Η τελευταία ταινία της νεορεαλιστικής περιόδου του Federico Fellini, επανεκδίδεται σε ψηφιακά αποκατεστημένη κόπια για να μας θυμίσει τις παλιές μεγάλες στιγμές του ιταλικού κινηματογράφου.
Ο σπουδαίος δημιουργός, κλείνει οριστικά τον πρώτο κύκλο της καριέρας του κερδίζοντας το ξενόγλωσσο Όσκαρ με το σημαντικότερο φιλμ (μέρος μιας άτυπης τριλογίας, «La Strada» και το «Il Bidone» τα άλλα δύο) αυτής της περιόδου.
Μέσα από την ιστορία της Καμπίρια στοχάζεται στοργικά πάνω στην ελπίδα, τις αγωνίες και τα όνειρα των απλών λαϊκών ανθρώπων.
Η καλοκάγαθη ηρωίδα, (η Τζουλιέτα Μασίνα σε μία αξέχαστη ερμηνεία που απέσπασε βραβείο στις Κάννες), είναι μία πόρνη που εργάζεται στις φτωχογειτονιές της Ρώμης κάνοντας τα δικά της της όνειρα για μια καλύτερη ζωή.
Όσο όμως κι αν προσπαθεί να ξεφύγει από το περιθώριο, τόσο περισσότερο απογοητεύεται καθώς γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης διάφορων αντρών.
Αποκαρδιωμένη πια, εναποθέτει τις ελπίδες της στην εκκλησία, όπου κι εκεί όμως την περιμένουν εκπλήξεις...
Φιλμάροντας με απαράμιλλη κινηματογραφική γοητεία τις εργατικές συνοικίες της «Αιώνιας Πόλης», ο μεγάλος auteur προσεγγίζει νεορεαλιστικά μια πανανθρώπινη ιστορία αναδεικνύοντας την φτώχεια και τις δύσκολες κοινωνικές συνθήκες της μεταπολεμικής Ιταλίας.
Παράλληλα, αντιπαραθέτει μια ηρωίδα - σύμβολο αθωότητας, απέναντι σε έναν κυνικό κόσμο, θέτοντας μια σειρά από προβληματικές που ξεκινούν από την ανάγκη για αποδοχή, την ελπίδα και την πίστη και καταλήγουν στις αδυναμίες και τα ανθρώπινα πάθη.
Σε όλη την αφηγηματική πορεία παραμένει βαθιά ουμανιστικός, διατηρώντας μια συγκρατημένη κινηματογραφική λιτότητα που αποφεύγει μελοδραματισμούς και διδαχές, ενώ αμφιταλαντεύεται πάνω στην θρησκεία, μέσω της οποίας βλέπει την απολύτρωση και την ίδια στιγμή εγείρει ερωτήματα, κριτικάροντας την εμπορικοποίηση της.
Στην τελευταία πράξη του δράματος, αφήνει ολοκληρωτικά την φαντασία του να καλπάσει, σε ένα σουρεαλιστικό, αισιόδοξο φινάλε που αποτελεί την αφετηρία για το φελινικό κινηματογραφικό σύμπαν που θα επακολουθήσει στα επόμενα μεγάλα αριστουργήματα «Dolce Vita» και «8 1/2», καθιερώνοντας τον ανάμεσα στους σπουδαιότερους δημιουργούς της 7ης τέχνης.
Στους κινηματογράφους από 5 Σεπτεμβρίου.
Γιάννης Αποστολίδης.
1.jpg)
