Τα μιούζικαλ έχουμε συνηθίσει να είναι γεμάτα χαρούμενα τραγούδια, εντυπωσιακά χορευτικά και ευχάριστη διάθεση, καθώς απευθύνονται σε mainstream κοινό και προορίζονται για οικογενειακή θέαση στο cinema.
Κλασικά παραδείγματα αποτελούν τα Grease (1978), Flashdance (1983), Dirty Dancing (1987), μέχρι τα πιο πρόσφατα Hairspray (2007), Mama Mia (2008), Into The Woods (2014) και La la Land (2016).
Όλα τα παραπάνω γνώρισαν τεράστια εισπρακτική επιτυχία και εκπροσωπούν με το καλύτερο τρόπο το είδος της κατηγορίας στο οποίο ανήκουν.
Υπάρχουν όμως και ορισμένα musical που δεν δημιουργήθηκαν για να έχουν μαζική απήχηση, αντίθετα παρουσιάζουν μεγάλες διαφορές από τον κανόνα που άτυπα είχε θεσπιστεί.
Πρόκειται για ανατρεπτικά μιούζικαλ που έχουν εντάξει τα τραγούδια στην πλοκή της ταινίας, με αποτέλεσμα να ξαφνιάζουν τον θεατή με την μη αναμενόμενη θεματική τους.
Ανάλογο παράδειγμα είναι το Anna and the Apocalypse, που είδαμε το Δεκέμβριο του 2018 στις ελληνικές αίθουσες και συνδυάζει με μοναδικό τρόπο το είδος του musical μαζί με το comedy horror adventure στοιχείο και είναι σίγουρα ανατρεπτικό, αφού δεν θα περιμέναμε εύκολα αιμοσταγή zombie να συνδυαστούν με τραγούδια και συγχρονισμένες χορογραφίες.
Θα θυμηθούμε λοιπόν 10+1 μη συνηθισμένα musical που έχουμε παρακολουθήσει στον κινηματογράφο και μας έχουν εκπλήξει με την θεματική και την διαφορετική αισθητική τους.
Όλες αποτελούν αγαπημένες ταινίες και σημείωσαν μεγάλη επιτυχία επίσης, έστω και αν δεν ακολούθησαν την περπατημένη οδό.
Dancer in the Dark (2000)
Η δραματική ταινία του Lars von Trier με την σκληρή θεματολογία, είναι ένα μιούζικαλ γεμάτο από τις εκπληκτικές μελωδίες της πρωταγωνίστριας του Bjork.
Η τραγουδίστρια έκανε την έκπληξη, πραγματοποιώντας μια σπαρακτική ερμηνεία στον ρόλο μιας κοπέλας με μεγάλα αποθέματα κουράγιου και αισιοδοξίας, παρά την δύσκολη ζωή που έχει.
Στην Ουάσιγκτον του 1964 η Τσέχα μετανάστρια Selma (Bjork) ζει με τον μικρό της γιο και εργάζεται σε ένα εργοστάσιο μαζί με την καλύτερή της φίλη Kathy (Catherine Deneuve) και τον Jeff (Peter Stormare), ο οποίος τρέφει συναισθήματα για εκείνη.
Σταδιακά χάνει την όραση της έχοντας μια σπάνια πάθηση, την ίδια που έχει και το παιδί της, για το οποίο συγκεντρώνει χρήματα έτσι ώστε να υποβληθεί στην απαιτούμενη εγχείρηση.
Μια σουρεαλιστική πραγματικότητα εκτυλίσσετε στο μυαλό της ηρωίδας που συναντά την σκληρή πραγματικότητα που βιώνει.
Χορεύοντας στο σκοτάδι οι γύρω της αποκτούν χαρούμενα συναισθήματα σε ένα μιούζικαλ που δεν θα τελειώσει ποτέ όπως επιθυμεί εκείνη.
