Στη Γουατεμάλα του 2018 με το επίκεντρο του ενδιαφέροντος να βρίσκεται στις δίκες των εμπλεκόμενων με τον Εμφύλιο Πόλεμο που είχε ξεσπάσει στη χώρα μερικές δεκαετίες πριν, ένας νεαρός ανθρωπολόγος αναζητά τον πατέρα του που χάθηκε εκείνη την περίοδο.
Όταν βρίσκει ένα πιθανό στοιχείο το οποίο μπορεί να τον βοηθήσει σε αυτή την αναζήτηση, ξεκινάει έναν προσωπικό αγώνα τόσο για τον πατέρα του, όσο και για τον ίδιο του τον εαυτό.
Ο Cesar Diaz μετά από δύο ντοκιμαντέρ που έχει σκηνοθετήσει δημιουργεί την πρώτη του ταινία, χωρίς να αφήνει απόλυτα το παρελθόν του στα τεχνικά ζητήματα.
Εστιάζοντας σε μια δύσκολη περίοδο για τη χώρα του η οποία δεν είναι ιδιαίτερα γνωστή, αυτή του Εμφυλίου Πολέμου που κράτησε στο μεγαλύτερο μέρος του δεύτερου μισού του προηγούμενου αιώνα, κάνει μια ταινία που καταπιάνεται με αρκετά και ενδιαφέροντα στοιχεία, αλλά δεν πετυχαίνει να τα συνδυάσει όλα ιδανικά και να τα αναλύσει επαρκώς.
Κεντρικό στοιχείο όπως προαναφέραμε ο Εμφύλιος, για τον οποίο δείχνει πώς ακόμα, παρά τα χρόνια που έχουν περάσει από τη λήξη του, επηρεάζει σε τεράστιο βαθμό τη ζωή στη Γουατεμάλα, έχοντας αφήσει το θλιβερό στίγμα του.
Μέσα από αυτή την οπτική δίνει την αξία της ιστορίας και την ανάγκη της γνώσης του παρελθόντος, με τη μνήμη ως μοναδικό όπλο απέναντι σε μελλοντικούς κινδύνους που μπορεί να οδηγήσουν σε παρόμοιες καταστάσεις.
Αυτό περνάει μέσα από ορισμένα δικαστικά κομμάτια τα οποία όμως δεν διαθέτουν την ένταση που απαιτείται, αλλά πιο πετυχημένα και πιο έξυπνα μέσα από τα πρόσωπα των γυναικών, εξού και ο τίτλος της ταινίας.
Μέσα από μητέρες, συζύγους, αδερφές που έχουν βιώσει έμμεσα τον ίδιο τον πόλεμο αλλά άμεσα τα αποτελέσματά του, ο Diaz δίνει τη φρίκη που τον ακολουθεί, ελπίζοντας σε ένα μάθημα το οποίο θα αποτρέψει ανάλογα περιστατικά.
Όλα τα παραπάνω με τη ρεαλιστική και ντοκιμαντερίστικη ματιά του δίνονται με μπόλικο συναίσθημα και από τον ίδιο αλλά και από τους ηθοποιούς που κάνουν ότι καλύτερο μπορούν για να μεταδώσουν τη θλίψη τους για το παρελθόν και την αγωνία τους για το μέλλον, χωρίς όμως μια πετυχημένη δραματοποίηση που θα μπορούσε να εξυψώσει το αποτέλεσμα.
Στους κινηματογράφους από 27 Φεβρουαρίου.
Γιώργος Νυκταράκης.
1.jpg)
