Στη ζωή μου σπάνια βλέπω αστυνομικές σειρές ή σειρές μυστηρίου και καταδίωξης.
Μία από την ελάχιστες φορές που το προσπάθησα-η τελευταία ξενόγλωσση που είχα δει είναι ο πολυαγαπημένος Υπαστυνόμος Ρεξ- ήταν εν τέλει πολύ ξεχωριστή για εμένα.
To Bron (σουηδικά), Broen (δανέζικα) ή ελληνιστί «Η Γέφυρα» είναι πραγματικά μία εντυπωσιακή σειρά.
Όντας μεγάλη φαν της σκανδιναβικής κουλτούρας γενικότερα, λάτρεψα αυτή τη σειρά και με συνεπήρε πραγματικά η πλοκή της.
Το πιο δυνατό σημείο της σειράς κατά τη γνώμη μου είναι ξεκάθαρα η πρωταγωνίστρια της, Saga Norén, την οποία υποδύεται η Sofia Helin με τρομακτική επιτυχία.
Δεν πιστεύω συχνά πως ένας ηθοποιός μπορεί να είναι πιο «δυνατός» από την ίδια τη σκηνοθεσία ή την πλοκή της σειράς αλλά εδώ πραγματικά ξεχώρισε.
Σε καμία περίπτωση, βέβαια, η σειρά δε θα μπορούσε να σταθεί με άλλη πρωταγωνίστρια απλά πιστεύω πως χωρίς τη Sofia Helin δεν θα ήταν η ίδια.
Η σειρά διαδραματίζεται τόσο στη Σουηδία όσο και στη Δανία και το επίκεντρο είναι η γέφυρα του Έρεσουντ (δαν.: Øresundsbroen, σουηδ.: Öresundsbron) που ενώνει το νοτιότερο τμήμα της Σουηδίας με την Δανία.
Ένα πτώμα που βρίσκεται ακριβώς στη μέση της γέφυρας αναγκάζει την αστυνομία της πόλης Malmö (Μάλμε) της Σουηδίας να συνεργαστεί με τη δανέζικη αστυνομία.
Υπεύθυνη του τμήματος ανθρωποκτονιών της σουηδικής αστυνομίας είναι η Saga Norén και της δανέζικης αστυνομίας ο Martin Rohde (Kim Bodnia).
Οι δυο τους θα πρέπει να συνεργαστούν για να βρουν την/τον δολοφόνο, αναζητώντας παράλληλα έναν τρόπο διαχειριστούν την μεταξύ τους σχέση και επικοινωνία αλλά και τις διαφορετικές κουλτούρες τους.
Στον 3ο και 4ο κύκλο της σειράς ο συνεργάτης της Saga από τη Δανία αλλάζει και είναι πλέον ο γοητευτικός Henrik Sabroe, που υποδύεται ο αξιαγάπητος Thure Lindhardt, με τον οποίο θα πρέπει να ανακαλύψουν νέους serial killers προσπαθώντας ταυτόχρονα να ανακαλύψουν τη μεταξύ τους σχέση.
Σε όλη τη διάρκεια της σειράς εννοείται αλλά χωρίς να λέγεται ξεκάθαρα ότι η Saga έχει σύνδρομο Άσπεργκερ (διαταραχή του φάσματος του Αυτισμού), καθώς έχει δυσκολίες στην κοινωνική αλληλεπίδραση, τη λεκτική επικοινωνία και κυρίως μειωμένες ικανότητες στην έκφραση των συναισθημάτων και την ενσυναίσθηση.
Ωστόσο, πιστεύω πως είναι ο πιο βαθιά συναισθηματικός, ειλικρινής και τρυφερός χαρακτήρας της σειράς χωρίς δυστυχώς να μπορεί να το εκφράσει όπως αρμόζει στην σύγχρονη κοινωνία της κυριαρχίας του «νευροτυπικού».
Είναι ένας χαρακτήρας ιδιαίτερος και κόντρα στο σύνηθες.
Είναι μία δυναμική γυναίκα, αρχηγός, κυρία του εαυτού της που δεν κρύβεται πίσω από κανέναν άντρα.
Είναι ένα πρότυπο για τη σύγχρονη γυναίκα.
Η Sofia Helin είναι πραγματικά αξιοθαύμαστη στο ρόλο της Saga και μου είναι πραγματικά δύσκολο να τη φανταστώ σε κάτι άλλο (αν και την έχω δει και σε άλλες σειρές και ταινίες όπως το Snowman (2017).
Ήταν σαν να φτιάχτηκε ο ρόλος πραγματικά για αυτήν και δεν μπορείς να μην την λατρέψεις.
Δεν θα μπορούσα να πω ότι η σειρά έχει χτιστεί μόνο γύρω από τη Saga αν και είναι πρωταγωνίστρια.
Σίγουρα, όμως, ο χαρακτήρας της αποτελεί μία γροθιά στο συνηθισμένο και ολόκληρη η εξέλιξη της πλοκής έχει μία έντονη φεμινιστική λογική.
Συζητήσεις και απόψεις που ακούμε σπάνια σε σειρές και ταινίες κάνουν την εμφάνισή τους και αν και σε πολλούς θα ξενίσει αυτό το «ασυνήθιστο», εμένα με εντυπωσίασε.
Ένα ακόμη σημαντικό χαρακτηριστικό της σειράς είναι η παρουσίαση της σχέσης Δανών και Σουηδών που από ό,τι φαίνεται δεν είναι και η καλύτερη.
Για τους Δανούς οι Σουηδοί είναι υπερβολικά σοβαροί ενώ για τους Σουηδούς οι Δανοί μοιάζουν ανίκανοι και κάπως φαφλατάδες.
Υπάρχει γενικότερα στη Σκανδιναβία μία κόντρα-έχθρα ανάμεσα στους δύο λαούς, οι οποίοι αν και τόσο κοντά δεν έχουν καταφέρει να τα βρουν μεταξύ τους.
Ωστόσο, στη σειρά φαίνεται να συνεργάζονται άψογα παρά τις διαφορές τους και είναι σπουδαίο το γεγονός ότι οι δύο χώρες αυτές συνεργάστηκαν τόσο επίμονα για να κάνουν τη συμπαραγωγή της (μαζί με τη Γερμανία).
Σε ένα γκρι φόντο, το αρκετά μεγάλο σκηνοθετικό και συγγραφικό team καταφέρνει να πλάσει ένα εξαιρετικό σκανδιναβικό νουάρ δημιούργημα, που είναι γεμάτο αγωνία, σασπένς και εναλλαγές στην πλοκή.
Όλοι οι συντελεστές αδιαμφισβήτητα έχουν δουλέψει πολύ πάνω σε αυτή τη σειρά κάτι που φαίνεται εκ του αποτελέσματος.
Ατελείωτο μυστήριο, σκληρές εικόνες, ευφάνταστες ιστορίες, έξυπνοι χαρακτήρες.
Τίποτα σε αυτή τη σειρά δεν είναι σίγουρο και αναμενόμενο!
Κάθε σκηνή, κάθε επεισόδιο και κάθε σεζόν μας επιφυλάσσει κάτι απρόσμενο!
Ζωή Γιαννακούλη.
1.jpg)