Μια αθώα ψυχή που θα εξαπατηθεί, θα οδηγηθεί στον φόνο, αλλά θα κρατήσει την αθωότητά της μέχρι τέλους.
Η Bjork ενσαρκώνει τον εύθραυστο ψυχισμό της ηρωίδας της με ευαισθησία και αλήθεια, δίνοντας μια αφοπλιστική ερμηνεία που γεννάει έναν χείμαρρο συγκίνησης στον θεατή.
Πραγματικά συγκλονιστική ερμηνεία, άνευ προηγουμένου, αφού καμία ηθοποιός στην ιστορία του σινεμά δεν έχει επιτύχει αυτό που δεξιοτεχνικά κατάφερε εκείνη.
Δικαίως απέσπασε το βραβείο καλύτερης ηθοποιού στο φεστιβάλ των Καννών εκείνης της χρονιάς, όπου ο σκηνοθέτης τιμήθηκε επίσης με τον Χρυσό Φοίνικα για τον καλλιτεχνικό θρίαμβο της ταινίας.
Σοκαριστική η σκηνή εκτέλεσης της θανατικής ποινής, όπου η κρυστάλλινη φωνή της σιωπά για πάντα και στοιχειώνει το μυαλό του θεατή.
8 femmes (2002)
Η γαλλική μαύρη κωμωδία μυστηρίου που συνδυάζει επιτυχώς το μιούζικαλ με στοιχεία θρίλερ και προσφέρει δυνατές ερμηνείες από όλες τις πρωταγωνίστριες του.
Ρεσιτάλ υποκριτικής με τις ηθοποιούς να προβάλουν όλο τον δυναμισμό, την ευαισθησία και τον ερωτισμό των γυναικών που υποδύονται.
Οκτώ διαφορετικά μουσικά νούμερα που ερμηνεύονται ταιριαστά από την κάθε ηρωίδα.
Σε μια μεγάλη έπαυλη στην δεκαετία του ’50 συγκεντρώνεται μια οικογένεια και οι υπηρέτριες για να γιορτάσουν την ημέρα τω Χριστουγέννων.
Όμως ο οικοδεσπότης εντοπίζεται δολοφονημένος στην κρεβατοκάμαρα του με ένα μαχαίρι στην πλάτη του.
Οι παρευρισκόμενες βρίσκονται εγκλωβισμένες στην έπαυλη λόγω κακοκαιρίας και μην έχοντας δυνατότητα τηλεφωνικής επικοινωνίας.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι η δολοφόνος βρίσκεται ανάμεσα τους και θα προσπαθήσουν να ανακαλύψουν μόνες τους ποια το έκανε, στηριζόμενες στο ποια είχε τους περισσότερους λόγους για να το διαπράξει.
Οι 8 ύποπτες είναι η σύζυγος, η κουνιάδα, η μητέρα, οι δύο κόρες, η αδελφή του εκλιπόντος, η υπηρέτρια και η μαγείρισσα.
Καθεμία έχει την δική της ιστορία να υποστηρίξει, καθώς επίσης και ένα ένοχο μυστικό που θέλει να κρύψει.
Όλα όμως τα κρυμμένα μυστικά έρχονται στην επιφάνεια, αφού προκειμένου να υπερασπιστεί καθεμία τον εαυτό της, στρέφεται ενάντια στο άτομο που αντιπαθεί περισσότερο, αποκαλύπτοντας συμπεριφορές και γεγονότα.
Όλες οι ηθοποιοί λάμπουν μέσα από τις ερμηνείες τους, δημιουργώντας μια σπάνια κινηματογραφική κοινοπραξία κορυφαίων Γαλλίδων ηθοποιών που αποτελεί μία από τις σημαντικές στιγμές του γαλλικού σινεμά.
Η Catherine Deneuve και η Fanny Ardant είναι εξαιρετικές στους ρόλους της συζύγου και της αδελφής του θύματος.
