσουν ανάμεσα στους μεγαλύτερους χορευτές που έχουν υπάρξει.
Στους κινηματογράφους από 13 Ιουνίου.
Πάνος Μουζάκης
1.jpg)
