Αν υπήρχε μια άτυπη λίστα με τους πιο διαβόητους serial killers της μοντέρνας αμερικάνικης ιστορίας, η πρωτιά είναι μάλλον καπαρωμένη από τον Charles Manson, όμως για τη δεύτερη θέση θα κονταροχτυπιόνταν αρκετά “μπουμπούκια” με ένα από τα μεγάλα φαβορί να είναι και ο Ted Bundy, ένας κατά συρροή δολοφόνος και νεκρόφιλος που έδρασε -κυρίως- κατά τη περίοδο 1974-1978 και έβαλε τέλος στη ζωή τουλάχιστον 30 γυναικών.
Η ταινία βασίζεται στα απομνημονεύματα της Liz Kendall (Lily Collins, Okja), μιας νεαρής μόνης μητέρας που το 1969 γνωρίζει σε ένα μπαρ τον γοητευτικό Ted (Zac Efron, The Greatest Showman).
Οι δυο τους συνάπτουν σχέση και για μερικά χρόνια ζουν μια ήρεμη ευτυχισμένη ζωή.
Μέχρι που τα πτώματα κατακρεουργημένων γυναικών γεμίζουν τα δελτία ειδήσεων και τα στοιχεία που έχει η αστυνομία για τον δράστη αρχίζουν να δείχνουν τον Ted.
Η πρώτη σύλληψη δεν αργεί με μια πολυετή περιπέτεια σε φυλακές και δικαστήρια να ξεκινά…
Το να παρακολουθούμε μία ιστορία από μια τρίτη οπτική γωνία είναι σύνηθες, όμως εδώ έχουμε το παράδοξο, αυτή να είναι τόσο απομακρυσμένη από το επίκεντρο των γεγονότων που ουσιαστικά δεν έχει να μας πει τίποτα.
Ίσως σε όσους γνωρίζουν όλο το χρονικό της ιστορίας του Ted Bundy, το Extremely Wicked, Shockingly Evil and Vile να φέρνει στο φως κάποια άγνωστα στοιχεία, όμως για τη πλειοψηφία των θεατών που περιμένουν να δουν μια βιογραφική ταινία για τη ζωή και το έργο του διαβόητου serial killer, το φιλμ απογοητεύει και μάλιστα διπλά.
Η ταινία ξεδιπλώνεται σαν πρωτοσέλιδα εφημερίδων.
Δεν εμβαθύνει σε κανέναν χαρακτήρα, σε κανένα έγκλημα, σε κανένα γεγονός, δεν έχει καμία συνέχεια με το χρόνο να πηδάει αυθαίρετα και το θεατή να παρακολουθεί ακριβώς όπως θα διάβαζε φευγαλέα ένα πρωτοσέλιδο.
Ο Joe Berlinger (Blair Witch: Book of Shadows) δεν έχει ούτε στο ελάχιστο την ικανότητα να προσδώσει το απαραίτητο, έστω και εικονικό βάρος σε όσα παρακολουθούμε, και εδώ εντοπίζεται και το δεύτερο μεγάλο πρόβλημα της ταινίας, η αδυναμία της να παρουσιάσει τον Bundy ως δολοφόνο!
Ο συνδυασμός της επιλογής του Zac Efron στο πρωταγωνιστικό ρόλο, που μπορεί να μην είναι πια το νιάνιαρο που κατέστρεψε Me and Orson Welles αλλά το ταλέντο του είναι ιδιαιτέρως περιορισμένο, με το σενάριο του Michael Werwie που δεν ασχολείται καθόλου με τα εγκλήματα παρά με τη προσπάθεια να αθωωθεί γι’ αυτά, πραγματικά νιώθεις πως για πρώτη ίσως φορά, ο ελληνικός μεταφρασμένος τίτλος της ταινίας είναι πολύ πιο πετυχημένος από τον πρωτότυπο!
Ένα αρχαίο γνωμικό λέει, όταν κάποιος σου δείχνει το φεγγάρι, μη κοιτάς το δάχτυλο.
Το Extremely Wicked, Shockingly Evil and Vile όχι μόνο το κοιτάει το δάχτυλο αλλά το έκανε και ταινία!
Από τις περιπτώσεις που μια επίσκεψη στη Wikipedia μοιάζει πολύ πιο ενδιαφέρουσα!
Στους κινηματογράφους από 11 Ιουλίου.
Αλέξανδρος Κυριαζής
1.jpg)