Κομψότατες, με fame fatale αίσθηση και μεγάλη ερμηνευτική βαρύτητα που κουβαλούν με τα χρόνια εμπειρίας που έχουν πάνω τους.
Η σπουδαία Danielle Darrieux εμφανίζεται στον ρόλο της γιαγιάς και η πανέμορφη Emmanuelle Beart στον ρόλο της ελκυστικής υπηρέτριας.
Εκφραστικότατες οι Virginie Ledoyen και Ludivine Sagnier στους ρόλους της μεγαλύτερης και της μικρότερης κόρης αντίστοιχα.
Σημαντική και η παρουσία της Firmine Richard στον αινιγματικό ρόλο της μαγείρισσας.
Η αποκάλυψη όμως της ταινίας ακούει στο όνομα Isabelle Huppert, η οποία δίνει ακόμη μια μεγάλη ερμηνεία, υποδυόμενη την νευρωτική, ανικανοποίητη από την ζωή της, αδελφή της Deneuve.
Με πολλές κωμικές, αλλά και δραματικές στιγμές, ισορροπεί μοναδικά, προσφέροντας ρίγη συγκίνησης στην σκηνή ερμηνείας του δικού της τραγουδιού, όπου αποτελεί και την συναισθηματική κορύφωση της ηρωίδας της, αναδεικνύοντας τον εύθραυστο ψυχισμό της.
Les Choristes (2004)
Πριν τα χαζοχαρούμενα High School Musical σκάσουν μύτη, υπήρξε μια εναλλακτική εκδοχή μουσικής κωμωδίας όπου οι επίδοξοι καλλιτέχνες είναι οι μικροί μαθητές ενός ιδιωτικού σχολείου στο The Scholl of Rock (2003) με τον πρωταγωνιστή τον Jack Black.
Στον γαλλικό κινηματογράφο όμως έχει παρουσιαστεί με τον καλύτερο και πιο επιτυχημένο τρόπο η δημιουργία σχολικής χορωδίας, εμβαθύνοντας περισσότερο στην ουσία, συνδυάζοντας μοναδικά έντονα συναισθήματα στις καρδιές τον θεατών και παραδεισένια μουσική που εξευγενίζει την ψυχή τους.
Πρόκειται φυσικά για την αριστουργηματική ταινία του Christopher Barratier που μας παρασέρνει σε ένα συναισθηματικό ταξίδι μέσα από την ιστορία των ηρώων και το υψηλό επίπεδο μουσικής που προσφέρει.
Τα Παιδιά της Χορωδίας είναι ένα εκλεκτό κινηματογραφικό θέαμα, παρουσιάζοντας το θέμα της ταινίας με ευαισθησία και σεβασμό.
Κατά την διάρκεια του Β’ παγκοσμίου πολέμου, σε ένα σωφρονιστικό ορφανοτροφείο ανηλίκων, τα παιδιά ξεχασμένα από την κοινωνία, δείχνουν να μην έχουν κανένα μέλλον, μέχρι που ο καινούριος δάσκαλος μουσικής έρχεται να τους δείξει τον δρόμο για να το φτάσουν.
Η ζωή των ατίθασων μαθητών θα αλλάξει οριστικά, καθώς ο νέος δάσκαλος θα αποτελέσει πηγή έμπνευσης για εκείνους στην αναζήτηση ενός καλύτερου τρόπου ζωής.
Το πάθος του δάσκαλου ξεπερνά τα όρια της διδασκαλίας, αφού δίνει μαθήματα ζωής στους μαθητές του.
Το τραγούδι το μικρών μαθητών ανατριχιάζει τον θεατή με την καθαρότητα και την αλήθεια του.
Η δραματουργική ένταση μέσα από την ενδιαφέρουσα και βαθειά συναισθηματική πλοκή προσφέρει ρίγη συγκίνησης.
Εκπληκτική ερμηνεία του δασκάλου, αλλά και των μικρών ηθοποιών που δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό.
