Έστω και μέσα από τις ταινίες, όλοι έχουμε ακούσει για το Σύνδρομο της Στοκχόλμης, το ψυχολογικό φαινόμενο κατά το οποίο οι όμηροι εκφράζουν συμπάθεια και συμπόνοια προς τους απαγωγείς τους.
Αυτό που δε γνωρίζαμε είναι πως αυτό πήρε το όνομα του από μια ομηρία που έγινε το 1973 σε μια τράπεζα της πρωτεύουσας της Σουηδίας.
Το τί έγινε σε αυτή, αναλαμβάνει να μας διηγηθεί ο Καναδός Robert Budreau (Born to be Blue) στη νέα του ταινία.
23 Αυγούστου 1973, Στοκχόλμη.
Ένας "Αμερικάνος" εισβάλει στη τράπεζα Kreditbanke οπλισμένος, διώχνει τους πελάτες και κρατά αιχμαλώτους τους 3 υπαλλήλους.
Σκοπός του όχι να την κλέψει αλλά να καταφέρει την αποφυλάκιση ενός φίλου του και συντρόφου του στο έγκλημα.
Το αίτημά του ικανοποιείται γρήγορα όμως η αστυνομία δεν έχει σκοπό να τους αφήσει να φύγουν τόσο εύκολα.
Ενόσω οι ώρες περνούν, οι σχέσεις του "Αμερικάνου" με μία από τις υπαλλήλους γίνεται όλο και πιο στενή!
Η ταινία έχει χαρακτηριστεί έως και φάρσα!
Εγώ δεν θα το τραβήξω τόσο, ωστόσο είναι γεγονός πως το Stockholm δε παίρνει τον εαυτό του στα σοβαρά.
Ο ληστής τον οποίον υποδύεται ο Ethan Hawke (Juliet, Naked) είναι μια πραγματική καρικατούρα, χυμαδιό, νευρικός, χαζούλης, ανοργάνωτος, κάτι μεταξύ Jim Carrey και Woody Allen!
Ο ρεαλισμός έχει ήδη κάνει φτερά, κάτι αποδεκτό μιας και είναι συνειδητή επιλογή, έστω κι αν θεωρητικά έχουμε να κάνουμε με μια βιογραφική ταινία.
Όμως το πώς διαχειρίζεται η ιστορία δεν είναι καθόλου αποδεκτό.
Το σενάριο του Budreau "χάνει".
Δε μπορώ να γνωρίζω αν ο δημιουργός πραγματικά δεν είχε τις πληροφορίες ή αν δε μπόρεσε να τις αποτυπώσει, όμως το γεγονός είναι πως η πλοκή είναι τρομερά κακογραμμένη.
Υπάρχουν μόνο τα βασικά plot points χωρίς καμία σύνδεση, και το σημαντικότερο, δεν αναπτύσσεται καθόλου η καρδιά ουσιαστικά του φιλμ, το πώς οι όμηροι καταλήγουν να βοηθούν τους απαγωγείς τους, με την Noomi Rapace (What Happened to Monday) να παρουσιάζεται πολύ νωρίς και τελείως αδικαιολόγητα να δείχνει συμπάθεια προς τον Hawke.
Το παιχνίδι είναι ήδη χαμένο σχεδόν από το πρώτο μισάωρο και δυστυχώς δεν υπάρχει τίποτα που να το σώζει, με το ελαφρύ ύφος να παραμένει στατικό και να μην αναπτύσσεται χιουμοριστικά και τη πλοκή να είναι αναμενόμενη με κάποια plot twists που πηγαίνουν στράφι.
Το μόνο στοιχείο που δίνει μια ανάσα είναι ο απολαυστικός Ethan Hawke που δείχνει για ακόμα μια φορά πως μπορεί να παίξει τα πάντα.
Δυστυχώς ο Budreau αποδείχτηκε πολύ κατώτερος των περιστάσεων αποτυγχάνοντας σχεδόν σε κάθε του καθήκον, με το Stockholm να καταλήγει βιντεοταινία για τα ξημερώματα της Δευτέρας.
Στους κινηματογράφους από 18 Ιουλίου.
Αλέξανδρος Κυριαζής.
1.jpg)
