Το Ooops! Noah is Gone είναι ένα αρκετά ευχάριστο animation αλλά ωστόσο πρέπει να παραδεχτώ πως πλέον-κατά την ταπεινή μου άποψη- το κινούμενο σχέδιο περνάει μία φάση παρακμής.
Κολοσσοί στο χώρο του animation, όπως η DreamWorks, η Walt Disney και η Pixar (που αποτελεί πλέον θυγατρική της), φαίνεται να έχουν «στερέψει» με αποτέλεσμα είτε να επαναλαμβάνονται είτε να προχωρούν σε νέου τύπου σύγχρονα remakes π.χ. The Lion King, Mulan κ.ά., τα οποία σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να πλησιάσουν την μοναδικότητα και την κλασικότητα των πρωτότυπων ταινιών των 90's και 00's.
Μόνη εξαίρεση αποτελούν τα ιαπωνικά και κορεατικά anime που ανθίζουν ασταμάτητα μαζί με ορισμένα ανεξάρτητα ευρωπαϊκά animation.
Για να επιστρέψω, όμως, στην εν προκειμένω ταινία, αποτελεί σίγουρα μία απόδειξη της παρακμής που προανέφερα.
Και αυτό δε συμβαίνει επειδή η ταινία είναι απαραίτητα κακή ή κακοφτιαγμένη αλλά επειδή μοιάζει να είναι «της σειράς», όπως οι περισσότερες πλέον μετά το εκπληκτικό Inside Οut το 2015.
Στο Ooops! Noah is gone βρισκόμαστε στο τέλος του κόσμου, τη βιβλική στιγμή που πλησιάζει η μεγάλη πλημμύρα.
Ο Dave και ο γιος του Finny, δύο Nestrians (έτσι καλείται το συγκεκριμένο πλάσμα) μαθαίνουν για την ύπαρξη μίας κιβωτού που θα σώσει όλα τα ζώα.
Ωστόσο, δυστυχώς δεν είναι στη λίστα των ειδών που μπορούν να μπουν και έτσι ο Dave αποφασίζει να μεταμφιεστουν σε ένα άλλο ζώο, τα Grymps, τα οποία μοιάζουν σαν κοντοί μικρόσωμοι λύκοι και φυσικά βρίσκονται στη λίστα της κιβωτού.
Παρότι το σχέδιο πετυχαίνει, λίγο αργότερα ο μικρός Finny και η μικρή grymp, Leah πέφτουν κατά λάθος από το πλοίο, την στιγμή που η πλημμύρα ξεκινά.
Εμείς παρακολουθούμε τις περιπέτειες που περνάνε για να γλιτώσουν από την πλημμύρα και να ξαναβρούν την κιβωτό και ταυτόχρονα τις απεγνωσμένες προσπάθειες των γονιών τους να αλλάξουν την πορεία του καραβιού προς τα πίσω ώστε να τους βρουν.
Σίγουρα το συγκεκριμένο animation είναι συμπαθητικό αλλά είναι από αυτές τις ταινίες που ξεχνιούνται πολύ εύκολα.
Αρκετές στιγμές χιούμορ, φαντασία στη δημιουργία των χαρακτήρων και κάποια αραιά ξεσπάσματα σασπένς, ίσως αποτελούν τα μόνα προτερήματα που μπορεί να κρατήσει κανείς.
Παρόλα αυτά, δε θα υποστήριζα ότι είναι αποτυχημένο αλλά αντίθετα είναι μία «τίμια» και σεβαστή προσπάθεια 6 διαφορετικών εταιριών παραγωγής animation από 5 διαφορετικές χώρες (Βέλγιο, Γερμανία, Ιρλανδία, Λουξεμβούργο, Η.Π.Α.) που- αν μη τι άλλο- δίνει μία ευχάριστη νότα στη μέρα σου.
Το πιο σημαντικό από όλα, όμως, είναι πως μπορεί να διασκεδάσει επαρκώς τους μικρούς μας φίλους.
Στους κινηματογράφους από 9 Ιανουαρίου 2020.
Καλή χρονιά!!!
Ζωή Γιαννακούλη.
1.jpg)