Corpse Bride (2005)
Η Νεκρή Νύφη είναι ένα πολύ αγαπημένο stop-motion animation στα χνάρια του The Nightmare Before Christmas, που προσφέρει ένα απολαυστικό θέαμα, ενδεχομένως περισσότερο μακάβριο από την ταινία του 1993.
Στην Βικτωριανή εποχή μιας επαρχιακής πόλης, ο γλυκός και συνεσταλμένος Βίκτωρ ετοιμάζεται να παντρευτεί από προξενιό με την όμορφη και σεμνή Βικτώρια.
Ο γάμος τους είναι προϊόν συμφωνίας μεταξύ των οικογενειών τους λόγω οικονομικών συμφερόντων, αλλά προς καλή τους τύχει οι δύο νέοι αναπτύσσουν συναισθήματα αγάπης μεταξύ τους σχεδόν στιγμιαία με την πρώτη συνάντηση τους.
Τα πράγματα όμως περιπλέκονται όταν ο Βίκτωρ στην προσπάθειά του να μάθει τους όρκους του, καταλήγει μέσα στην καρδιά τους δάσους και παντρεύεται άθελά του ένα πτώμα, η οποία βγαίνει από τον τάφο με περισσή χαρά για τον μέλλοντα σύζυγό της.
Η Νεκρή νύφη που πέθανε με τον καημό ενός ανεκπλήρωτου γάμου θα στοιχειώσει τον ζωντανό της σύζυγο και στο τέλος θα απονεμηθεί δικαιοσύνη για όλους.
Με γοτθική ατμόσφαιρα, μελαγχολία και σκοτεινή αισθητική ζωντανεύουν οι ήρωες της ταινίας, νεκροί και ζωντανοί.
Ο κόσμος των νεκρών μάλιστα παρουσιάζεται με περισσότερο χρώμα και χαρούμενη διάθεση από την χλωμή και καταθλιπτική πραγματικότητα των ζωντανών κατοίκων της πόλης.
Ο Tim Burton δημιουργεί για ακόμα μία φορά ένα σκοτεινό όμορφο παραμύθι και ο πιστός του συνεργάτης Danny Elfman μεγαλουργεί μουσικά, με τις γνώριμες φωνές των Johnny Depp, Helena Bonham Carter και Emily Watson ερμηνεύουν με μπρίο τα τραγούδια.
Sweeny Todd (2007)
Ο φονικός κουρέας της οδού Φλιτ εμφανίζεται σε αυτό το bloody musical που έχει κωμικές στιγμές, δραματικές κορυφώσεις και πολύ τραγούδι.
Ο Tim Burton συνθέτει πάλι μια εκπληκτική ιστορία με σκοτεινή ατμόσφαιρα, σαρδόνιο χιούμορ και αξιομνημόνευτες ερμηνείες.
Ενορχηστρώνει τους ηθοποιούς τους με μοναδικό τρόπο δημιουργώντας ένα musical ξεχωριστό και πιο αιματηρό από οτιδήποτε έχει υπάρξει στην μεγάλη οθόνη.
Στο Λονδίνο του 19ου αιώνα ο Benjamin Barker (Johnny Depp) ζει ευτυχισμένος δίπλα στην όμορφη σύζυγο και τη νεογέννητη κόρη τους, αλλά την ευτυχία τους αυτή θα διακόψει ο δικαστής της πόλης που εξορίζει τον Benjamin εξαπολύοντας άδικες κατηγορίες εις βάρους του.
Εκείνος βαθιά πληγωμένος για τον χρόνο που χάθηκε, επιστρέφει μετά από 15 βασανιστικά χρόνια ως σκιά του εαυτού, δίχως νόημα για ζωή εξαιτίας του υποτιθέμενου θανάτου της συζύγου του.
Πλέον ονομάζεται Sweeny Todd και έχει έναν διαφορετικό ψυχισμό.
Η αυτοκαταστροφική τάση, η μοναχικότητα, η παραίτηση, θα δώσουν την θέση τους στην δολοφονική μανία.
