Σε μια μικρή πόλη σε ένα απομακρυσμένο τμήμα της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, οι εργάτες των εργοστασίων, προσπαθούν να οργανωθούν κατά των ιδιοκτητών.
Όταν έρχεται ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος, ενώνονται ως στρατιώτες του τσάρου στο Ανατολικό Μέτωπο.
Ένα κορίτσι από τα μέρη, η Άνκα, δημιουργεί μια σχέση με έναν Γερμανό.
Η ταινία επικρίνει τους κερδοσκόπους του πολέμου και ενθαρρύνει τους εργαζόμενους να προσεγγίσουν ο ένας τον άλλον σε εθνικό επίπεδο.
Το 1917, ο Τσάρος αναγκάζεται να παραιτηθεί μετά την Φεβρουαριανή Επανάσταση.
Είναι από τις ταινίες ανατροπών, όπου ένας στρατιώτης μπορεί να υποκριθεί το νεκρό στα χαρακώματα και να ξεγελάσει τόσο εμάς όσο και τους φίλους του και όπου μια νέα γυναίκα μπορεί να ερωτευτεί έναν Γερμανό κρατούμενο με τον οποίο ίσα μπορεί να επικοινωνήσει.
Οι κωμικές στιγμές γίνονται ξάφνου τραγικές και το αντίστροφο.
Οι φαινομενικά παράλογες μετατοπίσεις της διάθεσης και του σχεδίου είναι έτσι δοσμένες έτσι ώστε να δημιουργήσουν μια βαθιά αίσθηση του πολέμου ως κατάσταση χάους.
Ο ήχος στο Okraina έχει το ιδιαίτερο γνώρισμα του επαναπροσδιορισμού της σιωπής, μια αρετή που είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακή σε σχέση με τις σημερινές ταινίες, όπου η σιωπή οποιουδήποτε είδους, είναι σπάνια.
Με τα παρατεταμένα διαστήματα σιωπής, τα σφυρίγματα και τους ήχους των εκρήξεων, ο Μπαρνέτ ευαισθητοποιεί και τα αυτιά και τα νεύρα μας, αφήνοντας απ’ έξω το διάλογό.
Μας αφηγείται τα πάντα ηχητικά.
Πρόκειται για μια ταινία γεμάτη ωμά συναισθήματα και όπως έλεγε κάποτε ο Ρώσος ιστορικός ταινιών Jay Leyda, «δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι, αν η επόμενη σκηνή θα είναι αστεία ή μελοδραματική, ήπια ή βίαια».
Η ταινία επικρίνει τους κερδοσκόπους του πολέμου και ενθαρρύνει τους εργαζόμενους να προσεγγίσουν ο ένας τον άλλον σε εθνικό επίπεδο.
Η δράση είναι κυρίως στα χαρακώματα - με εξαίρεση μια σκηνή στην οποία Γερμανοί και Ρώσοι στρατιώτες αντιμετωπίζουν ο ένας τον άλλον σε όλη την έκταση κι επιχειρούν να σφυρηλατήσουν ο καθένας τη δική τους κατάπαυση του πυρός και σχεδόν τα καταφέρνουν.
Παρεμπιπτόντως, αυτό συνέβη πραγματικά στον Α 'Παγκόσμιο Πόλεμο. Κουρασμένα στρατεύματα από το αδιέξοδο, αποφασίζουν να σταματήσουν και να περιμένουν, χωρίς να μάχονται ο ένας τον άλλο πια.
Δεν ήταν απλώς μια συμβολική σκηνή.
Η ταινία δείχνει την άσκοπη κατάσταση του πολέμου.
Κανείς δεν έχει γενναίο θάνατο.
Κανείς δεν δικαιώνεται.
Κανείς δεν διαπράττει ηρωική πράξη Αυτό δεν γίνεται για το μελόδραμα.
Δεν υπάρχει: "Ω, τι ματαιότης".
Είναι απλά ο τρόπος που είναι.
Είναι βγαλμένο με λίγο πικρό χιούμορ.
Και υπάρχει ένα πολύ περίεργο και πολύ ρωσικό τέλος.
Στους κινηματογράφους από 4 Ιουλίου 2019.
ΔΤ από τη NEW STAR.
ΔΤ από τη NEW STAR.
1.jpg)
