Ο πάντα μάχιμος κοινωνικά Spike Lee, δύο χρόνια μετά την επιτυχία του BlacKkKlansman, επιστρέφει την «κατάλληλη» στιγμή.
Στην πραγματικότητα ούτε ο ίδιος δεν ήθελε αυτή η στιγμή να είναι «κατάλληλη» και η ταινία του να συμπέσει με το πλήθος αντιδράσεων, διαμαρτυριών και πορειών που έγιναν παγκοσμίως με αφορμή τη δολοφονία του αφροαμερικανού George Floyd.
Μέσα σε αυτή τη συγκυρία όμως καταφθάνει το νέο του φιλμ, με μια ιστορία η οποία μπορεί να περιστρέφεται γύρω από τον πόλεμο του Βιετνάμ, αλλά παραμένει δυσάρεστα επίκαιρη.
Στην υπόθεση λοιπόν, αυτό που έχουμε είναι ένα reunion τεσσάρων αφροαμερικανών βετεράνων που πολέμησαν στο Βιετνάμ.
Οι τέσσερις άντρες συναντιούνται και πάλι στο Βιετνάμ στη σημερινή εποχή, όπου αναζητούν το πτώμα του πέμπτου άντρα που υπηρέτησαν μαζί, καθώς και έναν θησαυρό που έχει χαθεί μαζί του.
Έτσι οι τέσσερις άντρες επιστρέφουν στα μέρη που πολέμησαν, πραγματοποιώντας ένα ταξίδι αναζήτησης, όσο και εξιλέωσης.
Η ταινία ξεκινάει με έναν ευχάριστο ρυθμό, όπου η επανασύνδεση των τεσσάρων συμπολεμιστών είναι αρκετή για να ελαφρύνει το ύφος παρά τις συχνές κοινωνικές και πολιτικές συζητήσουν που κάνουν.
Γιατί αυτό που βλέπουν και οι ίδιοι μετά από τόσα χρόνια, είναι ότι ο ρατσισμός και οι ανισότητες που υπήρχαν και τη δεκαετία του 60, υπάρχουν και σήμερα.
Με τη διαφορά ότι σήμερα είναι περισσότερο καμουφλαρισμένες, αλλά για αυτόν τον λόγο, και πολύ πιο επικίνδυνες.
Όσο ξετυλίγεται όμως το σενάριο, η ταινία μεταλλάσσεται σταδιακά προς μια καθαρόαιμη περιπέτεια, με ορισμένες μάλιστα έντονες και αιματοβαμμένες σκηνές.
Εδώ συμβάλλουν και οι ζωντανές ερμηνείες των πρωταγωνιστών, με τους Delroy Lindo (Malicious) και Clarke Peters (Three Billboards oputside Ebbing, Missouri) να «συγκρούονται» στους πρώτους ρόλους, ενώ μικρότερη αλλά καθοριστική για την πλοκή συμμετοχή έχει ο «Black Panther», Chadwick Boseman.
Ανά στιγμές το αποτέλεσμα είναι καθηλωτικό, αλλά το σύνολο στη διάρκεια των 150 λεπτών δεν είναι απόλυτα δεμένο, με τα διαφορετικά είδη ανά περιόδους να μην αλληλοσυμπληρώνονται.
Δράμα, κωμωδία, περιπέτεια, ακτιβισμός, πολιτική, όλα περιπλέκονται ελαφρώς άνισα, αλλά πάντα καλοπροαίρετα με την κοινωνική ταυτότητα του δημιουργού.
Έτσι αυτό που έχουμε είναι μια καλοφτιαγμένη και ευαισθητοποιημένη κοινωνικά ταινία από τον Spike Lee που παραμένει σε φόρμα παρά τις μικρές υφολογικές ανισότητες που παρατηρούνται κατά την παρακολούθηση.
Γιώργος Νυκταράκης.