Γίνεται σκληρός χωρίς κανένα ηθικό ενδοιασμό, αφού κάθε ευαισθησία του έσβησε με την πληροφορία του θανάτου της συζύγου του και λόγω της ζωής που στερήθηκε.
Η εκδίκηση πλέον τον τρέφει για να φέρει εις πέρας το θανατηφόρο σχέδιο του.
Τα ξυράφια γίνονται η προέκταση του χεριού του και με χαρά θα κόψει την καρωτίδα των πελατών του, μέχρι τον τελικό του στόχο που είναι ο δικαστής, ο κύριος υπαίτιος του Γολγοθά του.
Και βρίσκει σύμμαχο στην νέα του δράση την Mrs.Lovett (Helena Bonham Carter), η οποία δημιουργεί με ευχαρίστηση ιδιαίτερες κρεατόπιτες από τα πτώματα των πελατών του μανιακού κουρέα.
Οι δρόμου του Λονδίνου αποκτούν κλειστοφοβική αίσθηση, μέσα από την γοτθική φωτογραφία και την προσεγμένη σκηνογραφία.
Τα τραγούδια έχουν οπερετική διάθεση και περιγράφουν ιδανικά τον έκρυθμο ψυχισμό και τραγικότητα των ηρώων, με τους Depp και Bonham Carter να δίνουν δυνατές ερμηνείες υπό την σκηνοθετική καθοδήγηση του Burton.
Across the Universe (2007)
Ένα ακόμη ιδιαίτερο musical που διαδραματίζεται στην δεκαετία του ’60 και παράλληλα με την ιστορία των πρωταγωνιστούν, παρουσιάζει και όλα τα σημαντικά γεγονότα που σημάδεψαν την εποχή.
Την ιστορία πλαισιώνουν 34 τραγούδια των Beatles, τα οποία ερμηνεύουν εξαιρετικά οι ηθοποιοί και μεταφέρουν όλο το πνεύμα της εποχής.
Η υπόθεση επικεντρώνεται στον νεανικό έρωτα δύο ασυμβίβαστων ατόμων, του Jude και της Lucy (ονόματα από τα τραγούδια των Beatles, κάτι που συμβαίνει και με αρκετούς χαρακτήρες της ταινίας).
Ο Jude (Jim Sturgess) είναι ένας ιδιαίτερος καλλιτέχνης που ζει αρχικά μια συμβατική ζωή και μαζί Lucy (Evan Rachel Wood) μια ονειροπόλα κοπέλα θα ζήσουν έναν έντονο έρωτα υπό τους ήχους της μουσικής του θρυλικού συγκροτήματος.
Η σκηνοθέτης του Frida (2002) και του Titus (1999), Julie Taymor δημιουργεί έναν σύγχρονο νεανικό ζευγάρι, συμπεριλαμβάνοντας σουρεαλιστική διάθεση κατά την πλοκή, σε συνδυασμό με σοβαρά ιστορικά γεγονότα, όπως το κίνημα των hippies, το ελεύθερο-ανήσυχο πνεύμα της νεολαίας, την εξέγερση του ’67 στο Detroit, την δολοφονία του Martin Luther King, αλλά και τις φοιτητικές διαδηλώσεις κατά του πολέμου του Βιετνάμ.
Ονειρική διάθεση και ευφάνταστη σκηνογραφία συνθέτουν ένα σπάνιο εικαστικό κινηματογραφικό σκηνικό με τις ερμηνείες του πρωταγωνιστικού ζευγαριού, όπως και των υπόλοιπων ηθοποιών, να δικαιώνει το τολμηρό εγχείρημα της σκηνοθέτη.
Les Miserables (2012)
Οι άθλιοι μετατράπηκαν σε μιούζικαλ και ανέβηκαν με μεγάλη επιτυχία στη θεατρική σκηνή του Broadway, με αποτέλεσμα η κινηματογραφική μεταφορά τους να ήταν θέμα χρόνου.
