Μετά το αμφιλεγόμενο Αλαντίν, και το αμφισβητήσιμο Βασιλιάς Αρθούρος: Ο Θρύλος του Σπαθιού, ο Guy Ritchie επιστρέφει σε γνώριμα εδάφη με το The Gentlemen.
Ο Guy Ritchie είναι γνωστός για την αμεταβλησία των ιστοριών του, με κάποιες εξαιρέσεις φυσικά.
Ταινίες όπως το RockNRolla, το Lock, Stock and Two Smoking Barrels, το Snatch και το Revolver, τείνουν να κινούνται σε παράλληλες αφηγηματικές γραμμές, με παρόμοιες κινηματογραφικές τεχνικές και μια ενιαία αφηγηματική γραμματική, συνήθως σε μορφή περίπλοκης κωμωδίας οργανωμένου εγκλήματος.
Αυτές οι γραμμές και τεχνικές όμως αποτελούν την ταυτότητα του Guy Ritchie και καταξιώνουν τον ίδιο ως έναν από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες ταινιών εγκλήματος.
To The Gentlemen παίρνει τη μορφή μιας μέτα-αφήγησης, μια σχετικά ανεξερεύνητη από τον Ritchie τεχνική.
Ο ενδοδιηγητικός αφηγητής, υποδυόμενος από τον Hugh Grant σε έναν απίστευτα ταιριαστό για αυτόν ρόλο, κινεί την ιστορία μπροστά, φανερώνοντας προσεκτικά μόνο το κομμάτι της πληροφορίας που χρειαζόμαστε.
Εντούτοις, όπως θα περίμενε κανείς, τα πράγματα περιπλέκονται και ο αφηγητής εντάσσεται στην ιστορία, αφού βλέπουμε ξανά την αγαπημένη αφηγηματική τεχνική του Ritchie, τον εγκιβωτισμό.
Η παντογνωσία του πρώτου αφηγητή αποτελεί τελικά μια μόνο όψη του λανθασμένου νομίσματος, αφήνοντας τον θεατή κρεμασμένο υπό το έλεος του Ritchie.
Η έντονη διακειμενικότητα που χαρακτηρίζει το The Gentlemen καθιστά επίσης αναμενόμενο στοιχείο.
Πέραν από τις δικές του ταινίες όμως, ο Ritchie αυτή τη φορά φαίνεται να ενδιατρίβει σε μια οντολογική έρευνα του ίδιου του κινηματογράφου αλλά και του κινηματογραφικού είδους που τον απασχολεί.
Λογικά, μετά το Αλαντίν θα κατάλαβε πως χρειάζεται λίγη ενδοσκόπηση και κάποιος αναστοχασμός.
Και το αποτέλεσμα είναι θετικό.
Η ενέργεια και το ύφος της ταινίας είναι ανεβασμένα στα ύψη, αν και ίσως όχι τόσο όσο κάποιες άλλες του ταινίες.
Και όπως είναι παράδοση σε ταινίες του Guy Ritchie, αυτό που ξεχωρίζει είναι το καστ: Matthew McConaughey (The Dark Tower), Charlie Hunnam (Papillon), Michelle Dockery (Downton Abbey), Colin Farrell (Widows), Hugh Grant (Paddington 2) αποτελούν μια εντυπωσιακή γκάμα ηθοποιών για να στηρίξουν μια τόσο ιδιότροπη πλοκή.
Και δεν είναι ότι οι ηθοποιοί αυτοί αποτελούν την αφρόκρεμα του υποκριτικού κόσμου.
Είναι ότι μέσα από την σκηνοθεσία του Guy Ritchie, εκφράζεται μια εκπληκτική χημεία μεταξύ τους, όπως και το ότι ο καθένας εκφράζει τον ρόλο του όπως πρέπει.
Αν ο Guy Ritchie επικεντρώνεται συχνά σε macho άντρες του υποκόσμου, ξέρει να καθοδηγήσει τους ηθοποιούς του να το κάνουν σωστά.
Το The Gentlemen προσφέρει ακριβώς αυτό που θα ήθελε ένας φαν του Guy Ritchie.
Ταυτόχρονα, δεν προσφέρει τίποτα περισσότερο από αυτό που θα περίμενε ένας επικριτής του.
Εάν η σταθερή κινηματογραφική συνταγή του Ritchie είναι κάτι που σε ελκύει τότε το The Gentlemen είναι για σένα.
Στους κινηματογράφους από 30 Ιανουαρίου.
Αντριάν Σαλτέ.
1.jpg)
