Η NEW STAR και η ΑΜΚΕ ΠΟΛIΤΙΣΜΟΥ CANTO MRFITERRANEO παρουσιάζουν το βραβευμένο ντοκιμαντέρ του Νίκου Παπακώστα, Ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων.
Ένα ντοκιμαντέρ του Νίκου Παπακώστα υπό την αιγίδα της Α.Ε, του Προέδρου της Δημοκρατίας κυρίου Προκοπίου Παυλοπούλου, που αναφέρεται στο σπουδαιότερο αρχαιολογικό εύρημα όλων των εποχών:
Τον Μηχανισμό των Ατικυθήρων, το αρχαιότερο μηχανισμό σύμπαν.
Συμμετέχουν είκοσι περίπου διάσημοι Ελληνες και ξένοι επιστήμονες πολλών ειδικοτήτων όπως αστρονόμοι, φυσικοί, μαθηματικοί, παλαιογράφοι, ιστορικοί των επιστημών, αρχαιολόγοι κ.ά.
ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟ ΤΩΝ ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΩΝ
Τον Οκτώβριο του 1900, σφουγγαράδες από τη Σύμη με το μηχανοκάικο «Καλλιόπη» και καπετάνιο τον Φώτη Λινδιακό, το ντεπόζιτο ή δίστηλο καΐκι «Ευτέρπη» με καπετάνιο τον Δημήτρη Κοντό και ένας «αχραρμάς» δηλαδή μια φορτηγίδα συνοδείας, αποφάσισαν να προφυλαχθούν, από δυνατή καταιγίδα, στον απάνεμο όρμο «Ποταμός» του νησιού των Αντικυθήρων.
Αυτό συνέβη στη διάρκεια του ετήσιου ταξιδιού τους με τα σφουγγαράδικα τους προς την Τυνησία.
Εκεί στα παράλια του νησιού των Αντικυθήρων άρχισαν καταδύσεις, τόσο για να μαζέψουν σφουγγάρια, όσο και, όπως πολλοί ισχυρίζονται, για να συγκεντρώσουν θαλασσινά για τη διατροφή τους.
Στη διάρκεια των καταδύσεων αυτών ο δύτης Ηλίας Σταδιάτης ή Λυκοπάντης, αντελήφθη, όταν έφτασε στα 45 μέτρα βάθος, ότι βρισκόταν πάνω από ένα αρχαίο ναυάγιο.
Αναδύθηκε αμέσως για να το αναφέρει στους άλλους συντρόφους του λέγοντας τους ότι βρήκε «μια χέρα».
Αμέσως και για να μην υπάρχει καμιά αμφιβολία καταδύθηκε και ίδιος ο καπετάν Δημήτρης Κοντός, ο οποίος και επέστρεψε κρατώντας ένα χέρι από μπρούντζινο άγαλμα, που όπως διαπιστώθηκε προέρχεται από το άγαλμα ενός νέου που ονομάστηκε αργότερα « Έφηβος των Αντικυθήρων».
Συνέχισαν το εξάμηνο ταξίδι τους στην Τυνησία και όταν επέστρεψαν στην τουρκοκρατούμενη τότε Σύμη, ανέφεραν το γεγονός στις Ελληνικές αρχές με την βοήθεια του συντοπίτη τους καθηγητή της αρχαιολογίας Αντωνίου Οικονόμου.
Η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, που ήταν υπεύθυνο για τις αρχαιότητες, έδειξε αμέσως μεγάλη σημασία και ενδιαφέρον για την πληροφορία και με τη βοήθεια του βασιλικού, τότε, πολεμικού ναυτικού οργάνωσε μια μεγάλη επιχείρηση εναλίων ανασκαφών στο ναυάγιο καλώντας τους ίδιους σφουγγαράδες να συνεργαστούν στις οργανωμένες πλέον έρευνες.
Έτσι το καλοκαίρι του 1901 επανήλθαν στο χώρο του ναυαγίου και ανέλκυσαν ένα μεγάλο αριθμό έργων τέχνης και μάλιστα χωρίς να πάρουν καμιά αμοιβή.
