Οι προσδοκίες μου για αυτή την ταινία δεν θα μπορούσαν να είναι πιο χαμηλές.
Και εκεί που περίμενα να δω μια σαχλή κωμωδία, το Χαλβάη 5-0 με εξέπληξε.
Με επιδεξιότητα και μεγάλη προσπάθεια, ο σκηνοθέτης Μάνος Καμπίτης και ο σεναριογράφος/πρωταγωνιστής Μάρκος Σεφερλής, με απέδειξαν λάθος˙ οι προσδοκίες μου έπρεπε να ήταν πολύ, μα πολύ, πιο χαμηλές.
Ο Σεφερλής, γνωστός σε όλους μας για τις υποτιθέμενες «θεατρικές» του παραστάσεις, όπου το μόνο κοινό που αυτές μοιράζονται με το θέατρο είναι πως λαμβάνουν και τα δύο χώρα πάνω σε μια σκηνή, αποφάσισε να αφήσει για λίγο το θέατρο στην ησυχία του, και αποπειράται ανηλεώς να ρημάξει και τον κινηματογράφο.
Ειλικρινά, δεν ξέρω από που να ξεκινήσω.
Η ποιότητα παραγωγής υφίσταται λίγο πιο κάτω από μια πορνογραφική ταινία, αν αυτή είχε κακό φωτισμό.
Το καστ πάντως φαίνεται να εμπίπτει σε αυτή την κατηγορία.
Ο Γιάννης Ζουγανέλης, ο Γιώργος Αγγελόπουλος και ο Νίκος Βουρλιώτης, δεν μοιάζουν απλά με ηθοποιούς πορνό, κατέχουν συνάμα τον ίδιο βαθμό υποκριτικής επιδεξιότητας.
Μέσα από τους γυναικείους ρόλους όμως είναι που διαφαίνεται για ακόμη μια φορά η γλοιώδης φύση του Σεφερλή.
Εδώ και αν βλέπουμε πορνογραφική ταινία.
Χαρακτήρες όπως η Τζένη, η Μπέτυ, η Ναστάζια, η Νάντια και η Λίλυ (τι θυμίζουν αυτά τα ονόματα άραγε;), φαίνεται να εξυπηρετούν τα βίτσια του Σεφερλή για σιλικόνη και πλαστικά χείλη, υπό την πρόφαση παρωδίας.
Κατά τη θέαση της ταινίας, η αίθουσα αρχίζει να μυρίζει καμπαρέ, οι θέσεις γίνονται δερμάτινες, ο καφές μου μετατράπηκε σε ουίσκι.
Περιττό να αναφέρω πως με κάθε ευκαιρία οι γυναίκες αυτές βρίσκονται με τα εσώρουχα τους, με τον Σεφερλή να σαλιαρίζει δίπλα τους.
Ο σεξισμός που εκφράζεται μέσα από την ταινία μεταμφιεσμένος σε αστεία, εντούτοις, δεν υφίσταται το μόνο προσβλητικό στοιχείο.
Η ταινία είναι συγχρόνως ομοφοβική και ρατσιστική, προσβάλλοντας με επιπόλαιο τρόπο άτομα ΛΟΑΤΚΙ, Αλβανούς και έγχρωμους.
Κατά κύριο λόγο όμως, η ταινία προσβάλει εμάς, τους θεατές της.
Και για αυτούς που γέλασαν ή θα γελάσουν με κάποια από τα αστεία της, δεν θα τους κρίνω.
Ο Σεφερλής φαίνεται να προσπαθεί να χωρέσει σε κάθε σκηνή 10 αστεία ανά λεπτό, και στα 120 λεπτά που διαρκεί η ταινία, κάποια θα είναι αναπόφευκτα «πετυχημένα».
Θα έλεγα 3 αστεία στα 1200.
Ωστόσο, η υπόλοιπη ταινία αποτελείται από απελπισμένες προσπάθειες του Σεφερλή για άσκοπο σλάπστικ και κακόγουστα λογοπαίγνια, εμπνευσμένα από ταινίες τύπου Naked Gun και Top Secret!
Τα δελτία τύπου της ταινίας περιγράφουν τον Σεφερλή ως ανατρεπτικό.
Προσωπικά, το μόνο που βρίσκω ανατρεπτικό είναι η πιθανότητα της επιτυχίας του.
Το Χαλβάη 5-0 αποτελεί την πρώτη κινηματογραφική προσπάθεια του Σεφερλή, ας ελπίσουμε πως θα είναι και η τελευταία.
Στους κινηματογράφους από 30 Ιανουαρίου.
Αντριάν Σαλτέ.
1.jpg)
