Η Αγγλίδα Mary ασπάστηκε το Ισλάμ για να παντρευτεί τον αγαπημένο της Ahmed. Δεκαετίες αργότερα, εκείνος άξαφνα πεθαίνει, αφήνοντάς την μόνη να διαχειριστεί όχι μόνο τη θλίψη της αλλά και την ανακάλυψη της ύπαρξης της Genevieve, μιας Γαλλίδας με την οποία είχε κάποιου είδους σχέση. Αποφασισμένη να μάθει την αλήθεια, παίρνει το πλοίο για το γειτονικό Calais. Η αμηχανία της πρώτης τους γνωριμίας, την εμποδίζει να αποκαλύψει την ταυτότητά της, με την Mary να μένει στο σπίτι της Genevieve ως καθαρίστρια ανακαλύπτοντας σταδιακά την πικρή αλήθεια για τον σύζυγό της ενώ ταυτόχρονα έρχεται κοντά με την “αντίζηλό” της.
Υποτονικό δράμα με περιορισμένους διαλόγους που βασίζεται περισσότερο στις σιωπές και στα βλέμματα.
Η ιστορία του πρωτοεμφανιζόμενου Aleem Khan έχει εξ αρχής ένα κάποιο ενδιαφέρον και στην εξέλιξή της παίρνει τις στροφές που δεν περιμένουμε, κάτι που μπορούμε να αναγνωρίσουμε ως καλή πρόθεση, όμως στη πράξη δεν υπάρχει κάποιο κέρδος.
Η παρουσίαση έχει προβλήματα. Το πρώτο κεφάλαιο με τη γνωριμία των δύο γυναικών, στη προσπάθειά του να βγάλει το σοκ και την αμηχανία της Mary είναι ενοχλητικά άγαρμπο, αποτυγχάνοντας παταγωδώς να βγάλει οποιοδήποτε συναίσθημα, με το στοίχημα της ταινίας να χάνεται από νωρίς. Οι μικροεκπλήξεις της συνέχειας προσδίδουν ένα ενδιαφέρον, όμως και πάλι η ταινία στερείται δυναμικότητας και πρόκλησης ενσυναίσθησης, με βασικότερη αιτία αυτού τις πολύ μέτριες ερμηνείες των τριών πρωταγωνιστών.
Μια “μικρή” ταινία που έχει αρκετό επαγγελματισμό για να παιχτεί σε μερικά φεστιβάλ, όμως μέχρι εκεί.
Αλέξανδρος Κυριαζής
1.jpg)
