Στη πλατφόρμα Prime Video του Amazon ανέβηκε πριν λίγες εβδομάδες η νέα δραματική σειρά Hunters.
Όταν σε αυτή πρωταγωνιστεί ο Al Pacino, κάτι που κάνει μόλις για δεύτερη φορά στη καριέρα του σχεδόν τριάντα χρόνια μετά το θρυλικό Angels in America, δε χρειάζεται δεύτερος λόγος για να του δώσω μια ευκαιρία, έστω και με καθυστέρηση.
Η κεντρική πλοκή μας πηγαίνει στη Νέα Υόρκη του 1977, με την ιστορία να ξεκινά όταν ο νεαρός Jonah γίνεται μάρτυρας δολοφονίας της γιαγιάς του από έναν άγνωστο.
Η αδιαφορία της αστυνομίας τον κάνει να ερευνήσει ο ίδιος την υπόθεση, βάζοντας τον εαυτό του σε μεγάλους μπελάδες αφού όπως γρήγορα αντιλαμβάνεται, η δολοφονία της δεν ήταν τυχαία.
Την αλήθεια αναλαμβάνει να του αποκαλύψει ο Meyer Offerman, ένας ηλικιωμένος Εβραίος πολυεκατομμυριούχος, που υπήρξε συγκρατούμενος της γιαγιάς του στο Άουσβιτς και τώρα έχει βάλει σκοπό, με τη βοήθεια μιας επίλεκτης ομάδας -στην οποία συμμετείχε και η γιαγιά του, να σκοτώσει τους Ναζί που μετά το τέλος του πολέμου βρήκαν καταφύγιο στις ΗΠΑ.
Η ομάδα των Hunters όμως δεν αργεί να ανακαλύψει πως οι Ναζί έχουν φτάσει μέχρι τα ανώτατα στρώματα της κοινωνίας και της πολιτικής με την αρρωστημένη ιδεολογία τους να έχει μολύνει πολλούς ακόμα στρώνοντας το δρόμο για το 4ο Ράιχ!
Το στόρι είναι πιασάρικο και όπως αποκαλύπτει και το trailer, το Hunters δεν έχει σκοπό να είναι το νέο Americans, με το ύφος του να αγγίζει τα όρια του comic. Για να είμαι ειλικρινής, μέχρι πριν λίγο που το γκούγκλαρα, ήμουν σίγουρος πως ήταν βασισμένο σε κάποιο graphic novel! Δυστυχώς όμως ο πρωτοεμφανιζόμενος David Weil που κρατάει τα ηνία, δεν επιδεικνύει την ικανότητα που χρειάζεται μια τέτοια παραγωγή ώστε να ισορροπήσει σωστά τη τραγικότητα των πραγματικών γεγονότων με τη στυλιζαρισμένη δράση και το συνολικά κομικάδικο ύφος.
Για να αρχίσω με τα θετικά, η πλοκή είναι καλοστημένη, με κάθε επεισόδιο να έχει μια κινητήρια δύναμη που -θεωρητικά- κρατάει το ενδιαφέρον του θεατή και σταδιακά αποκαλύπτει την big picture, που δεν είναι μεν τίποτα πρωτότυπο αλλά έχεις μια σωστή εξέλιξη.
Εξαιρετικός ο Al Pacino που για ακόμα μια φορά δείχνει πως δεν ξέρει τι θα πει phone in, πολύ καλός ο Logan Lerman που δυστυχώς συνεχίζει να παίζει τον έφηβο παρότι πλησιάζει τα 30, καθώς και η πάντα ευχάριστη παρουσία της Carol Kane.
Δυστυχώς όμως τα προβλήματα είναι πολλά.
Κατ’ αρχάς, όπως προείπα, ο Weil αποτυγχάνει παταγωδώς να ταιριάξει τις έντονα δραματικές σκηνές και το ιστορικό βάρος που κουβαλούν με το πιο ελαφρύ ύφος της σειράς.
Επίσης, καταφέρνει να έχει δέκα ολόκληρες ώρες και να μην αναπτύξει σχεδόν καθόλου τους χαρακτήρες του πέραν από τους δύο βασικούς. Τελειώνει η σεζόν και δε γνωρίζουμε παρά ελάχιστα για την υπόλοιπη ομάδα των Κυνηγών, κάνοντάς τους τελείως αναλώσιμους.
Όσο για την πλοκή, αυτή μπορεί να έχει ενδιαφέρον στο χαρτί, όμως κάποιοι διάλογοι η ουσία των οποίων επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά, κάποιες κακές επιλογές στο casting και μια γενικότερη ραθυμία, κάνει τα γεμάτα 60λεπτα επεισόδια να μοιάζουν πολύ μεγαλύτερα απ’ ότι θα ‘πρεπε.
Το Hunters είναι ένα πιάτο με σωστές αλλά αταίριαστες πρώτες ύλες, οι οποίες επιπλέον δεν είναι και ιδιαίτερα καλομαγειρεμένες.
Η έλλειψη κάποιας πολύ μεγάλης κοιλιάς που θα με έκανε να το παρατήσω, δεν είμαι σίγουρος αν θα πρέπει να αναλογιστεί στα θετικά ή στα αρνητικά μιας και οι 10 ώρες που σπατάλησα γι’ αυτό σίγουρα δεν ήταν ανταποδοτικά ψυχαγωγικές.
Αλέξανδρος Κυριαζής
1.jpg)
