Η εποχή που το όνομα της Maribel Verdú (El Laberinto del Fauno, Y tu Mamá También) είχε αρκετή βαρύτητα ώστε να γεμίσει αίθουσες, ανήκει στο παρελθόν. Εδώ και αρκετά χρόνια, η συμπαθής Ισπανίδα ηθοποιός περιορίζεται σε ταινίες που έρχονται στη χώρα μας για μια ξεπέτα στα θερινά, και το El Asesino de los Caprichos δεν αποτελεί εξαίρεση.
Όλα ξεκινούν από μια δολοφονία. Μια γόνος πλούσιας οικογένειας βρίσκεται νεκρή και “στημένη” σε ένα τόπο εγκλήματος που θυμίζει έργο τέχνης. Οι ντετέκτιβς Carmen Cobos και Eva González αναλαμβάνουν την υπόθεση, με τις σχέσεις των δύο γυναικών να μην είναι καθόλου αρμονικές. Η Carmen είναι απόλυτα αφοσιωμένη στη δουλειά της, είναι έξυπνη αλλά αφόρητα δύστροπη και περνάει τα βράδια της εναλλάξ στο κρεβάτι είτε του διοικητή της είτε ενός γοητευτικού δημοσιογράφου. Η Eva από την άλλη, έχει την οικογένειά της, τα δυο της παιδάκια, που αποτελούν προτεραιότητα της ζωής της. Ενώ οι δυο τους προσπαθούν να συνεργαστούν ώστε να εξιχνιάσουν την υπόθεση, τα θύματα αυξάνονται, με τις δυο ντετέκτιβς να ανακαλύπτουν πως αυτό που τα συνδέει είναι τα «Καπρίτσια» του Φρανθίσκο Γκόγια, μια σειρά χαρακτικών έργων του μεγάλου Ισπανού καλλιτέχνη που φαίνεται πως αποτελούν έμπνευση για τον δράστη.
Το El Asesino de los Caprichos έχει μια generic ντετεκτιβίστικη ιστορία, είναι ένα φρανκενσταϊνικό τέρας γεμάτο από “δανεισμένα” στοιχεία από κορυφαίες ταινίες του είδους, τα οποία δεν έχει ιδέα τι να τα κάνει και πως να τα διαχειριστεί.
Σχεδόν ολόκληρη η πρώτη ώρα του φιλμ είναι ένα αφόρητα βαρετό βραδύκαυστο φυτίλι, που αντί να στήνει την ατμόσφαιρα και να μας συστήνει τους ενδιαφέροντες αλλά επίσης “δανεισμένους” χαρακτήρες, φλυαρεί, επαναλαμβάνεται και αμελεί τελείως το βασικό στόρυ.
Μερικές δυναμικές σκηνές στη συνέχεια, ξυπνούν το θεατή για λίγο από το λήθαργο, όμως όταν φτάνει η ώρα της λύσης του μυστηρίου, σενάριο και σκηνοθεσία αποδεικνύονται εκνευριστικά ανίκανα να ενώσουν τα κομμάτια του παζλ, με τις όποιες ελπίδες για ένα έστω ικανοποιητικό φινάλε όχι απλά να εξανεμίζονται, αλλά να γυρίζουν μπούμερανγκ.
Το El Asesino de los Caprichos μοιάζει με extended πιλότο procedural τηλεοπτικής σειράς που κόπηκε πριν καν βγει στον αέρα. Δεν είναι τυχαίο ούτε ότι το μόνο βραβείο που έχει πάρει είναι εκείνο της χειρότερης ερμηνείας για την Verdú, ούτε ότι η ταινία πάτωσε και στο ισπανικό box office, ούτε ότι στα μέρη μας έρχεται τη πιο νεκρή βδομάδα του κινηματογραφικού ημερολογίου. Αγνοήστε το.
Αλέξανδρος Κυριαζής
1.jpg)
