Ένας ηλικιωμένος κομπιναδόρος (Ian McKellen, Beauty and the Beast) μετά από μια διαδικτυακή γνωριμία με μία γυναίκα (Helen Mirren, Fast and Furious: Hobbs & Shaw) στήνει μια ολοκληρωμένη παράσταση με σκοπό να εισβάλει στη ζωή της και τελικά στους τραπεζικούς λογαριασμούς της.
Όσο όμως η γνωριμία τους προχωρά και το παρελθόν τους αποκαλύπτεται, το σχέδιο περιπλέκεται επικίνδυνα.
Ο σκηνοθέτης Bill Condon παίρνει σαν βάση το βιβλίο του Nicholas Searle για να φτιάξει μια ιστορία εξαπάτησης και χειραγώγησης.
Με βρετανική διάθεση που υποστηρίζεται από ανάλογο χιούμορ, ξεκινάει με αργούς ρομαντικούς ρυθμούς παρουσιάζοντας τη γνωριμία δύο ηλικιωμένων ανθρώπων που φαινομενικά αναζητούν συντροφικότητα.
Με τις αποκαλύψεις να έρχονται σταδιακά, ο Condon στήνει μια ενδιαφέρουσα ιστορία, η οποία όμως όσο προχωράει τόσο πιο αβέβαιη μοιάζει ως προς την εγκυρότητά της.
Υπάρχουν κενά και κάποια σεναριακά άλματα προς την εξέλιξη της πλοκής, για να καταλήξει τελικά σε μια εκβιαστική σχεδόν συγκίνηση μέσα από τις υπερβολικές ανατροπές που θέλει να συμπτύξει και οι οποίες δίνονταν συγγραφικά πιο ομαλά δομημένες.
Η πιο ενδιαφέρουσα πτυχή του σεναρίου έχει να κάνει με τη δύναμη του παρελθόντος, το οποίο όντας πάντα ζωντανό, ακόμα και ξεχασμένο, απαιτεί (συχνά) μια ηθική δικαιοσύνη ανεξάρτητη του χρόνου.
Αλλά αυτή η ιδέα μένει μετέωρη καθώς οι εξελίξεις και οι σεναριακές ανατροπές κυριαρχούν, μη αφήνοντας χώρο για περαιτέρω νοητικές προεκτάσεις.
Τουλάχιστον σε όλο αυτό το άνισο στόρι έχουμε δύο πολύ σπουδαίους ηθοποιούς στους πρώτους ρόλους να διατηρούν σταθερά τα μάτια μας στην οθόνη.
Η Helen Mirren και ο Ian McKellen συναντιούνται κινηματογραφικά πρώτη φορά, και βρίσκουν την ευκαιρία να μας χαρίσουν απλόχερα δείγματα του πλούσιου ταλέντου τους, ακόμα και αν συχνά το σενάριο δεν τους υποστηρίζει αρκετά.
Αλλά αυτοί οι δύο είναι και οι κύριοι λόγοι που αυτή η ταινία έχει ουσιαστική υπόσταση και δεν ξεχνιέται τόσο εύκολα ως άλλο ένα σχεδόν χιτσκοκικό θρίλερ.
Στους κινηματογράφους από 14 Νοεμβρίου.
Γιώργος Νυκταράκης.
1.jpg)
