Ο Ben Affleck (Justice League) αναλαμβάνει τον ρόλο του Jack Cunningham, ενός μεσήλικα χωρισμένου άντρα ο οποίος παλεύει με τον αλκοολισμό.
Ο Affleck έχει προσωπική σχέση με αυτόν τον ρόλο.
Στην αρχή των γυρισμάτων ο ίδιος βρισκόταν στα πρώτα στάδια της απεξάρτησης του από το αλκοόλ.
Ο αγώνας του αντικατοπτρίζεται μέσα στον Jack, και οι ιστορίες τους αποτελούν δύο παράλληλους δρόμους προς την εξιλέωση.
Ο Jack Cunningham περνάει τις μέρες του δουλεύοντας ως εργάτης τη μέρα, και πίνοντας σε ένα μπαρ κατά τη διάρκεια της νύχτας.
Χωρισμένος πλέον, οι μπύρες του αποτελούν τη μοναδική του συντροφιά, πέραν από τις συμβουλές και τον οίκτο που του δείχνει η αδελφή του.
Ο Jack όμως δεν ήταν πάντα έτσι.
Στο λύκειο ήταν το αστέρι της ομάδας του σχολείου του στο μπάσκετ.
Στη συνέχεια παντρεύτηκε.
Όλα αυτά όμως πριν από ένα τραγικό συμβάν το οποίο θα τον ρίξει σε βαθιά κατάθλιψη.
Μια ευκαιρία να προπονήσει την ομάδα μπάσκετ του παλιού του σχολείου θα φέρει νέες πτυχές στη ζωή του.
Αρχικά, Ο Δρόμος της Επιστροφής είχε σχεδιαστεί με σκοπό να σκηνοθετηθεί από τον Affleck.
Μετά την επιτυχία του Argo, αλλά και της στενής σχέσης του με το θέμα, αποτελεί λογική επιλογή.
Ο ίδιος όμως το απέρριψε και την σκηνοθεσία ανέλαβε τελικά ο Gavin O'Connor.
Με αυτό τον τρόπο ο Affleck καταφέρνει να ενσωματώσει τον χαρακτήρα του Jack με ένα πιο ευθύ και άμεσο τρόπο.
Η ταινία ουσιαστικά φαίνεται να συνδυάζει τις εμπειρίες του Affleck με τις καλλιτεχνικές βλέψεις του O'Connor, και έτσι το αποτέλεσμα είναι μια ισορροπημένη ταινία χωρίς πολλά κλισέ και περιττολογίες.
Όπως διαφαίνεται και από τον τίτλο, η ταινία πραγματεύεται την ιδέα ότι για να ξεπεράσει κανείς τα τραύματα του, είναι αναγκαία η επιστροφή σε παρόμοιες καταστάσεις, η αναγνώριση της πηγής του τραύματος, και η συνάντηση μαζί του σε διαφορετικές συνθήκες και με άλλους όρους.
Το πρώτο μέρος, κυριολεκτικής, επιστροφής είναι το σχολείο, εκεί όπου ο ίδιος ανέπτυξε για πρώτη φορά τις αυτοκαταστροφικές του τάσεις.
Η συναναστροφή με μια οικογένεια που περνά τις ίδιες δυσκολίες μαζί του αποτελεί επίσης μια ευκαιρία αντιμετώπισης των δικών του.
Και όπως αναφέρει και ο Affleck, ο ρόλος του στην ταινία το ίδιο.
Ο Δρόμος της Επιστροφής δεν προσφέρει απαραίτητα κάτι ανατρεπτικό.
Αποτελεί με πολλούς τρόπους μια ιστορία που έχουμε όλοι ξαναδεί, ένα αντίστροφο Coach Carter, μια μελέτη ενός εθισμού.
Αποφεύγει παρ’ όλα αυτά να γίνεται στερεοτυπικό, κάτι που οφείλεται εν μέρει στην πραγματική παρουσίαση κάποιων συμπεριφορών από τον Affleck, αλλά και στο σκηνοθετικό βλέμμα του Gavin O'Connor, και κάτι που δίνει, ας είναι και σε μικρό βαθμό, ένα αρκετά μοναδικό χαρακτήρα στην ταινία.
Στους κινηματογράφους από 5 Μαρτίου.
Αντριάν Σαλτέ.
1.jpg)
