Η τέταρτη φάση της
Marvel ξεκίνησε
κάπως αμήχανα, με τα Black
Widow,
Shang-Chi, και Eternals να έχουν μια μέτρια
υποδοχή και να μην «γκελάρουν» στο κοινό. Με την επιστροφή όμως στο παρελθόν
και την επιτυχία του Spiderman
No Way Home, έρχεται η σειρά του Dr Strange να βάλει τις βάσεις για
τη συνέχεια αυτού του εντυπωσιακού κινηματογραφικού οικοδομήματος που μετράει
πλέον 28 ταινίες! Σε αυτή την ταινία, τη δεύτερη του γιατρού-μάγου, μπαίνουμε
για τα καλά στα χωράφια του Πολυσύμπαντος, που δείχνει να αποτελεί και το
κλειδί για τη συνέχεια στο πολυσύμπαν της Marvel, ανοίγοντας αμέτρητες επιλογές.
Τα ηνία σε αυτή την προσπάθεια κρατάει ο έμπειρος Sam Raimi, σκηνοθέτης της τριλογίας Spiderman με τον Tobey Maguire, αλλά και του εξαιρετικού Darkman, με τον αμερικανό δημιουργό να επανέρχεται στα κινηματογραφικά μετά από 9 χρόνια και την ταινία Oz the Great and Powerful. Ο Raimi επιστρέφοντας στο σουπερηρωικό παρελθόν του παραδίδει μια ταινία με τον γνώριμο και γρήγορο αφηγηματικό ρυθμό του που μας βάζει κατευθείαν σε υψηλές ταχύτητες και ανεβάζει αισθητά την αγωνία.
Και αυτό το πετυχαίνει αξιοποιώντας τα ευφάνταστα οπτικά εφέ με έναν ευχάριστα παλιομοδίτικο αέρα, ξεφεύγοντας από τα τύπου Inception σκηνικά που χαρακτήριζαν την πρώτη ταινία, εμπλουτίζοντας παράλληλα με μπόλικα στοιχεία θρίλερ τόσο την ατμόσφαιρα όσο και τη δράση, καταφέρνοντας έτσι να διαφοροποιηθεί από την πλειοψηφία των ταινιών της Marvel.
Από την άλλη υστερεί
ελαφρώς στο κομμάτι του χιούμορ καθώς η (υποχρεωτική;) ανάλαφρη αύρα της Marvel δεν
βγαίνει πάντα με επιτυχία, ενώ παραμένει η ανάγκη να ικανοποιηθεί το στοχευόμενο
κοινό με πλούσια και σε ορισμένα σημεία υπέρμετρη δράση, αλλά και με τις guest εμφανίσεις
που κατά κύριο λόγο γίνονται για εντυπωσιασμό.
Όσον αφορά τους ηθοποιούς, ο χρόνος μοιράζεται πετυχημένα ανάμεσα στον Benedict «Strange» Cumberbatch και στην Elizabeth «Wanda» Olsen, και με τους δύο να αποδεικνύονται εξαιρετικοί. Και μπορεί για έναν ηθοποιό του διαμετρήματος του Cumberbatch αυτό να είναι αναμενόμενο, αποτυπώνοντας με μεγάλη άνεση την υπεροψία και τη λεπτή ειρωνεία του χαρακτήρα του, το ίδιο αποτελεσματική αποδεικνύεται και η Olsen, η οποία συνεχίζοντας από εκεί που σταμάτησε με το WandaVision ισορροπεί ιδανικά ανάμεσα στον καλό και κακό εαυτό της. Δίπλα τους συστήνεται η νεαρή Xochitl Gomez ως ταξιδιώτης του Πολυσύμπαντος, ενώ επιστρέφουν ο πιστός βοηθός Benedict Wong, το χαμένο αμόρε του Strange στο πρόσωπο της Rachel McAdams, αλλά και ο Chiwetel Ejiofor στο ρόλο του Mordo.
Μια ταινία η οποία
δια χειρός Raimi
αποκτά
δικιά της ταυτότητα, αλλά δεν παύει να παραμένει αγκυλωμένη ως ‘ταινία Marvel’.
Γιώργος Νυκταράκης
1.jpg)