Και ευτυχώς πραγματοποιήθηκε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο μέσα από την σκηνοθετική μαεστρία του Tom Hooper.
Δύσκολα θα μπορούσε κανείς να φανταστεί τους Άθλιους μαζί με μουσικοχορευτικά νούμερο και όμως ο σκηνοθέτης συνέθεσε έτσι ένα κινηματογραφικό υπερθέαμα σεβόμενος την ιστορία και τους χαρακτήρες του.
Οι χαρακτήρες του Victor Hugo ζωντανεύουν με τον Hugh Jackman στον ρόλο του Γιάννη Αγιάννη, έναν άντρα που φυλακίζεται λόγω της παράνομης δράσης του, αλλά δραπετεύει και αλλάζει ταυτότητα.
Εκλέγεται δήμαρχος και συγκεντρώνει την αγάπη των κατοίκων προς το πρόσωπό του.
Ο νέος του εαυτός όμως δεν ξεχνά από πού προήλθε, για αυτό συμπάσχει και βοηθά τους ανθρώπους που αντιμετωπίζουν δυσκολίες.
Όπως την γλυκιά Fantine (Anne Hathaway), η οποία βρίσκει εν τέλει ένα τραγικό θάνατο, με αποτέλεσμα ο καλοσυνάτος άντρας να πάρει υπό την προστασία του την μικρή της κόρη.
Κατά την διάρκεια εξέγερσης της λαϊκής τάξης του Παρισιού, ο Αγιάννης θα συναντηθεί και πάλι με τον χρόνιο διώκτη τον Javert (Russell Crowe).
Δραματουργική ένταση επιτυγχάνεται μέσα από τις μουσικές σεκάνς του φιλμ, με τα τραγούδια να κάνουν ακόμα πιο έκδηλη την συναισθηματική κατάσταση των ηρώων και να μετατρέπουν την ταινία του Hooper σε ένα από τα καλύτερα μιούζικαλ στην ιστορία του κινηματογράφου.
Οι εξαιρετικές ερμηνείες συντελούν στην σπουδαιότητα της ταινίας, με τους Hugh Jackman, Amanda Seyfried (στο ρόλο της Τιτίκα), Eddie Redmayne, Samantha Barks και τους Helena Bonham Carter και Sacha Baron Cohen σε μικρότερους ρόλους, να πραγματοποιούν όλοι την καλύτερη δυνατή απόδοση των ρόλων τους.
Την παράσταση όμως κλέβει η σπαρακτική ερμηνεία της Anne Hathaway στο ρόλο της Fantine μιας ανύπαντρης μητέρας που οδηγείται στην πορνεία και στην εξαθλίωση.
Η ηθοποιός προσωποποιεί την απελπισία και την δυστυχία, με κορύφωση την ερμηνεία της στο “I Dream a Dream” και με τις πολλαπλές διακρίσεις σε βραβεύσεις να πηγαίνουν δικαιωματικά σε εκείνη.
Sister Act (1992)
Ένα αγαπημένο μιούζικαλ από την ανέμελη εποχή των 90's με την αγαπημένη Whoopi Goldberg σε μια απολαυστική feel-good ταινία.
Η ηθοποιός υποδύεται την Dolores μια τραγουδίστρια νυχτερινού κέντρου, η οποία γίνεται αυτόπτης μάρτυρας μιας δολοφονικής επίθεσης από τον μαφιόζο πρώην σύντροφό της και κατευθύνεται στην αστυνομία, με αποτέλεσμα να μπει σε πρόγραμμα προστασίας μαρτύρων.
Ιδανική κάλυψη για εκείνη το μοναστήρι στο οποίο μένει με την νέα της ταυτότητα ως καλόγρια Mary Clarence.