Ούτε καν τα τα μεροκάματα τους.
Στις ενάλιες αυτές ανασκαφές πήραν μέρος το οπλιταγωγό «Μυκάλη», αρκετά άλλα πλοία και φορτηγίδες, είκοσι δύο Σημειακοί δύτες και ένα Ιταλός που πραγματοποιούσαν αρκετές καθημερινές καταδύσεις.
Στη διάρκεια των ενάλιων ανασκαφών, με πρωτόγονα μέσα φυσικά, συνέβη ο ξαφνικός θάνατος ενός δύτη και η παράλυση από τη νόσο των δυτών δύο άλλων σφουγγαράδων.
Αυτό ανάγκασε τους υπεύθυνους να σταματήσουν την επιχείρηση ανέλκυσης των υπολοίπων αρχαιολογικών θησαυρών, που μετέφερε το ναυαγισμένο πλοίο.
Ένα πλοίο πολύ μεγάλων διαστάσεων (πενήντα περίπου μέτρων) και εξαιρετικής κατασκευής, αφού όπως διαπιστώθηκε ήταν επενδεδυμένο με πλάκες μολύβδου.
Έτσι για πάνω από εβδομήντα χρόνια δεν έγινε άλλη προσπάθεια ενάλιων ανασκαφών.
Στις 17 Μαΐου 1902, ο πρώην υπουργός παιδείας και μαθηματικός Σπυρίδων Στάης έκανε μια σημαντική ανακάλυψη στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, στην Αθήνα.
Εξετάζοντας τα έργα που ανελκύθηκαν, παρατήρησε ένα σκουριασμένο μπρούντζινο αντικείμενο ήταν ενεπίγραφο και έφερε ενσωματωμένο γρανάζι.
Ήταν το αντικείμενο που έγινε γνωστό ως «μηχανισμός ή αστρολάβος των Αντικυθήρων», ο οποίος αρχικά θεωρήθηκε ότι ήταν κάποιο παλιό ρολόι.
Οι αρχαιολόγοι όμως και οι μηχανικοί που το εξέτασαν κατάλαβαν ότι πρόκειται για κάποιο διαφορετικό και μοναδικό αρχαίο αστρονομικό όργανο μεγάλης αξίας, πράγμα που διαπιστώθηκε πολλά χρόνια αργότερα.
Μετά από 75 χρόνια ο Γάλλος αξιωματικός Ζακ Υβ Κουστό και συγκεκριμένα το φθινόπωρο του 1976, με τον υπερσύγχρονο εξοπλισμό του προσπάθησε και κατάφερε και να ανελκύσει ακόμα περισσότερα έργα τέχνης.
Αυτή ήταν και η δεύτερη επίσκεψη του Κουστό στο χώρο του ναυαγίου με το σκάφος «Καλυψώ», αφού η πρώτη έγινε το 1958.
Οι ενάλιες ανασκαφές ξεκίνησαν και πάλι το 2005 και συνεχίζονται μέχρι σήμερα με την ενίσχυση του Ιδρύματος Αικατερίνης Λασκαρίδου.
Στους χώρους του Ιδρύματος πραγματοποιήθηκαν εξαιρετικές εκθέσεις με θέμα τον μηχανισμό.
To τελευταίο διάστημα παρουσιάστηκαν τα νέα συγκλονιστικά ευρήματα από τον χώρο του ναυαγίου των Αντικυθήρων και είχαμε την τύχη να διαθέτουμε σπουδαία και μοναδικά πλάνα καθώς και μια εξαιρετική συνέντευξη της προϊσταμένης της Εφορείας Εναλίων ανασκαφών κ. Αγγελικής Σίμωσι που θα ενταχθεί στο ντοκιμαντέρ μας «Μηχανισμός των Αντικυθήρων – »
Στους κινηματογράφους από 13 Φεβρουαρίου.
ΔΤ από τη NEW STAR.
