Η Weirdwave παρουσιάζει τη μεξικανική ταινία Νέα Τάξη (New Order) του Μισέλ Φράνκο, που τάραξε τα νερά στη Βενετία, αναγκάζοντας τους θεατές να αναλογιστούν τις εκρηκτικές επιπτώσεις που μπορεί να έχει σε μια κοινωνία, όπως η μεξικανική, η βαθιά και παρατεταμένη διαφθορά των ανωτέρων τάξεων.
Ένας γάμος της υψηλής κοινωνίας σε μία έπαυλη στο Μεξικό διακόπτεται αναπάντεχα όταν μια εξέγερση σκορπά τον τρόμο. Η βίαιη αυτή ταξική έκρηξη σηματοδοτεί την αρχή του τέλους ενός πολιτικού συστήματος, που δίνει τη θέση του σε κάτι νέο -αλλά πολύ πιο οδυνηρό.
Μετά το συγκλονιστικό Μετά τη Λουτσία, το Chronic και την Κόρη της Απρίλ, ο πολυβραβευμένος στις Κάννες Μεξικάνος σκηνοθέτης Μισέλ Φράνκο, επιστρέφει με ένα δυστοπικό ταξικό θρίλερ, στο οποίο μιλά απροκάλυπτα για το έγκλημα και τη διαφθορά στη χώρα του.
Υπόθεση
Ένας γάμος είναι πάντα μια χαρούμενη κοινωνική εκδήλωση. Πάντα; Όχι, απαντά ο ανήσυχος μεξικάνος σκηνοθέτης, ο οποίος, στη Νέα Τάξη, στήνει μια δυστοπική πραγματικότητα, που φαντάζει ανησυχητικά οικεία. Η νεαρή κι όμορφη κοπέλα, κόρη καλής, πλούσιας οικογένειας πατρεύεται τον αγαπημένο της σε μια λαμπρή τελετή στην πολυτελέστατη έπαυλή της, αλλά όλα θα αρχίσουν να παίρνουν μια εντελώς αναπάντεχη τροπή, όταν ένας πρώην υπάλληλος της οικογενειακής επιχείρησης φτάνει απρόσκλητος στο γάμο, τινάζοντας στον αέρα το καθώς πρέπει κλίμα της τελετής.
Μέσα απο τα μάτια της υποψήφιας νύφης και των υπηρετών της οικογένειας βλέπουμε να ξετυλίγεται ένα σκληρό και βίαιο ταξικό θρίλερ που καθηλώνει τον θεατή, με αφετηρία την παλιά γνωστή ιστορία: από τη μια οι πλούσιοι, που έχουν πολλά, σχεδόν όλα, αλλά θέλουν περισσότερα, κι από την άλλη οι φτωχοί, που εξεγείρονται για να μη χάσουν και το ελάχιστο που έχουν.
Ο Μισέλ Φράνκο στήνει με δεξιοτεχνία ένα απίστευτο σκηνικό συγκρούσεων και ταραχών, ένα πραγματικό κοινωνικό χάος, χωρίς να κλείνει καθόλου το μάτι στον θεατή, χωρίς ανάσα, χωρίς διάλειμμα, χωρίς έλεος: αυτά θα συμβούν, λέει, εάν συνεχίσει η ελίτ να κάνει ό,τι θέλει παραβαίνοντας κάθε νόμο, θεσμό ή το αίσθημα δικαίου που έχουν όλοι. Η βία είναι διάχυτη στη Νέα τάξη και ο σκηνοθέτης δεν χαρίζεται σε καμία πλευρά…
Και δικαιώθηκε: ο Μισέλ Φράνκο, ο οποίος είχε δηλώσει πως η ταινία που τον σημάδεψε, ως έφηβο, ήταν το Κουρδιστό πορτοκάλι του Στάνλει Κιούμπρικ, για τη Νέα Τάξη απέσπασε τον Αργυρό Λέοντα / Μεγάλο Βραβείο της Κριτικής Επιτροπής του Φεστιβάλ Βενετίας 2020.
Ο ΜΙΣΕΛ ΦΡΑΝΚΟ
Ο Μισέλ Φράνκο γεννήθηκε στην Πόλη του Μεξικού το 1979 και είναι ένας από τους θιασώτες του νέου μεξικανικού κινηματογράφου. Είναι σεναριογράφος, σκηνοθέτης και παραγωγός των ταινιών Chronic (Βραβείο Καλύτερου Σεναρίου στις Κάννες 2015), Η κόρη της Απρίλ -Las hijas de Abril (Βραβείο Επιτροπής Un Certain Regard στις Κάννες 2017), και Μετά τη Λουτσία -Despues de Lucia (βραβείο του τμήματος «Ένα κάποιο βλέμμα», Κάννες 2012).
Νέα Τάξη (“New Order”, Μεξικό/Γαλλία, 2020, 88’)
Σκηνοθεσία: Μισέλ Φράνκο
Σενάριο: Μισέλ Φράνκο Ηθοποιοί: Ναϊάν Γκονζάλες Νορβίντ, Φερνάντο Κουαούτλε, Ντίεγκο Μπονέτα, Μόνικα ντελ Κάρμεν
1.jpg)