Η ίδια δυσκολεύεται να κρύψει το εκρηκτικό της ταμπεραμέντο και την εξωστρεφή προσωπικότητα της, με αποτέλεσμα να τιμωρείται από την ηγουμένη της σχολής, Maggie Smith, χρίζοντας την υπεύθυνη για την μουσική χορωδία του μοναστηριού.
Γρήγορα η πληθωρική και καλοσυνάτη Dolores θα γίνει φίλη με τις υπόλοιπες καλόγριες, θα φέρει ζωντάνια στο μοναστήρι και θα διευθύνει την χορωδία με τον δικό της μοναδικό τρόπο.
Η ξεκαρδιστική κωμική περσόνα της ηθοποιού ταιριάζει άψογα σε αυτό το ασυνήθιστο μιούζικαλ με ένα πλήθος από καλόγριες σε μεγάλα κέφια, να σχηματίζουν μια ασυνήθιστη χορωδία.
Η μεγάλη εμπορική επιτυχία της ταινίας οδήγησε την επόμενη χρόνια σε ένα sequel με καθολικούς μαθητές να απαρτίζουν την νέα χορωδία της Goldberg.
The Blues Brothers (1980)
Οι ατσίδες με τα μπλε, αποτελούν την πιο ανατρεπτική κωμική περιπέτεια των 80's που αποτελεί παράλληλα φόρο τιμής στα blues της soul και jazz μουσικής
Ο Jake (John Belushi) μόλις αποφυλακίζεται συμμαχεί και πάλι με τον αδελφό του Elwood (Dan Aykroyd) με σκοπό να επανενώσεων όλα τα μέλη της παλιάς μπάντας τους και να δώσουν μια συναυλία που θα σώσει την εκκλησία της γειτονιάς στην οποία μεγάλωσαν.
Το φιλμ του John Landis είναι μια θεότρελη καταδίωξη που η υπερβολή της την μετατρέπει σε ένα από τα classic movies της δεκαετίας του ’80.
Οι συντελεστές φαίνεται ότι δημιούργησαν την συγκεκριμένη ταινία με μεγάλη χαρά τολμώντας να ρισκάρουν σχεδόν στα πάντα.
Το πρωταγωνιστικό δίδυμο δημιουργεί ένα από τα πιο χαρακτηριστικά κινηματογραφικά ζευγάρια που έχουμε δει στην μεγάλη οθόνη.
Η μόνη φορά που συγκεντρώθηκαν μουσικοί θρύλοι σε δεύτερους ρόλους για την ταινία, με τους Aretha Franklin, Ray Charles, Steve Cropper και James Brown, να είναι απολαυστικοί στους ρόλους τους.
Στην ταινία συναντάμε επίσης και την Carrie Fisher σε μικρό ρόλο, καθώς ακόμα και τον Steven Spielberg σε μικρό πέρασμα στο τέλος της ταινίας.
Phantom of the Paradise (1974)
Όταν το αμερικανικό μιούζικαλ συναντά την rock opera και το horror-comedy δια χειρός του Brian De Palma, που μάλιστα προτάθηκε και για Οσκαρ καλύτερης μουσικής.
Επηρεασμένο από το Φάντασμα της Όπερας, Το Πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέυ και το Φάουστ, το φιλμ του σπουδαίου σκηνοθέτη, δεν παίρνει τον εαυτό του στα σοβαρά και προσφέρει ένα σουρεαλιστικό στοιχείο με καινοτόμο προσέγγιση.
Η ιστορία παρουσιάζει Swan (Paul Williams), ο οποίος μετρά πολλές δεκαετίες μεγάλης επιτυχίας στον χώρο της παγκόσμιας μουσικής βιομηχανίας.
Είναι ένας ζωντανός θρύλος με μεγάλη εμπορική επιτυχία και πλέον εκείνος ορίζει την άνοδο και την επιτυχία νέων καλλιτεχνών.
Ως άνθρωπος είναι απόλυτα εγωκεντρικός, χειριστικός και με παράλογες απαιτήσεις.
