Το The Secret of
Kells ήταν με διαφορά η καλύτερη ταινία κινουμένων σχεδίων του 2009 και με είχε
εξοργίσει να το βλέπω να χάνει το Oscar από το Up.
Το Song of the Sea ομολογώ πως χάθηκε κάπου στη λίστα των “αυτό θέλω πολύ να το δω”.
Το Song of the Sea ομολογώ πως χάθηκε κάπου στη λίστα των “αυτό θέλω πολύ να το δω”.
Φέτος ο Tomm Moore ολοκληρώνει την irish folklore τριλογία του με το Wolfwalkers, το οποίο
απλά είναι η καλύτερη ταινία κινουμένων σχεδίων του 2020, όμως προς μεγάλη
ειρωνεία πρόκειται να χάσει και πάλι το Όσκαρ από μια ενοχλητικά υπερτιμημένη
ταινία της Pixar.
Η ταινία μας πάει
στο -υπό αγγλική κατοχή- Kilkenny της Ιρλανδίας στα 1650.
Εκεί ζει η 12χρονη Robyn
Goodfellowe, κόρη ενός Άγγλου αξιωματικού που έχει τον τίτλο του Κυνηγού, με
εντολές να καθαρίσει την γύρω περιοχή από τους λύκους που επιτίθενται στους
υλοτόμους.
Η μικρή αντί για τις δουλειές του σπιτιού, προτιμάει να εξασκείται
με τη βαλλίστρα της ώστε να γίνει και εκείνη κυνηγός σαν τον πατέρα της.
Παρότι στη πόλη
υπάρχει η μύθος του ανθρώπου που επικοινωνεί με τους λύκους, κανείς δεν τον
πιστεύει, μέχρι που μια μέρα που η Robyn προσπαθεί να αποδείξει την ικανότητά της
στον πατέρα της και φτάνει μέχρι τα βάθη το δάσους, γνωρίζει την Mebh, ένα κορίτσι
που κάθε βράδυ μεταμορφώνεται σε λύκο!
Ο αρχικός τρόμος
δεν αργεί να εξελιχθεί σε φιλία, με την Robyn να προειδοποιεί την Mebh να φύγει από το δάσος γιατί θα του βάλουν φωτιά, όμως εκείνη της εξηγεί πως
δεν μπορεί να φύγει πριν βρει τη μητέρα της.
Τα δύο κορίτσια θα αναγκαστούν να
τα βάλουν με ολόκληρο τον αγγλικό στρατό για να καταφέρουν να σώσουν τους
λύκους…
Θα μου επιτρέψετε
να ξεκινήσω το σχολιασμό του Wolfwalkers με ένα σημαντικό του μειονέκτημά, που δεν
είναι άλλο από την ημιτελή ενσωμάτωση των ιρλανδικών μυθολογικών στοιχείων στην
ιστορία.
Τι ακριβώς είναι οι wolfwalkers και ποιες
οι δυνάμεις τους, ποιες είναι η Mebh και η μητέρα της και γιατί είναι wolfwalkers, πότε ακριβώς αλλάζουν μορφή γιατί αναφέρεται ένα
κανόνας ο οποίος κατά τη διάρκεια της ταινίας γίνεται λάστιχο, σε ποιον ανήκουν
οι τοιχογραφίες και ποιος ο ρόλος των άλλων λύκων;
Γενικά η ταινία αφήνει πολλά
αναπάντητα ερωτήματα, όχι καίριας σημασίας ώστε να δημιουργούν plot holes, αλλά αφού μας
βάζουν σε έναν τέτοιο υπέροχο κόσμο, είναι κρίμα να σου τον δίνουν μισό!
Θέλετε κι άλλα
προβλήματα;
Λυπάμαι, δεν έχει!
Το Wolfwalkers είναι απλά μαγικό!
Το Wolfwalkers είναι απλά μαγικό!
Έχει μια κεντρική
ιστορία γεμάτη φαντασία και συναρπαστική -έστω και ελαφρώς προβλέψιμη- πλοκή
που σε γραπώνει και δεν σε αφήνει να πάρεις τα μάτια σου από την οθόνη μέχρι το
τελευταίο λεπτό.
Έχει έναν εικαστικό τομέα που δε μπορείτε παρά να λατρέψετε,
με το γνωστό γεωμετρικό στυλ του Moore που ήταν
πρωτότυπο μεν αλλά λίγο περιοριστικό, εδώ να είναι αρκετά πιο ελεύθερο και πολύ
πιο “γλυκό”.
Έχει και δυο κεντρικές ηρωίδες που αλληλοσυμπληρώνονται ξεκινώντας
από αντίστροφες αφετηρίες κινούμενες προς τον ίδιο στόχο, την επιβίωση και την
οικογένεια, με τις μικρές Honor Kneafsey (Crooked House) και Eva Whittaker που
τους δανείζουν τις φωνές τους να κάνουν καταπληκτική δουλειά.
Το 2020 στο τομέα
των κινουμένων σχεδίων με είχε απογοητεύσει οικτρά (βλέπε Onward, Soul, Over the Moon The Willoughbys) σε σημείο να φοβάμαι μη τυχόν παραγέρασα για “μικιμάου”.
Ευτυχώς, το Wolfwalkers διέλυσε τους φόβους προσφέροντας ένα δίωρο γεμάτο δυνατά συναισθήματα και
ομορφιά.
Αλέξανδρος Κυριαζής
