Η εμπορική επιτυχία των πρώτων blockbusters που βγήκαν στις αίθουσες μετά τη καραντίνα απέδειξε πως οι θεατές πεινάνε να ξαναδούν αυτά τα εξωφρενικά υπερθεάματα όπως τους αξίζει.
Σε αυτή ακριβώς τη κατηγορία ανήκει και το Free Guy, η νέα sci-fi κωμική περιπέτεια της 20th Century Fox με τον “ξεχασμένο” Shawn Levy (τριλογία Night at the Museum) στη σκηνοθεσία και δικαιολογημένα αξιαγάπητο Ryan Reynolds (Deadpool, 6 Underground) στο πρωταγωνιστικό ρόλο. Για να δούμε περί τίνος πρόκειται…
Η ιστορία ξεκινάει στην Free City, μια “περίεργη” πόλη που όλα μοιάζουν.. extreme, αφού δεξιά κι αριστερά συμβαίνουν ληστείες, φόνοι, και εκρήξεις και στους δρόμους κυκλοφορούν από πολεμικά τζετ μέχρι τανκς!
Σε αυτή τη πόλη ζει ο Guy, ένας βαρετός υπάλληλος τραπέζης που μοναδικό ρόλο έχει να ξυπνάει, να πίνει τον καφέ του, να πηγαίνει στη δουλειά του, να πέφτει θύμα ληστείας και πάλι απ’ την αρχή.
Χωρίς να το γνωρίζει, ο Guy δεν είναι παρά ενας npc σε ένα δημοφιλές mmo βιντεοπαιχνίδι που ετοιμάζεται για κλείσιμο αφού ο δημιουργός του, Antwan έχει έτοιμο το sequel, και παρά τις υποσχέσεις, δεν έχει σκοπό να κρατήσει τίποτα από το πρώτο!
Η Millie και ο Keys είναι δυο φίλοι προγραμματιστές που έγραψαν έναν επαναστατικό αλγόριθμο τεχνητής νοημοσύνης, τον οποίον ο Antwan τους έκλεψε και πάνω σε αυτόν δημιούργησε το εν λόγω παιχνίδι του, χωρίς φυσικά να το παραδεχτεί.
Η Millie δεν έχει σκοπό να το αφήσει να περάσει έτσι και στη προσπάθειά της να βρει αποδείξεις για τη κλοπή, συνδέεται στο παιχνίδι όπου τυχαία συναντάει τον Guy!
Αυτή η συνάντηση αποδεικνύεται μοιραία, προκαλώντας αλυσιδωτές αντιδράσεις οι οποίες “ξυπνούν” τον Guy, με τη παρέα των τριών να ενώνουν τις δυνάμεις τους για να σταματήσουν τον Antwan.
Ο σεναριογράφος των The Christmas Chronicles, The Addams Family και Scoob, Matt Lieberman δεν είναι ακριβώς άτομο εμπιστοσύνης, όμως η κεντρική ιστορία του Free Guy μόνο αδιάφορη και τζενέρικ δεν είναι, και χρησιμοποιώντας την video-game και pop κουλτούρα στήνει μια πολύ ενδιαφέρουσα και πολυεπίπεδη πλοκή που αν αναλύσουμε λίγο περισσότερο κουβαλάει με επιτυχία ιδέες από σημαντικές ταινίες όπως το The Truman Show.
Αν και αυτές οι ιδέες συνδυάζονται έξυπνα με τη γνωστή τρέλα του Reynolds, η ταινία παρουσιάζει μια χτυπητή ανισορροπία, αναλώνοντας ολόκληρο το πρώτο μισό της για να παρουσιάσει τα basics της ιστορίας, αφήνοντας την αίσθηση στον θεατή, και ειδικά στον gamer θεατή που παίζει στα δάχτυλα ορολογίες όπως npc, avatar και level up, πως η πρώτη ώρα δεν είναι παρά μια extended έκδοση του trailer!
Και εκεί που ομολογώ πως είχα απογοητευτεί, το Free Guy αρχίζει να δείχνει τα δόντια του και αυτά προς μεγάλη μου έκπληξη δεν είναι ούτε οι εντυπωσιακές σκηνές δράσης με τα πλούσια cgi εφέ, ούτε το χιούμορ που με αρκετή δυσκολία μπαλαντζάρει μεταξύ PG13 και R, αλλά η καρδιά του.
Η σωστή ανάπτυξη των χαρακτήρων και των σχέσεων της πρωταγωνιστικής τριάδας Ryan Reynolds, Jodie Comer (Killing Eve) και Joe Keery (Stranger Things) αποδίδει επιτέλους καρπούς.
Η πορεία τους προς τον κοινό στόχο δεν είναι απλά μια σειρά action sequences, ακριβώς το αντίθετο, είναι μια αναπάντεχα ολοκληρωμένη περιπέτεια με ήρωες που ο θεατής έχει ήδη αγαπήσει και ενώνουν τις δυνάμεις τους για να σταματήσουν τον γραφικά κακό Taika Waititi.
Σε αυτό το δεύτερο μέρος είναι που το χιούμορ που έμοιαζε σαχλό απογειώνεται (αν και χάνεται μια τεράστια ευκαιρία για cameo του Jeff Bridges), που τα εντυπωσιακά εφέ που έμοιαζαν αδιάφορα αποκτούν αξία και που τα pop culture references γαργαλούν απολαυστικά τον geek που κρύβουμε μέσα μας.
Το Free Guy είναι σίγουρα “ανισόρροπο” και σε καμιά περίπτωση δεν μπορώ να του δώσω πλήρη άφεση αμαρτιων για το άνευρο πρώτο μέρος του, όμως το δεύτερο μισό του με αποζημίωσε -σχεδόν- πλήρως με το τελικό πρόσημο να είναι κάτι παραπάνω από θετικό, εκπλήσσοντας με τις έξυπνες ιδέες του, την πλούσια και ψυχαγωγική πλοκή του και φυσικά με τα συναισθήματα που καταφέρνει να προκαλέσει.
Αλέξανδρος Κυριαζής
1.jpg)