Το νέο του όραμα είναι η δημιουργία ενός νέου ναού της μουσικής, όπου θα αποτελεί σημείο συνάντησης για μουσικούς, καθώς και τον κορυφαίο συναυλιακό χώρο, τον οποίο φυσικά θα ελέγχει εκείνος.
Έχοντας στερέψει όμως από ιδέες θα κλέψει τα τραγούδια ενός νέου καλλιτέχνη για να τα παρουσιάσει ως δικά του στα εγκαίνια του Παραδείσου.
Η αφέλεια του δημιουργού Winslow (William Finley) θα τον οδηγήσει στο να εξαπατηθεί πολλαπλά από τον Swan, που σε συνδυασμό με ένα ατύχημα που έχει στο πρόσωπο του, θα τον μετατρέψουν στο φάντασμα του Παραδείσου.
Η μόνη του λύτρωση είναι να δει την μούσα του, την ανερχόμενη τραγουδίστρια Phoenix (Jessica Harper) να ερμηνεύει τουλάχιστον εκείνη τα κομμάτια του.
Οι απογοητεύσεις όμως συνεχίζουν να διαδέχονται η μία την άλλη, αφού δεν μπορεί να πάρει την εκδίκηση του, έχοντας υπογράψει συμβόλαιο με αντάλλαγμα την ψυχή του.
Φουτουριστικό αποτέλεσμα που ενώ δεν παρουσιάζει το χαρακτηριστικό κινηματογραφικό στίγμα του De Palma, αποτελεί μία από τις πιο αναγνωρίσιμες cult ταινίες των 70's.
The Rocky Horror Picture Show (1975)
Και ολοκληρώνουμε το αφιέρωμα με το πιο ανατρεπτικό musical στην ιστορία του κινηματογράφου.
Ένα b-movie με στοιχεία ροκ όπερας, μαύρης κωμωδίας και παρωδίας τρόμου που όπως αναφέρει και το trailer προώθησης της ταινίας, “Μπορεί να έχετε δει πολλές ταινίες, αλλά δεν έχετε δει τίποτα σαν το The Rocky Horror Picture Show”και όντως έχει κρατήσει την μοναδικότητα του μέχρι σήμερα.
Αυτοχαρακτηρίστηκε από τους δημιουργούς του ως wonderful weird και fabulous freaky.
Σίγουρα θεότρελο που έσπασε όλους τους κανόνες των μιούζικαλ τόσο με την πλοκή, τους χαρακτήρες και τις κινηματογραφικές εικόνες που περιλαμβάνει.
Δημιουργήθηκε ως φόρος τιμής στις ταινίες φαντασίας-τρόμου της δεκαετίας του '30 και παρουσιάζει μια πλειάδα από περίεργους τύπους, βγαλμένους μέσα από μια γκροτέσκα αισθητική.
Η ιστορία επικεντρώνεται σε ένα νεαρό ζευγάρι που λόγω μηχανικής βλάβης του αυτοκινήτου κατευθύνονται εν μέσω καταιγίδας σε ένα κοντινό κάστρο ζητώντας βοήθεια, για να εισαχθούν σε ένα κόσμο παραφροσύνης.
Ένας εκκεντρικός τρελός εφευρέτης (Tim Curry) ετοιμάζεται να παρουσιάσει το κατασκεύασμα του ανάμεσα στους υπόλοιπους ημίτρελους χαρακτήρες με την εξωγήινη προέλευση.
Ένα αντισυμβατικό μιούζικαλ, ελαφρώς παρανοϊκό, μια ευφάνταστη απελευθερωμένη δημιουργία με διάχυτη σεξουαλικότητα και την νεαρή Susan Sarandon στον πρωταγωνιστικό ρόλο.
Η ηθοποιός πανέμορφη και αβίαστα sexy, σε έναν από τους πρώτους κινηματογραφικούς ρόλους της καριέρας της.
Νάσος Κυριακίδης.
