Πριν 22 χρόνια και το 1999, η ταινία Matrix ήρθε να αναστατώσει τον κινηματογραφικό χώρο με την εντυπωσιακή σκηνοθεσία, τα πρωτοποριακά εφέ, και ένα ευφάνταστο σενάριο με μπόλικες φιλοσοφικές προεκτάσεις που έκαναν το φιλμ να ξεχωρίζει από μια κοινή περιπέτεια φαντασίας.
Οι δύο συνέχειες από την άλλη δεν ήταν ανάλογου επιπέδου, εστιάζοντας περισσότερο στη δράση και στον εντυπωσιασμό. Παρόλα αυτά διατηρούσαν το όραμα που είχε χτιστεί στο πρώτο φιλμ κλείνοντας (φαινομενικά) την ιστορία.
Αλλά στην πραγματικότητα οι ιστορίες δεν τελειώνουν, όπως αναφέρεται και στην καινούργια ταινία, απλά ξαναπαρουσιάζονται.
Και κάπου εδώ έρχεται η Lana Wachowski που παίρνει πάνω της το μεγαλύτερο βάρος αυτής της τέταρτης ταινίας, κάνοντας ένα ιδιαίτερα φιλόδοξο φιλμ το οποίο αποτελεί ένα συνδυασμό sequel, καθώς το στόρι τοποθετείται αρκετά χρόνια μετά την ολοκλήρωση των γεγονότων της τρίτης ταινίας, αλλά και reboot καθώς πολλά τα οποία έχουμε ήδη δει, τα ξαναβλέπουμε από μια καινούργια οπτική.
Ένα πολύ φιλόδοξο και αναπόφευκτα μπερδεμένο project, που προκαλεί δυστυχώς περισσότερες ενστάσεις παρά επιδοκιμασίες.
Ποντάροντας (υπερβολικά) στη νοσταλγία, η δημιουργός προσπαθεί εκβιαστικά σχεδόν να μας θυμίσει τις προηγούμενες ταινίες, ξαναπαρουσιάζοντας σκηνές και πρόσωπα, ενώ και η επανεμφάνιση παλαιότερων χαρακτήρων με νέους ηθοποιούς γίνεται πολλές φορές χωρίς αρκετές εξηγήσεις. Το τελευταίο διακατέχει όλο το σενάριο το οποίο μπορεί να έχει ορισμένες έξυπνες ιδέες, αλλά πολλές από αυτές μένουν τουλάχιστον ασαφείς.
Τα παραπάνω καμουφλάρονται ελαφρώς με μια πιο ανάλαφρη και πιο χιουμοριστική εκδοχή σε σχέση με τις προηγούμενες ταινίες, δείχνοντας και μια ειλικρινή αυτοσαρκαστική διάθεση, εξηγώντας άμεσα και στην ταινία τους λόγους που έγινε το τέταρτο φιλμ, σχολιάζοντας θέματα παραγωγής, οικονομικών δεδομένων, αλλά και της γενικότερης κινηματογραφικής εποχής.
Όσον αφορά τους ηθοποιούς, Matrix χωρίς Keanu Reeves δεν γίνεται, έτσι ο ιδιαίτερα αγαπητός ηθοποιός επιστρέφει στο ρόλο του Neo έχοντας δίπλα του την Carrie-Anne Moss στο ρόλο της Trinity. Από κει και πέρα μεγάλες επιστροφές δεν έχουμε (πέρα από τον ρόλο της Niobe (Jada Pinkett Smith)), με το υπόλοιπο καστ (Jonathan Groff, Yahya Abdul-Mateen II, Neil Patrick Harris μεταξύ άλλων) να αποτελείται κατά κύριο λόγο από ηθοποιούς που είτε αποτελούν νέους χαρακτήρες, είτε επανεμφανίζουν παλαιότερους.
Τελικά το νέο κεφάλαιο του Matrix αποτελεί ένα παραφουσκωμένο σεναριακά εγχείρημα που ποντάρει στο ένδοξο παρελθόν του, εισάγοντας πολλές νέες ιδέες οι οποίες μένουν μετέωρες, αλλά δεν αποκλείεται να δούμε τις απαραίτητες εξηγήσεις σε επόμενες(;) ταινίες.
1.jpg)
