Με μία σπάνια οπτική της καθημερινής ζωής στην Κούβα, με τοποθεσίες που μόνο λίγοι μπορούν να επισκεφθούν κατά το ταξίδι τους στην Αβάνα, ο Ian Padron αφιερώνει την ταινία του «στα παιδιά όλου του κόσμου και ειδικότερα στα παιδιά της Κούβας».
Μακριά από το πολυτελές σπίτι του στο Μιραμάρ, ένα παιδί παρακολουθεί την παρέλαση της 1η Μαΐου.
Αλλά, όταν χάνετε στο πλήθος, καταλήγει τυχαία στην γειτονιά της "Λα Τίντα", όπου ζει ο συμμαθητής του Κάρλος, που μέχρι τότε, ήταν τελείως αλλόκοτος γι 'αυτόν.
Μια ιστορία που αποκαλύπτει τα διαφορετικά πρόσωπα της κουβανικής πραγματικότητας από την καθημερινή ζωή των παιδιών.
Η συγκινητική ιστορία του Μαγίτο, ενός μικρού παιδιού που ο πλούσιος τζαζίστα πατέρας του, του χαρίζει το τελευταίο Playstation.
Συνηθισμένος να πηγαίνει με σοφέρ στο σχολείο, σ’ ένα αυτοκίνητο που μέσα έχει ακόμα και τηλεόραση, είναι ο επιτομή του «καλού μαθητή» που κάνει τα πάντα όπως πρέπει και συνήθως δεν του χαλάνε χατήρι.
Όταν χάνεται μέσα στο πλήθος στην παρέλαση της 1ης Μαΐου, βρίσκεται σε μια φτωχή γειτονιά στα περίχωρα της Αβάνας, όπου μένει ένας συμμαθητής του, ο Κάρλος.
Άβολα στην αρχή κάτω από ασυνήθιστες γι’ αυτόν καταστάσεις, χωρίς το Playstation του και χωρίς καν τηλεόραση, αρχίζει και ανακαλύπτει τις απλές χαρές που ζουν ο Κάρλος και οι φίλοι του.
Ο Κάρλος ζει με την γιαγιά του από τότε που πέθανε η μητέρα του, μιας και ο πατέρας του εκτίει ποινή φυλάκισης αρκετών χρόνων εξαιτίας μιας σειράς ατυχών γεγονότων.
Ο Μαγίτο αρχίζει και ανακαλύπτει τη χαρά του να παίζεις μπάλα στη βροχή, παίζει με ένα χαρταετό, γνωρίζει ενδιαφέροντες ανθρώπους της γειτονιάς και κάνει δυνατές φιλίες με τα παιδιά που πριν τον περιέπαιζαν στο σχολείο.
Γνωρίζει τον πρώτο του έρωτα την ίδια ατυχή/τυχερή μέρα και δίνει το πρώτο του φιλί, πριν τον βρουν οι πανικόβλητοι γονείς του.
Τα παιδιά οδηγούν την ταινία σε μια φρενήρη κούρσα ανεμελιάς, πλάκας, περιπέτειας και ρομαντισμού.
Είναι μια ταινία που σφύζει από απλά καθημερινά πράγματα.
Το Habanastation μας θυμίζει το καλό πνεύμα, που υπάρχει μέσα σε όλους μας.
Ο Κουβανικός κινηματογράφος είναι γνωστός για την ενασχόληση του με σοβαρά κοινωνικά θέματα που προκαλούν την κυβερνητική πολιτική.
Από τον «Θάνατο ενός γραφειοκράτη» έως το «Γκουάνταναμερα», οι σκηνοθέτες κάνουν βρίσκουν τροφή από τις αποτυχίες του πειράματος της οικοδόμησης ενός διαφορετικού και πιο ανθρωποκεντρικού κοινωνικού συστήματος.
Είναι ένας τρόπος να απεικονίσουν τον ταξικό αγώνα, αλλά εδώ ο Padron δείχνει να απευθύνεται στους Κουβανούς του Μαϊάμι, που επισκέπτονται το νησί της Κούβας και «πνίγουν» τις εκεί οικογένειές τους με τα πλούτη του «ελεύθερου κόσμου».
Η ταινία έσπασε ταμεία στην Κούβα, με ουρές να σχηματίζονται έξω από τα σινεμά και το κοινό να δηλώνει ότι την έχει δει ξανά δύο και τρεις φορές.
Είναι η από τις ταινίες που μετά από το «Φράουλα και Σοκολάτα» κέρδισε το παγκόσμιο ενδιαφέρον και διεθνείς διακρίσεις.
Στο Habanastation, τα ρίσκα απέδωσαν και η ταινία απέφυγε τρεις βασικούς κινδύνους.
Την προβλεψιμότητα των δραματικών καταστάσεων, την δομή των στερεοτυπικών αντιθέσεων της κωμωδίας και το δογματικό ηθικό δίδαγμα.
Πρέπει να μοιραζόμαστε αυτό που έχουμε, πρέπει να παραιτηθούμε από τη βία, πρέπει να αποδεχθούμε τους ανθρώπους για αυτό που είναι και όχι για αυτό που φαίνονται, πρέπει να μάθουμε να διακρίνουμε μεταξύ των φτωχών και των εγκληματιών, πρέπει να θυμηθούμε το ποίημα «Romance of the bad κορίτσι »... και έτσι θα μπορούσαμε να γράψουμε τον δεκάλογο των εντολών που προτείνει η ταινία.
Αξίζει να ειπωθεί ότι όλα αυτά δίνονται με ευελιξία, χάρη και γνώση της γλώσσας του κινηματογράφου και γίνονται αποδεκτά χωρίς επιφυλάξεις, διότι η διδακτική προτροπή θα ήταν δυσκίνητη και άβολη αν δεν ήταν δοσμένη με την φρεσκάδα και την παιδικότητα των χαρακτήρων.
Το Habanastation περιέχει πολυάριθμες ακολουθίες γεμάτες μουσικότητα, αμεσότητα, ρυθμό και νόημα, ακολουθίες αντάξιες ενός δημιουργού όπως ο Ian Padrón, που είναι εκπαιδευμένος στα ντοκιμαντέρ και τα μουσικά βίντεο.
Έδειξε με αυτήν την «opera-prima» τα διαπιστευτήριά του, πως είναι έτοιμος σαν δημιουργός να προσαρμόσει όλα όσα μπορούν να κάνουν το έργο του πιο ευχάριστο, δημοφιλές, «τραγανό» και πολύ κουβανικό.
Επίσημη συμμετοχή της Κούβας, στην κατηγορία Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας στα βραβεία 84α Βραβεία Όσκαρ.
Βραβείο Glauber Rocha στο Φεστιβάλ Λατινόφωνων Ταινιών στην Λίμα
Καλύτερη ταινία στο Φεστιβάλ Traverse City, Michigan USA
Βραβείο σκηνοθεσίας στο Premio ACE
Στους κινηματογράφους από 11 Ιουλίου.
ΔΤ από τη NEW STAR
1.jpg)
