Χωρίς να το πολυκαταλάβουμε, έχει περάσει ενάμισης χρόνος από το Frozen II, την τελευταία ταινία των Walt Disney Animation Studios και ομολογουμένως, και ειδικά μετά τις σερί απογοητεύσεις της Pixar, μας έλειψαν.
Το Raya and the Last Dragon έκανε τυπικά πρεμιέρα τον Μάρτιο στο Disney+, με την πλατφόρμα όμως να μην είναι διαθέσιμη στην Ελλάδα και τους κινηματογράφους να είναι κλειστούς, η Feelgood υποχρεωτικά την έβαλε στον πάγο, και τώρα που η κατάσταση αρχίζει να ομαλοποιείται, έφτασε η ώρα να ξαμοληθεί στις σκοτεινές οθόνες… έστω και τις θερινές.
Η ιστορία μας πάει στο μυθικό κόσμο της Kumandra, έναν ειρηνικό κόσμο όπου ζούσαν αρμονικά άνθρωποι και δράκοι, μέχρι που οι διαβολικοί Druun επιτίθενται και τους μετατρέπουν όλους σε πέτρα.
Η τελευταία δράκος Sisudatu, συγκεντρώνει και χρησιμοποιεί όλη τη μαγική δύναμη της φυλής της σε μια σφαίρα, την οποία χρησιμοποιεί για να διώξει τους Druun και να επαναφέρει στη ζωή τους ανθρώπους.
500 χρόνια αργότερα, δεν υπάρχουν πια δράκοι και η Kumandra έχει χωριστεί σε πέντε βασίλεια, τα οποία επιθυμούν τη δύναμη της σφαίρας για λογαριασμό τους. Η έχθρα μεταξύ τους οδηγεί στο σπάσιμο της σφαίρας, με κάθε φυλή να παίρνει από ένα κομμάτι, κάτι που επιτρέπει στους Druun να επιστρέψουν.
Η Raya είναι η κόρη του αρχηγού του βασιλείου της Καρδιάς και ξέρει πως ο μόνος τρόπος για να σωθεί ο κόσμος είναι να βρει τον τελευταίο δράκο, την Sisudatu και να ενώσει τη μαγική σφαίρα, με τον δρόμο της να την οδηγεί σε απίστευτες περιπέτειες…
Μετά το επιτυχημένο πέρασμα από την Πολυνησία στο Moana, η Disney παραμένει στην ευρύτερη περιοχή αλλά μας πάει πιο βορειοδυτικά και παρότι ο δράκος στον τίτλο παραπέμπει σε Κίνα, το Raya and the Last Dragon είναι στη πραγματικότητα εμπνευσμένο από μύθους των χωρών της νοτιοανατολικής Ασίας (Ταϊλάνδη, Βιετνάμ, Ινδονησία, Μαλαισία κτλ).
Να ξεκινήσω με το βασικό και ίσως το μοναδικό σοβαρό μειονέκτημα της ταινίας, τη βασική της πλοκή, η οποία πραγματικά δεν θα μπορούσε να είναι πιο προβλέψιμη, αφού από την εισαγωγή ακόμα ξέρουμε ακριβώς τα βήματα που θα ακολουθήσει, και παρά τις κάποιες παρακάμψεις, δεν πέφτουμε έξω.
Εδώ μπορούν βέβαια να μπουν δυο αστερίσκοι, πρώτον πως έχουμε να κάνουμε με μια ταινία κινουμένων σχεδίων, άρα κατά κύριο λόγο παιδική, έτσι θα πρέπει να περάσει το μήνυμα που θέλουμε, το οποίο είναι εκείνο της ενότητας και της συμφιλίωσης, και δεύτερον πως την ίδια πάνω κάτω πλοκή είχε -με προφανώς τεράστιες διαφορές στην ανάπτυξή της- και ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών!
Το Raya and the Last Dragon είναι πραγματικά μια επική περιπέτεια, με όλη την έννοια της έκφρασης.
Η ηρωίδα ταξιδεύει σε πολλούς και εντυπωσιακά διαφορετικούς κόσμους, ο καθένας πιο όμορφα και χαρακτηριστικά σχεδιασμένος από τον προηγούμενο, στους οποίους βρίσκει περιπέτειες, άλλες περισσότερο και άλλες λιγότερο συναρπαστικές, αστείες ή διασκεδαστικές αλλά χωρίς ποτέ το κοντέρ του ρυθμού να πέσει κάτω από τα ανεκτά επίπεδα.
Εν έτι 2021, σχεδόν δεν υπάρχει πια λόγος να μιλάμε για την ποιότητα των γραφικών, όμως στο Raya πραγματικά δεν υπάρχει πλάνο που δεν θα μπορούσε να σταθεί μόνο του ως wallpaper στον υπολογιστή σας.
Ένα μικρό παράπονο που έχω σε αυτόν τον τομέα είναι κάποιες “δυτικές” και παλιομοδίτικες επιλογές στο σχεδιασμό των χαρακτήρων που σίγουρα θα μπορούσαν να είναι πιο… Ασιάτες.
Είναι πια ξεκάθαρο πως η μαμά-Disney έχει ξαναπάρει τα ηνία στο χώρο του animation και δεν έχει σκοπό να επαναλάβει λάθη του παρελθόντος.
Ακόμα κι αν το πιτσιρίκι σας δεν σας το ζητήσει, πάρτε το εσείς απ’ το χέρι και μη χάσετε την ευκαιρία να απολαύσετε το Raya and the Last Dragon σε μεγάλη οθόνη.
Α και μη ξεχάσετε τα χαρτομάντιλα γιατί το τελευταίο πεντάλεπτο θα τα χρειαστείτε!
Αλέξανδρος Κυριαζής
1.jpg)
