Παρότι κοντεύουν 15 χρόνια απ’ όταν ο Liam Neeson πήρε το όπλο του στο Taken και από τότε μοιάζει να έχει γίνει προέκταση του χεριού του, προσωπικά προσπαθώ να αποστρέφω το βλέμμα μου σε αυτό το κομμάτι της καριέρας του.
Έχω ασχοληθεί με πολύ λίγες από δαύτες και είναι ήδη παραπάνω από αρκετές.
Για κακή μου τύχη, σε αυτές προστέθηκε πρόσφατα και το Honest Thief, από το οποίο ήλπιζα να έχω γλιτώσει οριστικά όταν έχασε την πρεμιέρα του τον περασμένο Νοέμβριο λόγω καραντίνας, αλλά δυστυχώς ο διανομέας δεν το ξέχασε και μας το σέρβιρε…
Ο Tom είναι ληστής τραπεζών που τα τελευταία χρόνια έχει ξαφρίσει μια ντουζίνα μικρά επαρχιακά υποκαταστήματα, χωρίς κανείς να μπορεί να καταλάβει πως μπαίνει και βγαίνει χωρίς να αφήνει κανένα ίχνος.
Η ζωή του αλλάζει όταν γνωρίζει την γοητευτική Annie και είναι έτοιμος να ξεκινήσει μια νέα ζωή μαζί της.
Δεν μπορεί όμως να το κάνει πριν «τελειώσει» με το παρελθόν του, έτσι αποφασίζει να παραδοθεί στην αστυνομία, παραδίδοντας μαζί και όλα τα κλοπιμαία, με αντάλλαγμα μια σύντομη φυλάκιση, ώστε να βγει όσο το δυνατόν συντομότερα και να περάσει το υπόλοιπο της ζωής του με την αγαπημένη του.
Για κακή του τύχη, οι πράκτορες που αναλαμβάνουν την υπόθεσή του αποφασίζουν να κρατήσουν τα εκατομμύρια για τον εαυτό τους και να ξεφορτωθούν τον Tom.
Δεν ήξεραν με ποιον έμπλεξαν…
Διαβάζοντας και μόνο την σύνοψη, μπορεί κάποιος να καταλάβει πόσο εξωφρενικά ανόητο είναι το βασικό στόρι.
Ωραία, αυτό τριπλασιάστε το μιας και υλοποίηση είναι τρισχειρότερη!
Το σενάριο δεν ενδιαφέρεται που η ιστορία είναι γεμάτη τρύπες και ανοησίες, δεν ενδιαφέρεται ούτε καν να την σερβίρει με έναν πειστικό τρόπο, ζητάει απλά να την δεχτείς, take it or leave it…
Αν το καταφέρετε, κατεβάσετε ρολά στη λογική και τη νοημοσύνη σας, αγνοήσετε τη σεναριακή χλαπάτσα και το γεγονός ότι λίγο-πολύ ξέρετε ακριβώς τι θα συμβεί μέχρι το φινάλε, αλλά και τους κάκιστους Jai Courtney (Terminator Genisys) και Anthony Ramos (Godzilla: King of the Monsters) που πείθουν περισσότερο ως πράκτορες Προ-Πο παρά του FBI, το Honest Thief ομολογουμένως καταφέρνει να κρατήσει τον θεατή με τον ρυθμό να είναι ικανοποιητικό, τις σκηνές δράσης αρκούντως δυναμικές και το love story μεταξύ Neeson και Kate Walsh (The Perks of Being a Wallflower) να πείθει, έστω και αποκλειστικά λόγω χημείας των δυο τους.
Σε λιγότερο από δύο χρόνια, το Honest Thief θα διαφημίσει την πανελλήνια πρεμιέρα του σε κάποιο ελεύθερο κανάλι και πιθανότατα εκείνη θα είναι και η τελευταία φορά που κάποιος θα ακούσει τον τίτλο του… και πολύ του είναι.
Αλέξανδρος Κυριαζής
1.jpg)
