Έχω την εντύπωση πως δεν κατάφερε ποτέ να μπει στη λίστα των ταινιών με τις οποίες μεγάλωσαν τα παιδιά στην Ελλάδα των 90's.
Ίσως ήταν η υπερβολικά δραματική πλοκή, ίσως οι σχετικά λίγες φορές που προβλήθηκε στη tv, το The Secret Garden της Agnieszka Holland νομίζω πως δεν θεωρείται “κλασσικό” παρά από ελάχιστους. Δε μπορώ να βάλω τον εαυτό μου ανάμεσά τους, όμως σίγουρα είναι μια ταινία που εκτιμώ ιδιαίτερα και η είδηση μιας νέας διασκευής του μυθιστορήματος της Frances Hodgson Burnett δε θα μπορούσε παρά να μου προκαλέσει το ενδιαφέρον.
Βρισκόμαστε στα 1947, με την κεντρική ηρωίδα την Mary Lennox (Dixie Egerickx), ένα δεκάχρονο κορίτσι που ζει πλουσιοπάροχα σε μια βίλα στην βρετανική Ινδία.
Με τη χώρα να βρίσκεται σε αναταραχή λόγω της διάσπασης Ινδίας και Πακιστάν, οι γονείς της πεθαίνουν σχεδόν ταυτόχρονα από χολέρα, και το κορίτσι μένει πίσω ολομόναχο στην έρημη βίλα, μέχρι που κατά τύχη να την ανακαλύπτει ο βρετανικός στρατός και αναζητώντας κάποια οικογένεια ανακαλύπτουν πως μοναδικός συγγενής είναι ο Archibald Craven (Colin Firth, 1917), ένας ξεπεσμένος λόρδος που ζει σε μια μισοκατεστραμμένη έπαυλη στους ομιχλώδεις βάλτους του Yorkshire της Αγγλίας, με την μικρή να ξεκινάει το μακρύ ταξίδι.
Εκεί την υποδέχεται η αυστηρή οικονόμος Mrs Medlock (Julie Walters, Mary Poppins Returns), που της λέει τους αυστηρούς κανόνες του σπιτιού, με την κακομαθημένη και υπερόπτισσα Mary να δυσκολεύεται να προσαρμοστεί.
Είναι ολομόναχη, θλιμμένη αλλά και πεισματάρα.
Μοναδική της παρέα ένας αδέσποτος σκύλος και μια νεαρή υπηρέτρια (Isis Davis).
Μέχρι που όλα αρχίζουν να αλλάζουν όταν γνωρίζει τον Colin (Edan Hayhurst), τον εξίσου με εκείνη κακομαθημένο ξάδερφο που λόγω μια σοβαρής ασθένειας βρίσκεται συνέχεια κλινήρης, και τον Dickon (Amir Wilson), τον γεμάτο ζωντάνια κηπουρό.
Τα τρία παιδιά δεν θα αργήσουν να γίνουν φίλοι και μέσα από την ανακάλυψη ενός κρυμμένου παραδείσου στην άκρη του κήπου, θα ξαναφέρουν την ελπίδα.
Η γεμάτη συναισθήματα ιστορία του βιβλίου ήταν ένα σίγουρο στοίχημα με τη πλοκή του φιλμ να είναι ενδιαφέρουσα τόσο στον θεατή που δεν έχει πρότερη επαφή με το υλικό όσο στους γνώστες του, ανεξαρτήτως ηλικίας.
Εκεί δυστυχώς που το The Secret Garden πάσχει είναι στην ερμηνεία και οπτικοποίηση αυτής της ιστορίας, με αρκετά με κάποιες μικρές αλλαγές στο ύφος αλλά και κάποιες κακές επιλογές να χαλάνε το γλυκό.
Ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα είναι η “στρογγυλοποίηση” αυτών των συναισθημάτων, με τη ταινία να μην είναι τόσο δραματική όσο θα έπρεπε, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα να μη μπορεί να αγκιστρώσει το θεατή, και κατ’ επέκταση να χάνει σε δυναμικότητα και το φωτεινό της σκέλος.
Αλληλένδετα μέτριες είναι και οι ερμηνείες των τριών παιδιών που πρωταγωνιστούν λες και παίζουν σε παιδική παράσταση, με τον θεατρικό στόμφο και τις υπερβολές να τους κάνουν αδιάφορους.
Αλληλένδετα μέτριες είναι και οι ερμηνείες των τριών παιδιών που πρωταγωνιστούν λες και παίζουν σε παιδική παράσταση, με τον θεατρικό στόμφο και τις υπερβολές να τους κάνουν αδιάφορους.
Οι μικρότερες ηλικίες θα εκτιμήσουν τα πολύχρωμα cgi, χωρίς φυσικά αυτά να μπορούν να γεμίσουν το κενό, με τον τηλεοπτικό σκηνοθέτη Marc Munden να μοιάζει πως πουλάει φύκια για μεταξωτές κορδέλες.
Ο νέος Μυστικός Κήπος μπορεί να είναι λίγο πιο φανταχτερός αλλά έχει χάσει, όχι ολοκληρωτικά αλλά σε μεγάλο βαθμό τη μαγεία του.
Μπορεί η καρδιά να βρίσκεται ακόμα εκεί, όμως το σώμα ασθενεί, με τους θεατές να έχουν πολύ καλύτερες επιλογές για να απολαύσουν τη κλασσική ιστορία.
Στους κινηματογράφους από 22 Οκτωβρίου.
Αλέξανδρος Κυριαζής
Αλέξανδρος Κυριαζής
1.jpg)
