Μια παρέα τεσσάρων κοριτσιών περνάνε τη μέρα τους σε μια ήσυχη παραλία, συζητώντας και παίζοντας.
Αυτό είναι το concept αλλά τελικά και ολόκληρη η ταινία του The Boy (Αλέξανδρος Βούλγαρης).
Αφήνοντας πίσω τη σκοτεινιά της τελευταίας του ταινίας Το Νήμα, τοποθετεί την ιστορία σε μια φωτεινή παραλία όπου κυριαρχούν το κέφι και η ελαφρότητα, με την καλοκαιρινή διάθεση να είναι άμεσα μεταδοτική.
Η ταινία περιστρέφεται συνεχώς γύρω από τη συνύπαρξη των τεσσάρων πρωταγωνιστριών.
Ο χρόνος γεμίζει από συζητήσεις, πειράγματα και ατομικές πιο προσωπικές στιγμές, χωρίς όμως να κρατάει συνεχώς το ενδιαφέρον ως προς την παρακολούθηση.
Ένα αίσθημα μυστηρίου υπάρχει όσο οι τέσσερις κοπέλες περνάνε τη μέρα τους στην παραλία (ακόμα και εξαιτίας του τίτλου της ταινίας, καθώς καμία από αυτές δεν είναι η Winona), αλλά πολλές φορές αυτό το μυστήριο μοιάζει να ξεχνιέται, καθώς δεν υποστηρίζεται σεναριακά.
Η οπτική απεικόνιση αρχικά δείχνει όμορφη, το ύφος του δημιουργού παραμένει ξεχωριστό, και το ελληνικό καλοκαίρι είναι αρκετό για να το επιθυμείς, αλλά όσον αφορά την πλοκή δεν εξελίσσεται ουσιαστικά, με τις όποιες αποκαλύψεις προς το τέλος να δείχνουν να γίνονται αργά, χωρίς κατάλληλη υποστήριξη.
Τελικά οι πιο ενδιαφέρουσες στιγμές είναι οι μπόλικες σινεφίλ αναφορές, με χαρακτηριστικότερη την ανασκόπηση των ταινιών του Woody Allen.
Αυτό όμως δεν είναι απαραίτητα και κολακευτικό για το σύνολο της ταινίας.
Το αποτέλεσμα αποφεύγει να γίνει κουραστικό εξαιτίας και των πρωταγωνιστριών, οι οποίες με φρεσκάδα και αυθορμητισμό διατηρούν το βλέμμα στην οθόνη.
Ανθή Ευσταθίου, Ηρώ Μπέζου, Δάφνη Πατακιά και Σοφία Κόκκαλη, δίνουν ζωή στις ηρωίδες τους με αρκετό κέφι, υποστηρίζοντας θεατρικές εξάρσεις και αυτοσχεδιασμούς, χωρίς ωστόσο να έχουν κάποια μεγαλύτερη βοήθεια, κυρίως σεναριακά.
Μια ταινία η οποία μοιάζει αρχικά σαν μια αρκετά υποσχόμενη ιδέα, αλλά τελικά χωρίς ευρήματα μένει κάπως μετέωρη, με την καλοκαιρινή αύρα και τις γυναικείες παρουσίες να υπερτερούν του συνόλου.
Στους κινηματογράφους από 6 Φεβρουαρίου.
Γιώργος Νυκταράκης.
1.jpg)
